เพิ่งกลับจากญี่ปุ่นมาครับ
ว่าจะไม่พิมพ์แล้ว แต่คิดยังไงไม่รู้ พิมพ์แชร์ดีกว่า
เผื่อเวลาไปเที่ยวจะได้ไม่ทำอะไรพลาดๆ เสียชื่อคนไทย
เข้าเรื่องเลยครับ
วันที่ 1 มค ผมได้ไปเที่ยว Kawaguchiko (Mt.Fuji)
นั่งรถ รถ Retro bus เวลา 10:57 น.
ภายในรถก็คนเยอะมากๆๆๆๆ
ผมก็พยายามเดินเข้าไปด้านในเพื่อให้คนที่อยากไปด้วยได้ขึ้น แต่ก็เข้าไม่ได้ติดคนแก่คนนึง(น่าจะเป็นคนญี่ปุ่นในพื้นที่) ยืนอยู่หลังที่นั่งตรงล้อหน้าซ้าย รถก็เต็มแล้ว ....โอเค ไม่เป็นไร..
รถก็ออก 1-2 ป้ายรถเมล์ ซักพักลุงเค้าก็ฟุปลงไปตรงที่วางของหลังที่นั่งตรงนั้น ผมก็หันไปมองเริ่มเป็นห่วง
แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็น ญช คู่นึง (อายุไม่มากน่าจะ 30-35) นั่งที่คนชราด้านหลังฝั่งล้อหน้าซ้าย นั่งแบบว่าชิลมากๆเหลือที่เอาถุงพลาสติกวางไว้บนเบาะข้างๆตัวด้วย 2 ใบ
ไม่รู้จะพูดไง แต่คิดว่าไม่ใช่คนญี่ปุ่นแน่ๆ
เมื่อรถออกไปได้ 3-4 ป้าย ได้ยินเสียผู้ชาย คนที่มากะผู้หญิงนั่นแหละ เค้าพูดว่า "xxxx จะอ๊วกเปล่า" ผมก็เดาว่า เค้าคงพูดถึงลุงที่ฟุบหน้าลงแน่ๆเลย
พอผมรู้ว่า ญช คู่นั่น เป็นคนไทย ผมก็บอกเค้าว่า ตรงที่เค้านั่งอ่ะ เป็นที่นั่งคนชรานะ เค้าก็รับทราบและก็ยังไม่ลุกออกจากที่นั่ง พี่เค้าก็ยังทำหน้ามึนอยู่
จนรถเมล์ใกล้จะถึงทะเลสาบละ เค้าก็เพิ่งรู้สึกตัวลุกให้คนแก่นั่ง 1 ที่ (ผู้หญิงยังนั่งอยู่เหมือนเดิม)
คนในรถก็ยังแน่นเหมือนเดิม คนสูงอายุที่ยืนก็ยังมี
ประมาณป้ายที่ 14-15 เค้าก็ลง
... สุดท้ายพอเค้าเดินผ่าน ผมจะลง เค้าเห้นว่าผมเป็นคนไทย เค้าก็ถามผมว่าค่ารถเท่าไหร่
ผมก็ตอบว่าไม่รู้ รู้แต่ผมซื้อ pass 1,000 yen นั่งได้ทุกรอบ ก็เลยบอกเค้าไป
ผมเห็นเค้าถือหนังสือเที่ยวญี่ปุ่นเล่มหนาตึ๊บซะด้วย จริงๆน่าจะรู้เยอะกว่าเราเนอะ
จริงๆเรื่องที่นั่งบนรถ ไม่ว่าเป็นที่ไหน เราเป็น ผู้ชาย หรือคนที่พอมีเรี่ยวแรง ลุกยืนให้คนแก่หรือคนที่สูงอายุได้นั่งเหอะ
เค้าห้อยโหนลำบาก คิดซะว่าถ้าเป็นพ่อเป็นแม่เรา เราจะให้เค้ายืนไหม
เที่ยวต่างประเทศ ถ้าเราศึกษาวัฒนธรรม หรือสิ่งที่ควรต้องทำในประเทศนั้นๆด้วย ก็น่าจะดีนะครับ
ว่าจะไม่พิมพ์แล้ว แต่คิดยังไงไม่รู้ พิมพ์แชร์ดีกว่า
เผื่อเวลาไปเที่ยวจะได้ไม่ทำอะไรพลาดๆ เสียชื่อคนไทย
เข้าเรื่องเลยครับ
วันที่ 1 มค ผมได้ไปเที่ยว Kawaguchiko (Mt.Fuji)
นั่งรถ รถ Retro bus เวลา 10:57 น.
ภายในรถก็คนเยอะมากๆๆๆๆ
ผมก็พยายามเดินเข้าไปด้านในเพื่อให้คนที่อยากไปด้วยได้ขึ้น แต่ก็เข้าไม่ได้ติดคนแก่คนนึง(น่าจะเป็นคนญี่ปุ่นในพื้นที่) ยืนอยู่หลังที่นั่งตรงล้อหน้าซ้าย รถก็เต็มแล้ว ....โอเค ไม่เป็นไร..
รถก็ออก 1-2 ป้ายรถเมล์ ซักพักลุงเค้าก็ฟุปลงไปตรงที่วางของหลังที่นั่งตรงนั้น ผมก็หันไปมองเริ่มเป็นห่วง
แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็น ญช คู่นึง (อายุไม่มากน่าจะ 30-35) นั่งที่คนชราด้านหลังฝั่งล้อหน้าซ้าย นั่งแบบว่าชิลมากๆเหลือที่เอาถุงพลาสติกวางไว้บนเบาะข้างๆตัวด้วย 2 ใบ
ไม่รู้จะพูดไง แต่คิดว่าไม่ใช่คนญี่ปุ่นแน่ๆ
เมื่อรถออกไปได้ 3-4 ป้าย ได้ยินเสียผู้ชาย คนที่มากะผู้หญิงนั่นแหละ เค้าพูดว่า "xxxx จะอ๊วกเปล่า" ผมก็เดาว่า เค้าคงพูดถึงลุงที่ฟุบหน้าลงแน่ๆเลย
พอผมรู้ว่า ญช คู่นั่น เป็นคนไทย ผมก็บอกเค้าว่า ตรงที่เค้านั่งอ่ะ เป็นที่นั่งคนชรานะ เค้าก็รับทราบและก็ยังไม่ลุกออกจากที่นั่ง พี่เค้าก็ยังทำหน้ามึนอยู่
จนรถเมล์ใกล้จะถึงทะเลสาบละ เค้าก็เพิ่งรู้สึกตัวลุกให้คนแก่นั่ง 1 ที่ (ผู้หญิงยังนั่งอยู่เหมือนเดิม)
คนในรถก็ยังแน่นเหมือนเดิม คนสูงอายุที่ยืนก็ยังมี
ประมาณป้ายที่ 14-15 เค้าก็ลง
... สุดท้ายพอเค้าเดินผ่าน ผมจะลง เค้าเห้นว่าผมเป็นคนไทย เค้าก็ถามผมว่าค่ารถเท่าไหร่
ผมก็ตอบว่าไม่รู้ รู้แต่ผมซื้อ pass 1,000 yen นั่งได้ทุกรอบ ก็เลยบอกเค้าไป
ผมเห็นเค้าถือหนังสือเที่ยวญี่ปุ่นเล่มหนาตึ๊บซะด้วย จริงๆน่าจะรู้เยอะกว่าเราเนอะ
จริงๆเรื่องที่นั่งบนรถ ไม่ว่าเป็นที่ไหน เราเป็น ผู้ชาย หรือคนที่พอมีเรี่ยวแรง ลุกยืนให้คนแก่หรือคนที่สูงอายุได้นั่งเหอะ
เค้าห้อยโหนลำบาก คิดซะว่าถ้าเป็นพ่อเป็นแม่เรา เราจะให้เค้ายืนไหม