เรื่องสั้นตลกเสียดสี คนคุณภาพ

คนคุณภาพยิ้มยิ้ม



                             รถติดมากเลย ระบบการจราจรไม่ดี รัฐบาลบริหารงานย่ำแย่
ทำให้ประชาชนต้องตกระกำรำบาก เขากำลังคิดว่าคนที่ทำหน้าที่รัฐบาลควรจะเป็นคนดีไม่คดโกงบ้านเมือง
ทำงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริตไม่เอารัดเอาเปรียบประชาชน มีความเสียสละ                 

         เป็นคำพูดที่เขาคิดอยู่ในหัวตั้งแต่มายืนรอที่ป้ายรถเมล์หน้าปากซอย
เขามองดูถนนเห็นการจราจรในเมืองหลวงเป็นอะไรที่เขาคุ้นเคย เขาต้องเข้างานแปดโมงตรงตามระเบียบของบริษัท       
ซึ่งถือว่าเช้ามากสำหรับเขา     เขาค่อนข้างจะเป็นคนจริงจังกับชีวิต เขาสนใจศึกษาและในปรัชญา
เขาคิดเห็นว่าตนเองเป็นพลเมืองดีของ
สังคมสูงเลยทีเดียว ทุกครั้งที่เขาอยู่นอกบ้านเขาคิดถึงสังคมคิดถึงประเทศชาติบ้านเมือง
เขาซีเรียสมากกับสภาพสังคมที่ไร้น้ำใจที่เขาเห็น

                              แน่นอนว่าเขาจบปริญญาชั้นสูง ทำงานประจำบริษัท เงินเดือนสูงลิ่ว
แต่เขาประหยัดค่าน้ำมันรถเพราะเขามีอุดมการณ์ที่อยากจะช่วยชาติประหยัดพลังงาน
เขาภาคภูมิใจที่ตัวเองช่างดูเป็นคนที่มีค่าในสังคม เขาอยากช่วยพัฒนาประเทศตามกำลังความคิดและสติปัญญาที่เขามี

                              เขาไม่ชอบการเอารัดเอาเปรียบของคนชนชั้นสูงผู้มีฐานะดี
เขามีอุดมการณ์ที่จะช่วยชาติของเขามีสูงเขามีไอเดียระดับนโยบายต่างๆมากมายในหัวสมอง
ดูภายนอกเขาเป็นคนปกติที่ดูดีทีเดียว ถ้าเทียบกับคนหาเช้ากินค่ำ เขาเป็นคนหัวสูงมีรสนิยมดี
แต่เขายังเป็นโสด แน่นอนเขาต้องการแต่งงานกับคนสวย ดูดี มีชาติตระกูลเพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนดีมี
มีการศึกษา เขาจึงหมายมั่นกับผู้หญิงสวยๆที่เขาติดต่อเวลาทำงาน


                              เขาเป็นคนที่ตรงต่อเวลาไม่ค่อยแยแสกับการละเล่นกินเที่ยว
เพราะจะต้องตื่นเช้าไปทำงานทุกวัน นั่นล่ะคือเขา



วันหนึ่งในระหว่างที่เขายืนรอรถเมล์กำลังจะไปทำงาน
มีขอทานคนหนึ่งเนื้อตัวสกปรกมอมแมมเดินมาขอเงินเขา เขาต้องรีบเดินหลบออกไป
เพราะเขาไม่พึงปรารถนากลิ่นเหงื่อไคลโชยตุๆของยาจกที่ดูท่าทางไม่ได้อาบน้ำมาหลายวัน                          
วันนี้เขาแต่งตัวดีเป็นพิเศษสำอางทีเดียวเหตุเพราะ เขามีนัดกับลูกค้าของบริษัทที่หน้าตาค่อนข้างดี
มีรสนิยมสูง เมื่อเช้าเขาแอบฉีดน้ำหอมกลิ่นใหม่ที่เพิ่งซื้อมาในราคาขวดละสองพัน


วันนี้ดูท่าจะไม่ดี เขาคิดเมื่อขอทานคนนั้นยังตามตื้อที่จะขอเงินจากเขาอยู่อย่างนั้น

“ขอผมเท่าไหร่ก็ได้ครับคุณผู้ชาย ผมยังไม่มีเงินกินข้าวเลย”

ขอทานพูด ส่วนเขาไม่พูดอะไรได้แต่เดินห่างออกไปเรื่อยๆ
ในความคิดของเขาการที่คนปุถุชนเช่นเดียวกับเขาแต่ไม่ได้ประกอบอาชีพทำงาน
ที่เป็นประโยชน์ใดๆให้สังคมถือเป็นสิ่งน่าอัปยศมากในสายตาของเขา

เขาคิดว่าหากมีโอกาสได้ทำหน้าที่นักการเมืองทำงานเพื่อประเทศชาติ
คุณภาพชีวิตของประชาชนคงจะดี เขาอยากสนับสนุนให้คนในสังคมรู้จักประกอบอาชีพทำมาหากิน
จะได้ไม่เป็นภาระของสังคม         
เขาเห็นว่าคนที่เป็นขอทานนั้นนอกจากจะเป็นการไม่รู้จักช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์แล้ว
เขาเห็นว่าอาชีพขอทานเป็นตัวถ่วงเป็นภาระของสังคมอีกต่างหากเหมือนสุภาษิตมือไม่พายเอาเท้าราน้ำ


         รถเมล์มาแล้วเขารีบเดินไปขึ้นรถเมล์ เขาเห็นที่นั่งอยู่ที่หนึ่ง เขาเห็นเป็นที่เหมาะ
จึงรีบเดินไปนั่งตรงที่นั่งว่างนั้นทันที ได้กลิ่นตุๆในบริเวณที่เขานั่ง เขาไม่ได้สนใจอะไร
คงเป็นกลิ่นคนขอทานติดตามมาหรือไม่ก็กลิ่นอาหารบูดที่ผู้โดยสารคนอื่นถือติดมือมาขึ้นรถเป็นแน่
พนักงานเก็บเงินค่าโดยสารเดินผ่านเขาไปเพราะเข้าใจว่าขึ้นรถมาตั้งแต่ป้ายก่อนๆและจ่ายเงินค่าโดยสารแล้ว
เขาไม่ทักพนักงานเก็บเงินแต่อย่างใด เขานั่งเฉยอยู่อย่างนั้น โดยไม่ปริปากบอกพนักงานปล่อยให้สถานการณ์ผ่านไปเอง              
เป็นอันว่าวันนี้เขาได้นั่งรถไปทำงานฟรี แล้วรถเมล์ก็แล่นไปช้าๆทีละคืบก็ว่าได้ จนถึงป้ายรถเมล์ถัดไป

          ขณะที่เบาะที่นั่งต่างถูกจับจองกันหมดแล้ว ผู้คนที่ยืนรอรถเมล์ข้างล่างมีทั้งคนแก่
ผู้หญิงตั้งครรภ์และพระภิกษุ ทันทีที่รถเมล์จอด

ผู้คนก็ก้าวขึ้นรถ มีผู้หญิงตั้งครรภ์ขึ้นมาด้วย ท่าทางจะหนักท้องที่มีทารกในครรภ์อยู่เดินมายืนข้างๆ
ตรงที่เขานั่ง เขาไม่สนใจอะไรยังคงนั่งเฉยต่อไป เขาคิดว่าขนาดคนที่นั่งรถมาก่อนเขายังไม่มีใครมีน้ำใจ

ประสาอะไรกับเขาที่เพิ่งจะขึ้นรถได้ป้ายเดียวอย่างเขา
คงไม่ยุติธรรมหากเขาจะลุกขึ้นเพื่อสละที่นั่งให้ผู้หญิงท้องแก่คนนี้
เขาคิดว่าเป็นปัญหาของรัฐบาลที่ต้องเร่งพัฒนาความมีน้ำใจของประชาชนในสังคมด้วยการรณรงค์
โฆษณาออกสื่อทีวีให้ดูกันทั่วถึง เขารอดูท่าทีว่าจะมีใครสละที่นั่งให้ผู้หญิงท้องคนนี้มั้ย

              และแล้วก็มียายแก่คนหนึ่งขึ้นเพื่อให้หญิงตั้งครรภ์มีกำลังอุ้มท้องหนักได้พักเมื่อย
หญิงชรามายืนแทนที่ผู้หญิงท้องแก่คนนั้น ใกล้กับเบาะที่นั่งของเขาอีก ในมือคุณยายถือถุงพะรุงพะรังเต็มมือ
เขาไม่คิดเลยที่จะช่วยถือของให้กับคนแก่ เขาเฉยเมยเช่นเดิม
ปล่อยให้คนอื่นรับผิดชอบความมีน้ำใจช่วยถือของในมือของยายแก่ เขาคิดว่าตาม


ลำพังกระเป๋าตัวเองที่เขาถืออยู่นั้นก็เต็มมือข้างหนึ่งแล้ว
แล้วก็มีเด็กวัยรุ่นนักเรียนรับอาสาถือของให้ยายแก่ที่ยืนอยู่แถวนั้น

          รถวิ่งไปช้ามากเขาต้องรีบไปพบลูกค้า เข่าหงุดหงิดอยู่ในใจไม่น้อยต่อเรื่องปัญหารถติด
เขาคิดว่าหากรัฐบาลนำเงินงบประมาณทุ่มไปกับการพัฒนาคนระดับล่างเหมือนที่ทำอยู่นั้นเป็นการเสียเงินเปล่า
เพราะยังไงก็ไม่สามารถกระตุ้นให้คนเหล่านั้นมีคุณภาพได้ง่ายๆ
ไม่ต่างกับเอาเงินให้ขอทานที่ไม่ว่าจะให้ไปเท่าไหร่คุณภาพของคนเหล่านั้นทั้งเรื่องการศึกษา
และจริยธรรมก็ไม่มีวันสูงขึ้น มีแต่จะเงินไปในทางที่ไม่ก่อประโยชน์แก่ส่วนรวม
เขาคิดว่าเงินที่รัฐบาลใช้จ่ายกับการหาเสียงเมื่อไปถึงมือประชาชนชั้นล่างก็เหมือนกับตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ


          สิ่งที่รัฐควรทำคือน่าจะเอาเงินงบประมาณของประเทศขยายถนนหนทาง
เพิ่มปริมาณรถโดยสารเพื่อความสะดวกในการเดินทางของคนในเมือง
การที่รัฐแก้ปัญหาความแออัดของคนเมืองไม่ได้เป็นความล้าหลังของการพัฒนาชาติ
รถวิ่งต่อไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป จนถึงป้ายรถเมล์ป้ายถัดไป เขาคิดไปเรื่อยๆ     
มีพระภิกษุชราภาพรูปหนึ่งเดินขึ้นมาในรถ เขาคิดว่าจะสละที่นั่งให้ท่านเพราะยังไง
เขาก็เห็นว่าเป็นหน้าที่ของฆราวาสที่ดีอย่างเขาที่ควรให้ความสะดวกแก่นักบวช
แต่แล้วก็มีหญิงที่นั่งอยู่ที่นั่งก่อนที่นั่งของเขายืนขึ้นให้พระนั่งก่อน เขาจึงหวุดหวิดรอดตัวไป
ยังคงนั่งที่นั่งเดิมต่อไปอย่างสบาย เขารู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่มีคนสละที่นั่งให้พระภิกษุก่อนเขา       

เขาคิดต่อว่าหากเขาเป็นรัฐบาลเขาจะไม่เห็นแก่ตัวกับผู้ครองเพศบรรพชิต
เขาจะส่งเสริมให้คุณมีคุณธรรมไม่เห็นแก่ตัว สนับสนุนและปลูกฝังกันตั้งแต่ระดับเยาวชน


         โดยการให้บทบาทและอำนาจแก่ศาสนาในการอบรมสั่งสอนให้ประชาชนยึดมั่นในศาสนา
อันจะเป็นการพัฒนาคนให้เป็นคนดีมีความเมตตาเอื้อเฟื้อรู้จักทำประโยชน์แก่สังคม
โดยการให้สวัสดิการแก่พระภิกษุให้มากกว่าที่เขาเห็นนี้

         หากอนุมัติงบประมาณเพื่อซื้อรถให้แก่วัดทั่วประเทศได้ก็คงจะดีไม่น้อย
ตอนนี้รถสามารถวิ่งได้เป็นปกติแล้วเพราะออกจากแยกที่เป็นคอขวดรถติดแล้ว
ถนนทางที่รถเมล์วิ่งไปเป็นถนนโล่ง รถวิ่งด้วยความเร็ว
ทั้งคนแก่และคนอื่นๆในรถต่างหัวคะมำเมื่อรถเมล์จอดแต่ละครั้งเมื่อถึงป้ายรถเมล์แต่ละป้าย
เขาดูเห็นท่าทางจะไม่ปลอดภัย เขาคิดว่าเป็นความล้มเหลวของรัฐบาลอีก
เรื่องที่ไม่สามารถปรับปรุงระบบขนส่งมวลชน หากได้ทำงานการเมืองและได้เป็นรัฐบาล
เขาจะออกมาตรการขั้นเด็ดขาดแก่พนักงานขับรถที่ไม่เคารพกฎจราจร



          นั่นไงล่ะเป็นผลมาจากระบบการพัฒนาคนที่ไม่ได้เรื่อง เขาคิด
รัฐควรคัดกรองบุคคลที่มีคุณภาพกว่านี้มาทำงานขับรถประจำทาง ควรกำหนดวุฒิขั้นต่ำที่ชั้นมัธยมปลาย  

ทันใดนั้นหญิงชราคนที่ลุกสละที่นั่งให้ผู้หญิงท้องก็เกิดหน้ามืด
เขารีบควานหายาดมในกระเป๋าแต่แล้วก็หาไม่พบเขาไม่รู้จะช่วยได้อย่างไร
จนผู้โดยสารคนอื่นที่อยู่บนรถเป็นชายหนุ่มอายุใกล้เคียงกับเขาลุกขึ้นยืนเพื่อสละที่นั่งให้ยายแก่
แล้วคนในรถคนอื่นช่วยกันพัดวีให้ลมระบายภายในรถ ผู้คนบนรถโดยสารยังคงแน่นต่อไป

เขารู้สึกอึดอัดที่หายใจไม่ค่อยสะดวก เพราะมีคนเยอะเกินไป เขาคิดในหัวว่าคนแก่ในเมืองไทย
มีไม่น้อยที่ขาดการเหลียวแลจากสังคม อย่างยายแก่คนนี้
และยังมีคนแก่อยู่ไม่น้อยที่ถูกทอดทิ้งให้ไปอยู่สถานพักคนชราไม่มีลูกหลานช่วยดูแล

สาเหตุก็เพราะคนวัยกลางคนอย่างเขาทุกคนมีความจำเป็นต้องทำงานยุ่งมาก
จนไม่มีเวลาดูแลคนวัยสูงอายุผูเป็นบุพการี สังคมทุกวันนี้นับวันจะกลายเป็นสังคมของผู้สูงอายุ
เขาคิดว่าเป็นเพราะระบบสวัสดิการสุขภาพที่ดีจากการบริหารงานของรัฐบาลทำให้ประชาชนมีอายุเฉลี่ยเพิ่มขึ้น
แต่ก็เป็นผลเสียที่รัฐจะต้องเสียเงินเพื่อเป็นสวัสดิการเลี้ยงดูคนชราเหล่านั้นเอง

เขาต้องการจะเห็นสังคมมีคนวัยทำงานในจำนวนเฉลี่ยสูงกว่าคนชราและเด็ก
ที่เขาคิดว่าน่าจะทำให้ประเทศชาติได้รับประโยชน์จากคนวัยทำงานมากกว่าอีก


          รถเมล์ยังคงแล่นต่อไป เขายังนั่งที่เดิม กลิ่นเหม็นตุๆนั้นยังคงอยู่เหมือนเดิม
เขาไม่ติดใจอะไร เขากวาดสายตามองดูทิวทัศน์รอบถนนเห็นตึกรามบ้านช่องเบียดเสียดแออัดดูไม่งามตา
ทำให้เขาอดคิดไม่ได้ว่าความเจริญทางเทคโนโลยีทำให้มลพิษเสียผู้คนในเมืองขาดอากาศหายใจ
เขาคิดว่าอยากจะทำให้บ้านเมืองมีสถานที่สีเขียว
เพื่อลดปัญหามลภาวะที่จะทำให้คุณภาพชีวิตของคนเมืองอย่างเขาด้อยคุณภาพลง เขาคิดว่าหากเขาเป็รัฐบาล


เขาจะออกนโยบายคืนต้นไม้ให้กับเมือง เขาจะปลูกต้นไม้ริมถนนทุกสาย
ส่งเสริมให้ทุกคนหันมาปั่นจักรยานและมี
เลนส์สำหรับจักรยานทั่วเมือง ซึ่งจะได้ประโยชน์ทั้งสภาพแวดล้อมและประหยัดงบน้ำมัน
ที่นับวันจะหายากและมีราคาสูงขึ้นเรื่อยๆ



     เขาคิดว่าหากรัฐสามารถลดรายจ่ายด้านพลังงานจะมีเงินเหลือเฟือในการพัฒนา
จริยธรรมของคนในชาติเงินเหล่านั้นเขาคิดว่าควรจะนำไปเพื่อการอบรมปลูกฝังกันตั้งแต่ระดับเยาวชน
ที่กำลังจะเติบโตเป็นพลเมืองในอนาคต
เขาอยากจะให้คนในประเทศเต็มไปด้วยคนมีการศึกษามีความรู้ความสมารถเชี่ยวชาญในเทคโนโลยี
เขาอยากให้รัฐบาลแจกคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คแก่นักเรียนทั้งในเมืองและชนบทให้ทั่วถึง

หรือไม่ก็ต้องพัฒนาระเบียบวินัยด้วยกิจการทหาร
โดยการนำกำลังวัยรุ่นบังคับให้วัยรุ่นทุกคนที่ฐานะยากจน
ได้เข้าฝึกทหารหรือเป็นนักเรียนรักษาดินแดน
อันจะเป็นกำลังในการต่อรองทางการค้ากับประเทศเพื่อนบ้าน
ตามแนวชายแดน และอาจจะได้ประโยชน์จากกองกำลังวัยรุ่นเหล่านั้น
ในทางพัฒนาด้านกีฬาระดับนานาชาติ อีกทั้งช่วยลดปัญหาว่างงานของคนชั้นล่างอีกด้วย



        ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์มือถือของผู้โดยสารคนหนึ่งก็ดังขึ้น
หญิงคนวัยทำงานที่ยืนอยู่ใกล้กับที่นั่งของเขาคุยสายโทรศัพท์เสียงดังทั่วทั้งคันรถ
เขารู้สึกรำคาญไม่น้อยที่ได้ยินคนคุยโทรศัพท์เสียงดังในที่สาธารณะ
เขาคิดอยู่ในหัวจินตนาการอีกถึงตอนที่เขาไปดูหนังในโรงหนังชั้นนำ มีหลายครั้งที่เสียงคุยโทรศัพท์ของ
คนอื่นในโรงหนังทำให้เขาเสียสมาธิในการดูหนัง

ทุกครั้งที่เข้าโรงหนังเขาพยายามไม่รับสายโทรศัพท์
ถึงแม้เขาจะเล่นแชทคุยบ้างเป็นบางครั้งตอนที่หนังฉายตัวอย่าง
แต่เขาก็ไม่เคยคุยโทรศัพท์ในโรงสักครั้ง
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่