ครั้งแรกของการแบ็กแพ็ค...ออกเดินทาง ณ วันที่ 28 ธ.ค 55 เวลา 22.00 น. ด้วยรถของ บขส. คันนี้ค่ะ >>> นอนหลับสบายสุดๆไปเลย ประมาณเวลา..น่าจะถึงผานกเค้าไม่เกินตี 5 แต่....เวลาที่มาถึงจริงๆ คือ 10 โมงค่าาาา รถติดตลอดดดด ตลอดดดด
พอถึงผานกเค้าก็รีบไปเคลียร์ตัวเองที่ร้านเจ๊กิม โดยมีคุณป้าน้าอาทั้งหลายให้กำลังใจเราตลอดเวลาว่า "รีบขึ้นเถอะนู๋ เมื่อเช้าคนขึ้นไปซักสองพันได้" ทำเอาเราใจแป้วเลย ว่าเราจะมีผ้าห่ม เบาะรองนอนกับเขาไหมเนี้ย >> เอาว่ะ สู้ๆ -*- ให้ตายเถอะ 11 โมงครึ่งแล้ว
จากนั้นก็นั่งรถคันสีแดงๆ ที่อยู่ข้างๆร้านนั้นแหละ มีคนรออยู่ในรถพอดี คิดแล้วเสียตังค์ค่ารถไปประมาณคนละ 40 บาทค่ะ
พอถึงเราก็ไปจ่ายค่าเข้าอุทยานคนละ 40 บาท แล้วก็เดินไปอาคาร 2 เพื่อติดต่อเรื่องเต้นท์ เดินต่อไปอาคาร 4 เพื่อเอากระเป๋าไปต่อคิวใช้บริการลูกหาบ โดยมีเจ้าหน้าที่คอยยืนตะโกนว่า "เอ้า เร็ว ลูกหาบคนสุดท้ายแล้ว" เอ่อ อ ใจเสียอีกแล้วเรา ทันไหมเนี้ย
ขอไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์สักนิด ก่อนขึ้นป่าขึ้นเขาจักหน่อย
ถ่ายเอาไว้..เป็นหลักฐาน ว่า ไกลจัง
STARTS !!
คนเยอะระดับหนึ่งเลย..แต่ไม่มาก เพราะ เพราะ ..เขาขึ้นกันไปแต่เช้าแล้ว -*-
เหนื่อยไหม..เราไม่เหนื่อย เมื่อยไหม..เราไม่เมื่อย >>>>>เราโกหกค่ะ
ถ่ายเผื่อ..ต้องการความช่วยเหลือฉุกเฉิน -*-
เดินไวจน...พี่ลูกหาบทั้งหลายแซงกันไปหมด
เย้ !! ถึงซักที "ซำแฮก" แฮกสุดๆ
อันนี้ เป็นอะไรที่เราสามารถเจอได้ตลอดทาง...เราก็ทำกับเขาด้วย (ทุกครั้งที่เจอ อิอิ)
ซำที่สอง สู้เว้ยยยยยยย
เพื่อนเรา เริ่มแปลงร่างแล้วซิ
ทำท่าไปงั้นแหละ จริงๆยังไหวน่ะ อิอิ
บ่งบอกว่ายังสู้ค่าาาา
น้องๆเขามีดนตรีในหัวใจกันจัง..ย้อนกลับมาดูตัวเอง ตัวเปล่ายังจะเอาตัวไม่รอด
อันนี้ก็เป็นอีกสิ่ง ที่เราแจมตลอดดด 555+
เงยหน้าขึ้นไปดูทีไร...หวั่นไหวทุกทีสิเรา >> หมายถึงเส้นทางนะคะ มิใช่พี่ลูกหาบ >///<
เอ๊ะ...ถ้าจำไม่ผิด ตัวเรานี่มันกลัวความสุงนี่หว่า
พอก้มลงไปดู เอ่อ เราก็เก่งเหมือนกันนะเนี้ย... (แอบชมตัวเองบ้างไรบ้าง)
หลังแปแล้ววว สู้ๆ!! อีก 3 กิโลเอ๊งงงงงง
แต่ก็ดีเหมือนกันนะ ขึ้นภูฯเกือบๆเที่ยง พอถึงทางราบโล่งๆเลยไม่ร้อนเท่าไร ตอนนี้เวลาประมาณ 16.30 ค่ะ
ถึงสักที แอบปาดเหงื่อ....เหลือบไปเห็น Sky Reports ของ ช่อง3 มาถ่ายทำซะด้วย (แอบหลบก่อน เด้วที่บ้านรู้ว่าหนีมาเที่ยว อิอิ)
หลังจากเดินทางถึงศูนย์บริการนักท่องเที่ยว วังกวาง เราก็ไปติดต่อขอเช่าที่นอนค่ะ จากนั้นก็เดินไปรับที่อาคารๆหนึ่ง (ลืมชื่ออ่ะ)
อ่อ ข้างๆกันเป็นที่สำหรับติดต่อเรื่องเต้นท์ค่ะ เราก็เอาบิลไปยื่นๆ จะมีเจ้าหน้าที่มาพาไป..แล้วเขาก็ชี้ๆๆๆแล้วบอกเลือกเอาเลย
อิอิ ลืมบอกไปเราเดินขึ้นมาถึงตอนประมาณ 17.30 น. ใช้เวลาทั้งสิ้น 6 ชั่วโมง...แง่มๆไม่เห็นเก่งเลย -*-
กว่าลูกหาบจะมาถึงก็ เอ่อ 19.00 >> 7 กิโล ไหงคิดตังค์เราตั้ง 250 ง่ะ. T_T
หลังจากเก็บของเข้าเต้นท์เรียบร้อย ก็ได้เวลาหาอาหารสักที อิอิ
ปอลิง ..เราชอบปาท่องโก๋ที่ขายอยู่หน้าร้านบัวไลจัง..ว่าจะสมัครเป็นลูกค้าประจำสักสามวัน
ตื่นแต่เช้าประมาณตี 5 แล้วก็ไปรวมตัวกันแถวๆ นั้นแหละ เหอะๆ -*- จะมีเจ้าหน้าที่มาพาไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่นค่ะ
ได้เวลาให้อาหารตัวเองอีกแล้ว....แอบเจอดารา เลยขอชักภาพสักใบเน้อ
กลับมาเตรียมตัว เพื่อลุยต่อ ปลายทางอยู่ที่ผาหล่มสักค่ะ ... ระหว่างทาง ท้องฟ้าแปล่งๆจัง เหมือนฝนจะย้อย ^^
แวะไหว้พระเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจสักนิ๊ดดดด
เราเลือกเส้นทางน้ำตก แล้วค่อยไปตัดออกผาหล่มสักค่ะ หวังจะได้เก็บภาพเมเปื้ลไว้เป็นที่ระทึกสักหน่อย
แต่ แต่ ...กล้องแบตหมดค่าา ใช้ลูกกะตาบันทึกก็ได้ เชอะ !!
จากนั้นเราก็เดินๆๆ แล้วตัดออกตรงสระอโนดาต เพื่อไปที่ผาเหยียบเมฆ แอบนั่งกินส้มตำนิดหน่อย ราคาใช้ได้เลย...เอาว่ะ นานทีปีหน
เดี่ยวเค้าไม่เชื่อว่าเราไปถึงผาหล่มสัก เลยลองเปิดกล้องถ่ายสักนิด ก่อนที่แบตจะหมดแบบตายสนิท เฮ้อออออ
เอ่อ เราไม่ได้อยู่รอจนพระอาทิตย์ตกนะค่ะ เรากลัวความมืดระหว่างทาง ขนาดออกจากผาหล่มสักตอน 5 โมงเย็น เราเดินถึงเต้นท์ตอนเกือบ 2 ทุ่ม แนะ ป่าข้างทางทำเอาเราหลอนเล็กๆ
แอบประทับใจ คุณพี่ร้านชมพู่มะเหมี่ยว ที่อดทนต่อความหน้าด้านในการต่อราคาชาเขียวของเราได้ พร้อมกับความหน้าด้านที่กล้าขอโปสการ์ดฟรีอีกใบ 555+ เขินจุงเบย
ลากันไปด้วยภาพนี้นะค่ะ ก็แค่กระทู้อยากอวด .. ว่าครั้งหนึ่งในชีวิต เราคือผู้พิชิตภูกระดึง อิอิ
[CR] รีวิว....ครั้งแรกของการพิชิต "ภูกระดึง"
พอถึงผานกเค้าก็รีบไปเคลียร์ตัวเองที่ร้านเจ๊กิม โดยมีคุณป้าน้าอาทั้งหลายให้กำลังใจเราตลอดเวลาว่า "รีบขึ้นเถอะนู๋ เมื่อเช้าคนขึ้นไปซักสองพันได้" ทำเอาเราใจแป้วเลย ว่าเราจะมีผ้าห่ม เบาะรองนอนกับเขาไหมเนี้ย >> เอาว่ะ สู้ๆ -*- ให้ตายเถอะ 11 โมงครึ่งแล้ว
จากนั้นก็นั่งรถคันสีแดงๆ ที่อยู่ข้างๆร้านนั้นแหละ มีคนรออยู่ในรถพอดี คิดแล้วเสียตังค์ค่ารถไปประมาณคนละ 40 บาทค่ะ
พอถึงเราก็ไปจ่ายค่าเข้าอุทยานคนละ 40 บาท แล้วก็เดินไปอาคาร 2 เพื่อติดต่อเรื่องเต้นท์ เดินต่อไปอาคาร 4 เพื่อเอากระเป๋าไปต่อคิวใช้บริการลูกหาบ โดยมีเจ้าหน้าที่คอยยืนตะโกนว่า "เอ้า เร็ว ลูกหาบคนสุดท้ายแล้ว" เอ่อ อ ใจเสียอีกแล้วเรา ทันไหมเนี้ย
ขอไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์สักนิด ก่อนขึ้นป่าขึ้นเขาจักหน่อย
ถ่ายเอาไว้..เป็นหลักฐาน ว่า ไกลจัง
STARTS !!
คนเยอะระดับหนึ่งเลย..แต่ไม่มาก เพราะ เพราะ ..เขาขึ้นกันไปแต่เช้าแล้ว -*-
เหนื่อยไหม..เราไม่เหนื่อย เมื่อยไหม..เราไม่เมื่อย >>>>>เราโกหกค่ะ
ถ่ายเผื่อ..ต้องการความช่วยเหลือฉุกเฉิน -*-
เดินไวจน...พี่ลูกหาบทั้งหลายแซงกันไปหมด
เย้ !! ถึงซักที "ซำแฮก" แฮกสุดๆ
อันนี้ เป็นอะไรที่เราสามารถเจอได้ตลอดทาง...เราก็ทำกับเขาด้วย (ทุกครั้งที่เจอ อิอิ)
ซำที่สอง สู้เว้ยยยยยยย
เพื่อนเรา เริ่มแปลงร่างแล้วซิ
ทำท่าไปงั้นแหละ จริงๆยังไหวน่ะ อิอิ
บ่งบอกว่ายังสู้ค่าาาา
น้องๆเขามีดนตรีในหัวใจกันจัง..ย้อนกลับมาดูตัวเอง ตัวเปล่ายังจะเอาตัวไม่รอด
อันนี้ก็เป็นอีกสิ่ง ที่เราแจมตลอดดด 555+
เงยหน้าขึ้นไปดูทีไร...หวั่นไหวทุกทีสิเรา >> หมายถึงเส้นทางนะคะ มิใช่พี่ลูกหาบ >///<
เอ๊ะ...ถ้าจำไม่ผิด ตัวเรานี่มันกลัวความสุงนี่หว่า
พอก้มลงไปดู เอ่อ เราก็เก่งเหมือนกันนะเนี้ย... (แอบชมตัวเองบ้างไรบ้าง)
หลังแปแล้ววว สู้ๆ!! อีก 3 กิโลเอ๊งงงงงง
แต่ก็ดีเหมือนกันนะ ขึ้นภูฯเกือบๆเที่ยง พอถึงทางราบโล่งๆเลยไม่ร้อนเท่าไร ตอนนี้เวลาประมาณ 16.30 ค่ะ
ถึงสักที แอบปาดเหงื่อ....เหลือบไปเห็น Sky Reports ของ ช่อง3 มาถ่ายทำซะด้วย (แอบหลบก่อน เด้วที่บ้านรู้ว่าหนีมาเที่ยว อิอิ)
หลังจากเดินทางถึงศูนย์บริการนักท่องเที่ยว วังกวาง เราก็ไปติดต่อขอเช่าที่นอนค่ะ จากนั้นก็เดินไปรับที่อาคารๆหนึ่ง (ลืมชื่ออ่ะ)
อ่อ ข้างๆกันเป็นที่สำหรับติดต่อเรื่องเต้นท์ค่ะ เราก็เอาบิลไปยื่นๆ จะมีเจ้าหน้าที่มาพาไป..แล้วเขาก็ชี้ๆๆๆแล้วบอกเลือกเอาเลย
อิอิ ลืมบอกไปเราเดินขึ้นมาถึงตอนประมาณ 17.30 น. ใช้เวลาทั้งสิ้น 6 ชั่วโมง...แง่มๆไม่เห็นเก่งเลย -*-
กว่าลูกหาบจะมาถึงก็ เอ่อ 19.00 >> 7 กิโล ไหงคิดตังค์เราตั้ง 250 ง่ะ. T_T
หลังจากเก็บของเข้าเต้นท์เรียบร้อย ก็ได้เวลาหาอาหารสักที อิอิ
ปอลิง ..เราชอบปาท่องโก๋ที่ขายอยู่หน้าร้านบัวไลจัง..ว่าจะสมัครเป็นลูกค้าประจำสักสามวัน
ตื่นแต่เช้าประมาณตี 5 แล้วก็ไปรวมตัวกันแถวๆ นั้นแหละ เหอะๆ -*- จะมีเจ้าหน้าที่มาพาไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่นค่ะ
ได้เวลาให้อาหารตัวเองอีกแล้ว....แอบเจอดารา เลยขอชักภาพสักใบเน้อ
กลับมาเตรียมตัว เพื่อลุยต่อ ปลายทางอยู่ที่ผาหล่มสักค่ะ ... ระหว่างทาง ท้องฟ้าแปล่งๆจัง เหมือนฝนจะย้อย ^^
แวะไหว้พระเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจสักนิ๊ดดดด
เราเลือกเส้นทางน้ำตก แล้วค่อยไปตัดออกผาหล่มสักค่ะ หวังจะได้เก็บภาพเมเปื้ลไว้เป็นที่ระทึกสักหน่อย
แต่ แต่ ...กล้องแบตหมดค่าา ใช้ลูกกะตาบันทึกก็ได้ เชอะ !!
จากนั้นเราก็เดินๆๆ แล้วตัดออกตรงสระอโนดาต เพื่อไปที่ผาเหยียบเมฆ แอบนั่งกินส้มตำนิดหน่อย ราคาใช้ได้เลย...เอาว่ะ นานทีปีหน
เดี่ยวเค้าไม่เชื่อว่าเราไปถึงผาหล่มสัก เลยลองเปิดกล้องถ่ายสักนิด ก่อนที่แบตจะหมดแบบตายสนิท เฮ้อออออ
เอ่อ เราไม่ได้อยู่รอจนพระอาทิตย์ตกนะค่ะ เรากลัวความมืดระหว่างทาง ขนาดออกจากผาหล่มสักตอน 5 โมงเย็น เราเดินถึงเต้นท์ตอนเกือบ 2 ทุ่ม แนะ ป่าข้างทางทำเอาเราหลอนเล็กๆ
แอบประทับใจ คุณพี่ร้านชมพู่มะเหมี่ยว ที่อดทนต่อความหน้าด้านในการต่อราคาชาเขียวของเราได้ พร้อมกับความหน้าด้านที่กล้าขอโปสการ์ดฟรีอีกใบ 555+ เขินจุงเบย
ลากันไปด้วยภาพนี้นะค่ะ ก็แค่กระทู้อยากอวด .. ว่าครั้งหนึ่งในชีวิต เราคือผู้พิชิตภูกระดึง อิอิ