ฝันคืนทิศ บทที่ 6

บทที่ 1 http://pantip.com/topic/33223537
บทที่ 2 http://pantip.com/topic/33226042
บทที่ 3 http://pantip.com/topic/33228150
บทที่ 4 http://pantip.com/topic/33230643
บทที่ 5 http://pantip.com/topic/33232859

ชีวิตของเขาทะยานไปในงานวรรณกรรม ร่ายอักษรลงกระดาษอย่างประณีตตามแบบฉบับสถาปนิกเก่า
งานเขียนได้นำมาซึ่งความหวังและความสุขไปพร้อมๆกัน ผลงานการเขียนชิ้นแล้วชิ้นเล่าของเขาถูกตีพิมพ์ในนิตยสารเรื่อยๆ

จำนวนแฟนคลับเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ยอดขายนิตยสารทุกฉบับที่วุฒิลงงานเขียนก็สร้างรายได้
มากมายให้สำนักพิมพ์ตามคำบอกของกองบรรณาธิการ

“งานเขียนเรื่องสั้นของคุณวุฒิ เขียนได้ดีมากครับ ตอนนี้ยอดขายนิตยสารของเราดีมาก คุณดังแล้ว”

เขาคิดว่าคนที่เขาเคยรู้จักที่ผ่านเข้ามาในชีวิตไม่ใช่คนที่ทำให้เขาเป็นทุกข์แต่เกิดที่ใจของเขาเองต่างหาก

วุฒิปรับทัศนคติที่มีต่อคนอื่นคิดเสียว่านั่นเป็นโชคชะตาที่ทุกคนต่างก็มีเป็นของตัวเองด้วยกันทั้งนั้น

ชีวิตเขาที่เคยล้มมาก่อนก็เนื่องจากใจของตัวเองที่ยังไม่ถึงพร้อม วุฒิรู้ว่าหากเพียงเปลี่ยนทัศนคติเขาก็พร้อมจะมีความสุขได้ในทุกช่วงเวลา

“ตอนนี้อาการคนป่วยเป็นยังไงบ้างแล้วครับ” นายแพทย์ใหญ่ถามดูอาการของวุฒิ เมื่อเขาเข้าห้องตรวจกับจิตแพทย์

“ก็ดีขึ้นมากกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยครับคุณหมอ ผมสามารถทำงานได้มากขึ้น และผันตัวเองมาเป็นนักเขียน”
วุฒิตอบหมอด้วยความมั่นใจ

“อืมหมอเห็นว่าอาการดีขึ้น เดี๋ยวจะลดยาลงในปริมาณที่ทำให้อาการทรงตัว อย่าลืมว่าควรออกกำลัง    
กายบ้าง และพยาพยายามอย่าหักโหมทำงานหนัก และอย่าหยุดกินยาเด็ดขาด
ถ้าหยุดแล้วเราก็จะต้องมาเริ่มนับหนึ่งใหม่ ส่วนคุณภรรยาไม่ต้องกังวลนะครับ
ตอนนี้คุณวุฒิเขาเป็นปกติแล้วและงานที่เขาทำเป็นความพอใจของคนไข้ ทำให้เขามีความสุขที่จะทำทุกอย่างดีขึ้นมากครับ”


“ค่ะ คุณหมอ” ด้วยการที่วุฒิเริ่มมีสมาธิที่จะทำงานและบวกกับคำยืนยันของหมอ
ทำให้เยาว์สบายใจขึ้นมาก เธอคิดว่านี่คงเป็นงานที่วุฒิเลือกแล้วจริงๆ
ในวุฒิภาวะของวุฒิให้เป็นที่ทำให้เขามองเห็นโลกในมุมมองที่เติบโตและเข้าใจในแนวคิดและความต้องการของสังคม
เขาอยากสร้างความดีแก่สังคมและให้ประโยชน์ให้มาก จากงานเขียนของตัวเอง

วุฒิเขียนเรื่องสั้นลงตีพิมพ์ฉบับแล้วฉบับแล้วฉบับเล่าเป็นเวลาหลายปี
หลายเรื่องเป็นงานสะท้อนสังคมและการเมืองกับวิถีชีวิตแนวคิดของผู้คนในสังคม
เมื่อแป้นพิมพ์พร้อมทำงานเขาก็เริ่มลงมือเขียนอีกครั้ง


เรื่องสั้น คนคุณภาพ
                       รถติดมากเลย ระบบการจราจรไม่ดี รัฐบาลบริหารงานย่ำแย่
ทำให้ประชาชนต้องตกระกำรำบาก เขากำลังคิดว่าคนที่ทำหน้าที่รัฐบาลควรจะเป็นคนดีไม่คดโกงบ้านเมือง
ทำงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริตไม่เอารัดเอาเปรียบประชาชน มีความเสียสละ

เป็นคำพูดที่เขาคิดอยู่ในหัวตั้งแต่มายืนรอที่ป้ายรถเมล์หน้าปากซอย
เขามองดูถนนเห็นการจราจรในเมืองหลวงเป็นอะไรที่เขาคุ้นเคย
เขาต้องเข้างานแปดโมงตรงตามระเบียบของบริษัทซึ่งถือว่าเช้ามากสำหรับเขา
เขาค่อนข้างจะเป็นคนจริงจังกับชีวิต เขาสนใจศึกษาและมีปรัชญาสูงมาก

เขาคิดเห็นว่าตนเองเป็นพลเมืองดีของสังคมสูงเลยทีเดียว ทุกครั้งที่เขาอยู่นอกบ้านเขาคิดถึงสังคมคิดถึงประเทศชาติบ้านเมือง
เขาซีเรียสมากกับสภาพสังคมที่ไร้น้ำใจที่เขาเห็น แน่นอนว่าเขาจบปริญญาชั้นสูง

ทำงานประจำบริษัท เงินเดือนสูงลิ่ว แต่เขาประหยัดค่าน้ำมันรถเพราะเขามีอุดมการณ์ที่อยากจะช่วยชาติประหยัดพลังงาน
เขาภาคภูมิใจที่ตัวเองช่างดูเป็นคนที่มีค่าในสังคม เขาอยากช่วยพัฒนาประเทศตามกำลังความคิดและสติปัญญาที่เขามี

เขาไม่ชอบการเอารัดเอาเปรียบของคนชนชั้นสูงผู้มีฐานะดี เขามีอุดมการณ์ที่จะช่วยชาติของเขามีสูงเขามีไอเดียระดับนโยบายต่างๆมากมายในหัวสมอง
ดูภายนอกเขาเป็นคนปกติที่ดูดีทีเดียว ถ้าเทียบกับคนหาเช้ากินค่ำ
เขาเป็นคนหัวสูงมีรสนิยมดี แต่เขายังเป็นโสด แน่นอนเขาต้องการแต่งงานกับคนสวย ดูดี มีชาติตระกูล

เพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนดีมี มีการศึกษา เขาจึงหมายมั่นกับผู้หญิงสวยๆที่เขาติดต่อเวลาทำงาน
เขาเป็นคนที่ตรงต่อเวลาไม่ค่อยแยแสกับการละเล่นกินเที่ยว เพราะจะต้องตื่นเช้าไปทำงานทุกวัน นั่นล่ะคือเขา


วันหนึ่งในระหว่างที่เขายืนรอรถเมล์กำลังจะไปทำงาน มีขอทานคนหนึ่งเนื้อตัวสกปรกมอมแมมเดินมาขอเงินเขา
เขาต้องรีบเดินหลบออกไปเพราะเขาไม่พึงปรารถนากลิ่นเหงื่อไคลโชยตุๆของยาจกที่ดูท่าทางไม่ได้อาบน้ำมาหลายวัน
วันนี้เขาแต่งตัวดีเป็นพิเศษสำอางทีเดียวเหตุเพราะเขามีนัดกับลูกค้าของบริษัทที่หน้าตาค่อนข้างดี มีรสนิยมสูง

เมื่อเช้าเขาแอบฉีดน้ำหอมกลิ่นใหม่ที่เพิ่งซื้อมาในราคาขวดละสองพัน วันนี้ดูท่าจะไม่ดี
เขาคิดเมื่อขอทานคนนั้นยังตามตื้อที่จะขอเงินจากเขาอยู่อย่างนั้น

“ขอผมเท่าไหร่ก็ได้ครับคุณผู้ชาย ผมยังไม่มีเงินกินข้าวเลย”

ขอทานพูด ส่วนเขาไม่พูดอะไรได้แต่เดินห่างออกไปเรื่อยๆ
ในความคิดของเขาการที่คนปุถุชนเช่นเดียวกับเขาแต่ไม่ได้ประกอบอาชีพทำงานที่เป็นประโยชน์ใดๆให้สังคม
ถือเป็นสิ่งน่าอัปยศมากในสายตาของเขา เขาคิดว่าหากมีโอกาสได้ทำหน้าที่นักการเมืองทำงานเพื่อประเทศชาติ
คุณภาพชีวิตของประชาชนคงจะดี  

              เขาอยากสนับสนุนให้คนในสังคมรู้จักประกอบอาชีพทำมาหากิน
จะได้ไม่เป็นภาระของสังคม เขาเห็นว่าคนที่เป็นขอทานนั้นนอกจากจะเป็นการไม่รู้จักช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์แล้ว
เขาเห็นว่าอาชีพขอทานเป็นตัวถ่วงเป็นภาระของสังคมอีกต่างหากเหมือนสุภาษิตมือไม่พายเอาเท้าราน้ำ

         รถเมล์มาแล้วเขารีบเดินไปขึ้นรถเมล์ เขาเห็นที่นั่งอยู่ที่หนึ่ง เขาเห็นเป็นที่เหมาะ
จึงรีบเดินไปนั่งตรงที่นั่งว่างนั้นทันที ได้กลิ่นตุๆในบริเวณที่เขานั่ง เขาไม่ได้สนใจอะไร
คงเป็นกลิ่นคนขอทานติดตามมาหรือไม่ก็กลิ่นอาหารบูดที่ผู้โดยสารคนอื่นถือติดมือมาขึ้นรถเป็นแน่


          พนักงานเก็บเงินค่าโดยสารเดินผ่านเขาไปเพราะเข้าใจว่าขึ้นรถมาตั้งแต่ป้ายก่อนๆ
และจ่ายเงินค่าโดยสารแล้ว เขาไม่ทักพนักงานเก็บเงินแต่อย่างใด เขานั่งเฉยอยู่อย่างนั้น
โดยไม่ปริปากบอกพนักงานปล่อยให้สถานการณ์ผ่านไปเอง เป็นอันว่าวันนี้เขาได้นั่งรถไปทำงานฟรี
แล้วรถเมล์ก็แล่นไปช้าๆทีละคืบก็ว่าได้ จนถึงป้ายรถเมล์ถัดไป ขณะที่เบาะที่นั่งต่างถูกจับจองกันหมดแล้ว


         ผู้คนที่ยืนรอรถเมล์ข้างล่างมีทั้งคนแก่ ผู้หญิงตั้งครรภ์และพระภิกษุ ทันทีที่รถเมล์จอดผู้คนก็ก้าวขึ้นรถ
มีผู้หญิงตั้งครรภ์ขึ้นมาด้วย ท่าทางจะหนักท้องที่มีทารกในครรภ์อยู่เดินมายืนข้างๆตรงที่เขานั่ง
เขาไม่สนใจอะไรยังคงนั่งเฉยต่อไป เขาคิดว่าขนาดคนที่นั่งรถมาก่อนเขายังไม่มีใครมีน้ำใจ
ประสาอะไรกับเขาที่เพิ่งจะขึ้นรถได้ป้ายเดียวอย่างเขา

          คงไม่ยุติธรรมหากเขาจะลุกขึ้นเพื่อสละที่นั่งให้ผู้หญิงท้องแก่คนนี้
เขาคิดว่าเป็นปัญหาของรัฐบาลที่ต้องเร่งพัฒนาความมีน้ำใจของประชาชนในสังคม

ด้วยการรณรงค์โฆษณาออกสื่อทีวีให้ดูกันทั่วถึง เขารอดูท่าทีว่าจะมีใครสละที่นั่งให้ผู้หญิงท้องคนนี้มั้ย
และแล้วก็มียายแก่คนหนึ่งยืนขึ้นเพื่อให้หญิงตั้งครรภ์ที่กำลังอุ้มท้องหนักได้พักเมื่อย
หญิงชรามายืนแทนที่ผู้หญิงท้องแก่คนนั้น ใกล้กับเบาะที่นั่งของเขาอีก ในมือคุณยายถือถุงพะรุงพะรังเต็มมือ
เขาไม่คิดเลยที่จะช่วยถือของให้กับคนแก่

         เขาเฉยเมยเช่นเดิม ปล่อยให้คนอื่นรับผิดชอบความมีน้ำใจช่วยถือของในมือของยายแก่
เขาคิดว่าตามลำพังกระเป๋าตัวเองที่เขาถืออยู่นั้นก็เต็มมือข้างหนึ่งแล้ว
แล้วก็มีเด็กวัยรุ่นนักเรียนรับอาสาถือของให้ยายแก่ที่ยืนอยู่แถวนั้น รถวิ่งไปช้ามากเขาต้องรีบไปพบลูกค้า
เขาหงุดหงิดอยู่ในใจไม่น้อยต่อเรื่องปัญหารถติด เขาคิดว่าหากรัฐบาลนำเงินงบประมาณทุ่มไป

กับการพัฒนาเกษตรกรคนระดับล่างเหมือนที่ทำอยู่นั้นเป็นการเสียเงินเปล่า
เพราะยังไงก็ไม่สามารถกระตุ้นให้คนเหล่านั้นสร้างผลิตที่มีคุณภาพทางโภชนาการได้เลย
มีแต่ทางที่จะทำให้เพื่มตัวเลขของราคาพืชผลตามความต้องการของเกษตรกรอย่างไม่มีทางหยุดยั้ง

เขาคิดว่าประเทศชาติกำลังมีค่าเงินคล้ายกับประเทศเพื่อนบ้านทางฝั่งตะวันออกเข้าไปทุกที
ไม่ต่างกับเอาเงินให้ขอทานที่ไม่ว่าจะให้ไปเท่าไหร่ คุณภาพของคนเหล่านั้นทั้งเรื่องการศึกษาและจริยธรรมก็ไม่มีวันสูงขึ้น
เพราะมักใช้จ่ายเงินในทางที่ไม่มุ่งสร้างคุณภาพ มีแต่จะเงินไปในทางที่ไม่ก่อประโยชน์แก่ส่วนรวม  


           เขาคิดว่าเงินที่รัฐบาลใช้จ่ายกับการหาเสียงเมื่อไปถึงมือประชาชนชั้นล่างก็เหมือนกับตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ
สิ่งที่รัฐควรทำคือน่าจะเอาเงินงบประมาณของประเทศขยายถนนหนทางเพิ่มปริมาณรถโดยสารเพื่อความสะดวกในการเดินทางของคนในเมือง การที่รัฐบาลแก้ปัญหาความแออัดของคนเมืองไม่ได้เป็นความล้าหลังของการพัฒนาชาติ

         หรือไม่ก็ต้องพัฒนาระเบียบวินัยด้วยกิจการทหาร โดยการนำกำลังวัยรุ่นบังคับให้วัยรุ่นทุกคนที่ฐานะยากจน
ได้เข้าฝึกทหารหรือเป็นนักเรียนรักษาดินแดน อันจะเป็นกำลังในการต่อรองทางการค้ากับประเทศเพื่อนบ้านตามแนวชายแดน

และอาจจะได้ประโยชน์จากกองกำลังวัยรุ่นเหล่านั้นในทางพัฒนาด้านกีฬาระดับนานาชาติ
อีกทั้งช่วยลดปัญหาว่างงานของคนชั้นล่างอีกด้วย ดูสิไม่ว่าแต่วัยรุ่นที่เป็นปัญหา

ผู้หลักผู้ใหญ่เองก็สร้างปัญหาไม่แพ้กัน เขาคิดว่าสมัยนี้คนไทยมีนิสัยเปลี่ยนไปมาก
หลายครั้งที่กลุ่มชุนุมการเมืองสู้รบเป็นสงครามประชาชนหลายกลุ่มหลายสีกลางเมืองพากันปิดถนน

ทำเอาเขาต้องไปทำงานสายอยู่บ่อยครั้ง การนำมวลชนเข้าร่วมชุมนุมมากว่าการสร้างกระแสรักพวกพ้องสีเดียวกันแต่ฝ่ายเดียว

คนพวกนี้ใครเห็นต่างไม่ได้ เป็นอันได้เรื่องกันเลยทีเดียว เขาคิดว่านักการเมืองที่ไร้คุณภาพเองที่เป็นต้นเหตุทำให้คนไทยแตกความสามัคคี
จนไร้ความเมตตาปราณีเผื่อแผ่กันเองของคนไทย เป็นสิ่งที่ไม่ควรให้เกิดขึ้นอีก

เหมือนเหตุการณ์ประวัติศาสตร์การเมืองไทยในอดีตที่ผ่านมา หลายต่อหลายครั้ง