.. ขึ้นชื่อว่า "ยักษ์" ..

  o สารพัดเรื่องสร้าง         นิทาน
ยักษ์อยู่ในจิตนาการ           แต่งแต้ม
ดำรงเผ่าคราบุราณ            ความเชื่อ
ยักษ์ใหญ่ยังยิ้มแย้ม           ยั่วเย้ายามยล ฯ
  
  o ยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก      ท่องแต่เด็กเมื่อนานมา
ยักมีฤษีพา                        ใส่ไม้ฆ่าด้วยการันต์
  
  o ถ้ายักษ์ทิ้งฤษี                ปล่อยบวชชีตามสถาน
หลุดพ้นโดนกักกัน               แล้วยักนั้นเป็นอะไร

  o ยักเอวหัวไหล่ตูด            มีคนพูดขำเอาไว้
ถ้าเปลี่ยนเป็นบั้นท้าย           พอฟังไม่ระคายหู

  o ยักแย่แก่ยักยัน               เรี่ยวแรงท่านนั้นไม่สู้
ลูกหลานต้องคอยดู             อย่าให้อยู่ตามลำพัง

  o ยักย้ายจักถ่ายเท            ถ้าใช้เล่ห์เกกำบัง
ทุจริตเป็นจับขัง                 ดำเนินความตามคดี

  o ยักไหล่ไม่แยแส            ใครจะแคร์หาไม่มี
ต่อให้เถรยายชี                  ก็ไม่ลี้หนีหลบใคร

  o ยักคิ้วหลิ่วตาตอบ          ใครชมชอบก็มอบให้
เสน่ห์เพทุบาย                    บอกความนัยได้ใคร่ครวญ

  o ยักท่าพายึกยัก               จะไม่รักพักใจป่วน
เหมือนจิตคิดเรรวน              ต้องทบทวนหวนความจำ

  o ยักยิ้มพริ้มเพราเพราะ       ปานตาลเฉาะพอหวานฉ่ำ
จิ้มลิ้มชิมลึกล้ำ                    เกินจะห้ามปรามหัวใจ

  o ยักยอกตอกและย้ำ          ใครถลำทำบรรลัย
อิฐหินน้ำดินไฟ                    เขาตึกไม้ท้ายเงินตรา
  
  o กลับมาเถิดฤษี                ช่วยยักทีเถิดเจ้าข้า
เป็น”ยักษ์”ตามพงษา            ยังดีกว่ายักใดใด
  
  o ที่สุดมนุษย์ช่าง               หาคำอ้างสร้างยักษ์ได้
ยักษ์ธรรมดาไม่                   ชอบจะให้ “เจ้าชู้ยักษ์”


           oooooooooooooooooooooo