ผมเป็นคนหนึ่งที่สนใจในการนั่งสมาธิ การนั่งสมาธิของผมเริ่มจากการค้นคว้าหาความรู้จากหนังสือสอนนั่งสมาธิและ
เวปไซต์ต่างๆ แล้วนำมาทดลองปฏิบัติด้วยตนเอง ปกติผมไม่ได้บอกใครหรือไปเรียนนั่งสมาธิตามสถานที่ท่านอื่นๆนิยมไป
ทำให้สิ่งที่พบสิ่งที่เจอจากการปฏิบัตินั้นยังไม่ได้รับคำตอบหรือคำแนะนำชัดเจนนัก ผมจึงอยากขอแชร์ประสบการณ์ที่เจอพร้อม
กับขอคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆด้วยครับ
เมื่อนั่งสมาธิแบบอานาปานสติไปเรื่อยๆนั้น ลมหายใจที่เคยหยาบกลับละเอียดขึ้น หายใจช้าลงแต่หายใจได้ลึกขึ้นในแต่ละครั้ง
ไม่กระสับกระส่าย จู่ๆเกิดเหมือนมีคลื่นมากระทบตัวเราเป็นระลอกๆ เป็นสัมผัสที่มีความสุขยิ่งนัก บรรยายไม่ถูกแต่มันปราณีตและอิ่มเอิบ
แต่หลังจากการนั่งครั้งนั้น ครั้งต่อๆมาก็ไม่เจออีกเลย ใจมันมัวแต่ถวิลหา อยากได้ อยากเจอความสุขแบบนั้นอีก
จนภายหลังได้อ่านพบว่าไม่ควรไปยึดติดว่านั่งแล้วจะต้องได้พบได้เจอแบบนั้นแบบนี้ จึงมาปรับทัศนคติตัวเองให้นั่งแบบไม่คาดหวังอะไร
จู่ต่อมามาก็ได้พบเจอคลื่นของความสุขคล้ายที่เคยเจออีก แต่คราวนี้เหมือนตัวเรากระโดดไปเกาะตามติดกับคลื่นนั้นด้วย แล้วมีอีกสิ่งหนึ่งปรากฏมาตอบเรา
ในใจถามตอบกับผม ประมาณนี้ว่า (โดยที่ผมไม่ได้ตั้งใจถาม แต่มันเหมือนกับว่าถามออกไปเอง)
ผม " สิ่งที่เจอคืออะไร"
เสียง "มันคือความสุข ที่ทำให้รู้สึกซาบซ่าน อิ่มเอิบใจ เป็นของที่เราชอบ"
ผม " แล้วมันเกิดขึ้นได้อย่างไร"
เสียง "มันเกิดขึ้นจากความสงบที่ได้จากการนั่งสมาธิ"
ผมตามดูคลื่นความสุขนั้นที่มันมากระทบจนหมดไป จากนั้นผมก็ได้ยินในใจขึ้นมาว่า "มันมาแล้วมันก็ไป"
ทันใดนั้นผมรู้สึกเหมือนอารมณ์ประมาณว่า ฉึ่บ! ไม่สนใจความสุขที่เกิดขึ้นแล้ว คือรับรู้ว่ามันมีและมันเกิดขึ้นมา แต่ไม่ถวิลหามัน
ไม่อาลัยอาวรณ์ อยากได้มันอีก เพราะมันมาแล้วมันก็ไป
ผมอยากสอบถามหน่อยครับว่าสิ่งที่ผมเจอนั้นคืออะไร และทำถูกต้องแล้วหรือยังครับ
อยากสอบถามสิ่งที่เจอจากการนั่งสมาธิด้วยตัวเองครับ
เวปไซต์ต่างๆ แล้วนำมาทดลองปฏิบัติด้วยตนเอง ปกติผมไม่ได้บอกใครหรือไปเรียนนั่งสมาธิตามสถานที่ท่านอื่นๆนิยมไป
ทำให้สิ่งที่พบสิ่งที่เจอจากการปฏิบัตินั้นยังไม่ได้รับคำตอบหรือคำแนะนำชัดเจนนัก ผมจึงอยากขอแชร์ประสบการณ์ที่เจอพร้อม
กับขอคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆด้วยครับ
เมื่อนั่งสมาธิแบบอานาปานสติไปเรื่อยๆนั้น ลมหายใจที่เคยหยาบกลับละเอียดขึ้น หายใจช้าลงแต่หายใจได้ลึกขึ้นในแต่ละครั้ง
ไม่กระสับกระส่าย จู่ๆเกิดเหมือนมีคลื่นมากระทบตัวเราเป็นระลอกๆ เป็นสัมผัสที่มีความสุขยิ่งนัก บรรยายไม่ถูกแต่มันปราณีตและอิ่มเอิบ
แต่หลังจากการนั่งครั้งนั้น ครั้งต่อๆมาก็ไม่เจออีกเลย ใจมันมัวแต่ถวิลหา อยากได้ อยากเจอความสุขแบบนั้นอีก
จนภายหลังได้อ่านพบว่าไม่ควรไปยึดติดว่านั่งแล้วจะต้องได้พบได้เจอแบบนั้นแบบนี้ จึงมาปรับทัศนคติตัวเองให้นั่งแบบไม่คาดหวังอะไร
จู่ต่อมามาก็ได้พบเจอคลื่นของความสุขคล้ายที่เคยเจออีก แต่คราวนี้เหมือนตัวเรากระโดดไปเกาะตามติดกับคลื่นนั้นด้วย แล้วมีอีกสิ่งหนึ่งปรากฏมาตอบเรา
ในใจถามตอบกับผม ประมาณนี้ว่า (โดยที่ผมไม่ได้ตั้งใจถาม แต่มันเหมือนกับว่าถามออกไปเอง)
ผม " สิ่งที่เจอคืออะไร"
เสียง "มันคือความสุข ที่ทำให้รู้สึกซาบซ่าน อิ่มเอิบใจ เป็นของที่เราชอบ"
ผม " แล้วมันเกิดขึ้นได้อย่างไร"
เสียง "มันเกิดขึ้นจากความสงบที่ได้จากการนั่งสมาธิ"
ผมตามดูคลื่นความสุขนั้นที่มันมากระทบจนหมดไป จากนั้นผมก็ได้ยินในใจขึ้นมาว่า "มันมาแล้วมันก็ไป"
ทันใดนั้นผมรู้สึกเหมือนอารมณ์ประมาณว่า ฉึ่บ! ไม่สนใจความสุขที่เกิดขึ้นแล้ว คือรับรู้ว่ามันมีและมันเกิดขึ้นมา แต่ไม่ถวิลหามัน
ไม่อาลัยอาวรณ์ อยากได้มันอีก เพราะมันมาแล้วมันก็ไป
ผมอยากสอบถามหน่อยครับว่าสิ่งที่ผมเจอนั้นคืออะไร และทำถูกต้องแล้วหรือยังครับ