ยินดีต้อนรับทุกท่าน มีเรื่อง ตลก ขำขัน อกหัก รักคุด ผ่าฟันคุต ปวดตับ มาเล่าสู่กันฟังค่ะ
...เรียน...
คุณ กุลมิตรา ฝ่ายศาสนา
คุณ Bit_Bloom ฝ่ายประชาสัมพันธ์คนสวยยยย
คุณ เจมส์บอน007 หรือ พี่โดม ฝ่ายต้อนรับส่วนหน้า
คุณ โอ้ ฝ่ายปฏิบัติการขับกล่อมและบรรเลง
สวัสดีสมาชิกห้องราชดำเนินทุกท่านค่ะ..
...ตอนเย็นมาก็เผาข้าวหลาม ทำปลาเผา แลัวก็ทำกับข้าวหลายอย่างกินกัน
แต่เรากินไม่ได้อ๊ะ เพลียมากๆ แต่ก็ฝืนนั่งคุยกับพวกเขาไป ญาติถามทำไมไม่กินรัย
ไม่หร่อยนิ เราบอกอร่อยแต่กินไม่ลง อยากกินส้มตำ ญาติบอกมาตั้งไกลมากินส้มตำนี่น๊ะ
แล้วเราก็ได้กินส้ำตำเผ็ดๆ กินกับข้าวหลามมันๆ อร่อยอ๊ะ ใครไม่เคยกินลองกินดูเด้อ
ข้าวหลามกับส้มตำ หร่อยจริงๆ ไม่ได้โม้...
...กินข้าวเสร็จ เราก็กินยาแก้แพ้แก้ปวด พอยาออกฤิทธิ์ก็ง่วงอะดิ
ขึ้นบ้านนอนดีฝ่า บ้านเขาชั้นที่ 2 ก็พึ่งทาสีใหม่ๆ เราเลยนอนข้างล่าง
ป่านนั้นก็แพ้สีทาบ้าน ทำให้เป็นไข้ตลอดที่ไปอยู่บ้านเขา...
...คืนนั้นนอนหลับแบบสลบไปเลย ตี 4 เจ้าของบ้านก็ตื่นแหล๊ะ
ทำเอาเราต้องตื่นด้วย อากาศหนาวมาก บ้านเขาเป็นบ้านสวน
อยู่ใกล้ๆภูเขา เราชอบบรรยากาศแบบนี้อ๊ะ เสียงนกร้องเต็มไปหมด
ตื่นมาได้ยินเสียงโขลกน้ำพริกมั่ง พริกแกงมั่ง เหมือนในเพลงเปี๊ยบเลย
บรรยากาศเงียบๆ เสียงนก เสียงไก่ เสียงโขลกน้ำพริก เข้ากั๊นเข้ากัน
ไม่เหมือนเราอยู่บ้าน กว่าจะตื่นก็ หกโมงเช้า พริกแกงก็ตำใส่ตู้เย็นไว้เรียบร้อย
หุงข้าวก็หม้อไฟฟ้า อะไรที่สะดวกเรารับมาหมด แต่นี่บ้านเขายังหุงข้าวเตาถ่าน
ยังใช้ชีวิตแบบบ้านๆ นานๆเจอบรรยากาสแบบนี้ ก็มีความสุขไปอีกแบบ...
...ตื่นแล้วก็เดินมานั่งผิงไฟข้างเตาที่เขากำลังหุงข้าว ไม่ได้ช่วยเขาทำอะไรหรอก มานั่งจิบกาแฟร้อนๆ
ตามติดด้วยชาหอมๆ คุยกันไปเรื่อยเปื่อย จิบกาแฟร้อนข้างเตาไฟ ทำให้รสชาดของกาแฟอร่อยขึ้นไปอีก
นี่กลับมาบ้านเราว่าจะมาทำครัวเลียนแบบเขาอยู่นะเนี่ย แต่ดูแล้วเราคงขี้เกียจก่อไฟ พับโครงการอีกแหล๊ะ
เราบอกญาติว่าเราชอบบรรยากาศแบบนี้ ญาติเราชวนมาอยู่ด้วยกันดิ มองดูแล้วก็น่าสนอ๊ะ แต่คงไม่ไป
ไม่ใช่บ้านตัวเองอ๊ะเน๊อะ เขามีที่เย๊อะแย๊ะ บอกจะแบ่งให้ถ้ามาอยู่ แต่เขาชวนอยูบ้านเขาดีกว่า
บ้านเขาก็สะดวกสบายดี ถึงแม้จะอยู่บ้านสวน เครื่องอำนวยความสะดวกก็ครบ
แต่ไม่ว่าจะยังไง ก็ขออยู่บ้านตัวเองดีฝาเน๊อะ...
...พอฟ้าแจ้ง เราก็เอาของฝากไปฝากคนนู๊นคนนี๊ ไม่ใช่ญาติเราหรอกค่ะ
แต่เวลาเราไป พวกเขาชอบเอากับข้าวมาให้เรากิน เพื่อนร่วมบ้านของญาติเราว่างั้นเห๊อะ
บ้านแต่ละหลังอยู่ห่างกัน เราถือโอกาศออกกำลังกายด้วย ส่งของฝากเรียบร้อยแล้ว
เรากลับมากินข้าวกินยาแก้ไข้ นอนต่ออีกรอบ...
...ซักประมาณ 5 โมงเช้า ญาติเรามาปลุกไปตลาดกัน ไปซื้อพวกเครื่องดื่มมาใช้ในงาน
บ้านกับตลาดไกลกันประมาณ 20 กิโล แล้วที่สำคัญจะไปกินก๊วยเตี๋ยว ร้านตาพุธ ด้วย
มาทีรัยไปกินทู๊กที เราเจอร้านตาพุธ ในพันทิปนี่แหล๊ะ จำไม่ได้ว่าใครเอามารีวิว
เราก็เลยลองตามรอยไปดู ไม่เสียแรงที่ตามรอย อร่อยจริงค่ะ...
...ซื้อของเสร็จ ก็ไปกินก๊ยวเตี๋ยวกัน ชามละ 25 บ. เส้นบะหมี่เขาทำเองทุกวัน
แต่เราชอบราดหน้ามากกว่า บ้านอยู่ริมฝั่งแม่น้ำยม ใครไม่ตั้งใจไปก็หาไม่เจอ
ป่านนั้นลูกค้าก็ยังเย๊อะ เราก็ทั้งกินทั้งห่อแหล๊ะ ห่อมาฝากพวกอยู่บ้านด้วย...
...กินอิ่มกันเรียบร้อยก็กลับบ้านกัน ตอนนี้เราก็เตรียมตัวทำขนมเพื่อจะใส่บาตรพรุ่งนี้
เราเอาเครื่องตีเค๊กแบบเล็กๆ ฉบับพกพาไปด้วย ทำขนมสาลี่
ทำขนมเย๊อะเหมือนกัน ทำแล้วก็แพ็คใส่ถุง เอาไว้ให้แขกถือติดมือกลับบ้านด้วย...
...ตอนเย็นเจ้าภาพก็พากันปิ้งย่างทะเลกินกัน แต่เราก็อยากกินส้มตำอีกแหล๊ะ ส้มตำช่วยชีวิตอีกแล้ว
คนอื่นเขากินปิ้งย่างทะเล เรากินส้มตำกับข้าวหลามอีกแล้ว ชาวบ้านเริ่มมาช่วยกันเตรียมงานสำหรับวันพรุ่งนี้
ผู้ชายช่วยจัดสถานที่ ผู้หญิงช่วยกันหั่นผักหั่นเนื้อ สำหรับเราเตรียมปลีกวิเวก กินเสร็จก็กินยาแก้แพ้แก้ไข้
สวดมนต์เข้านอนดีฝ่า เสียงเพื่อนบ้านคุยกันเสียงดัง เรานอนฟังเพลงนี้ไปจนหลับเมื่อไหร่ไม่รู้...
อยู่กับใครต่อใครมากมายทุกวัน แต่ก็ยังเหงา
พยายามจะลืมเรื่องราวของเรา แต่ก็เท่านั้น
มันคิดถึงเธออีกแล้ว ไม่เคยน้อยลงซักวัน
บอกไม่ถูกเหมือนกันทำไมเป็นอย่างนี้
อาจจะมีเหตุผลข้อเดียวง่ายๆ
คือรักเธอ รักเธอ ทั้งใจ
อาจจะดูว่าโง่ยังไงก็ตาม
อยากจะบอกว่าฉันนั้นยอมรับได้
รู้ดีว่ามีหัวใจ เพื่อจะรักเพียงเธอ
คนดีๆ ก็มีเข้ามาให้เจอ แต่ก็ผ่านไป
ยังไม่เคยจะยอมให้ใครเข้าไป อยู่ในใจนี้
เปิดใจรักใครอีกครั้ง มันทำไม่ได้สักที
บอกไม่ถูกเหมือนกันทำไมเป็นอย่างนี้
อาจจะมีเหตุผลข้อเดียวง่ายๆ
คือรักเธอ รักเธอ ทั้งใจ
อาจจะดูว่าโง่ยังไงก็ตาม
อยากจะบอกว่าฉันนั้นยอมรับได้
รู้ดีว่ามีหัวใจ เพื่อจะรักเพียงเธอ
"รอวันฟ้าใส ...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง"
...มุมนี้อารมณ์ดี..."รอวันฟ้าใส...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง" ... 6 ม ค. 2558...!!!
คุณ กุลมิตรา ฝ่ายศาสนา
คุณ Bit_Bloom ฝ่ายประชาสัมพันธ์คนสวยยยย
คุณ เจมส์บอน007 หรือ พี่โดม ฝ่ายต้อนรับส่วนหน้า
คุณ โอ้ ฝ่ายปฏิบัติการขับกล่อมและบรรเลง
สวัสดีสมาชิกห้องราชดำเนินทุกท่านค่ะ..
แต่เรากินไม่ได้อ๊ะ เพลียมากๆ แต่ก็ฝืนนั่งคุยกับพวกเขาไป ญาติถามทำไมไม่กินรัย
ไม่หร่อยนิ เราบอกอร่อยแต่กินไม่ลง อยากกินส้มตำ ญาติบอกมาตั้งไกลมากินส้มตำนี่น๊ะ
แล้วเราก็ได้กินส้ำตำเผ็ดๆ กินกับข้าวหลามมันๆ อร่อยอ๊ะ ใครไม่เคยกินลองกินดูเด้อ
ข้าวหลามกับส้มตำ หร่อยจริงๆ ไม่ได้โม้...
ขึ้นบ้านนอนดีฝ่า บ้านเขาชั้นที่ 2 ก็พึ่งทาสีใหม่ๆ เราเลยนอนข้างล่าง
ป่านนั้นก็แพ้สีทาบ้าน ทำให้เป็นไข้ตลอดที่ไปอยู่บ้านเขา...
...คืนนั้นนอนหลับแบบสลบไปเลย ตี 4 เจ้าของบ้านก็ตื่นแหล๊ะ
ทำเอาเราต้องตื่นด้วย อากาศหนาวมาก บ้านเขาเป็นบ้านสวน
อยู่ใกล้ๆภูเขา เราชอบบรรยากาศแบบนี้อ๊ะ เสียงนกร้องเต็มไปหมด
ตื่นมาได้ยินเสียงโขลกน้ำพริกมั่ง พริกแกงมั่ง เหมือนในเพลงเปี๊ยบเลย
บรรยากาศเงียบๆ เสียงนก เสียงไก่ เสียงโขลกน้ำพริก เข้ากั๊นเข้ากัน
ไม่เหมือนเราอยู่บ้าน กว่าจะตื่นก็ หกโมงเช้า พริกแกงก็ตำใส่ตู้เย็นไว้เรียบร้อย
หุงข้าวก็หม้อไฟฟ้า อะไรที่สะดวกเรารับมาหมด แต่นี่บ้านเขายังหุงข้าวเตาถ่าน
ยังใช้ชีวิตแบบบ้านๆ นานๆเจอบรรยากาสแบบนี้ ก็มีความสุขไปอีกแบบ...
ตามติดด้วยชาหอมๆ คุยกันไปเรื่อยเปื่อย จิบกาแฟร้อนข้างเตาไฟ ทำให้รสชาดของกาแฟอร่อยขึ้นไปอีก
นี่กลับมาบ้านเราว่าจะมาทำครัวเลียนแบบเขาอยู่นะเนี่ย แต่ดูแล้วเราคงขี้เกียจก่อไฟ พับโครงการอีกแหล๊ะ
เราบอกญาติว่าเราชอบบรรยากาศแบบนี้ ญาติเราชวนมาอยู่ด้วยกันดิ มองดูแล้วก็น่าสนอ๊ะ แต่คงไม่ไป
ไม่ใช่บ้านตัวเองอ๊ะเน๊อะ เขามีที่เย๊อะแย๊ะ บอกจะแบ่งให้ถ้ามาอยู่ แต่เขาชวนอยูบ้านเขาดีกว่า
บ้านเขาก็สะดวกสบายดี ถึงแม้จะอยู่บ้านสวน เครื่องอำนวยความสะดวกก็ครบ
แต่ไม่ว่าจะยังไง ก็ขออยู่บ้านตัวเองดีฝาเน๊อะ...
แต่เวลาเราไป พวกเขาชอบเอากับข้าวมาให้เรากิน เพื่อนร่วมบ้านของญาติเราว่างั้นเห๊อะ
บ้านแต่ละหลังอยู่ห่างกัน เราถือโอกาศออกกำลังกายด้วย ส่งของฝากเรียบร้อยแล้ว
เรากลับมากินข้าวกินยาแก้ไข้ นอนต่ออีกรอบ...
บ้านกับตลาดไกลกันประมาณ 20 กิโล แล้วที่สำคัญจะไปกินก๊วยเตี๋ยว ร้านตาพุธ ด้วย
มาทีรัยไปกินทู๊กที เราเจอร้านตาพุธ ในพันทิปนี่แหล๊ะ จำไม่ได้ว่าใครเอามารีวิว
เราก็เลยลองตามรอยไปดู ไม่เสียแรงที่ตามรอย อร่อยจริงค่ะ...
แต่เราชอบราดหน้ามากกว่า บ้านอยู่ริมฝั่งแม่น้ำยม ใครไม่ตั้งใจไปก็หาไม่เจอ
ป่านนั้นลูกค้าก็ยังเย๊อะ เราก็ทั้งกินทั้งห่อแหล๊ะ ห่อมาฝากพวกอยู่บ้านด้วย...
...กินอิ่มกันเรียบร้อยก็กลับบ้านกัน ตอนนี้เราก็เตรียมตัวทำขนมเพื่อจะใส่บาตรพรุ่งนี้
เราเอาเครื่องตีเค๊กแบบเล็กๆ ฉบับพกพาไปด้วย ทำขนมสาลี่
ทำขนมเย๊อะเหมือนกัน ทำแล้วก็แพ็คใส่ถุง เอาไว้ให้แขกถือติดมือกลับบ้านด้วย...
...ตอนเย็นเจ้าภาพก็พากันปิ้งย่างทะเลกินกัน แต่เราก็อยากกินส้มตำอีกแหล๊ะ ส้มตำช่วยชีวิตอีกแล้ว
คนอื่นเขากินปิ้งย่างทะเล เรากินส้มตำกับข้าวหลามอีกแล้ว ชาวบ้านเริ่มมาช่วยกันเตรียมงานสำหรับวันพรุ่งนี้
ผู้ชายช่วยจัดสถานที่ ผู้หญิงช่วยกันหั่นผักหั่นเนื้อ สำหรับเราเตรียมปลีกวิเวก กินเสร็จก็กินยาแก้แพ้แก้ไข้
สวดมนต์เข้านอนดีฝ่า เสียงเพื่อนบ้านคุยกันเสียงดัง เรานอนฟังเพลงนี้ไปจนหลับเมื่อไหร่ไม่รู้...
พยายามจะลืมเรื่องราวของเรา แต่ก็เท่านั้น
มันคิดถึงเธออีกแล้ว ไม่เคยน้อยลงซักวัน
บอกไม่ถูกเหมือนกันทำไมเป็นอย่างนี้
อาจจะมีเหตุผลข้อเดียวง่ายๆ
คือรักเธอ รักเธอ ทั้งใจ
อาจจะดูว่าโง่ยังไงก็ตาม
อยากจะบอกว่าฉันนั้นยอมรับได้
รู้ดีว่ามีหัวใจ เพื่อจะรักเพียงเธอ
คนดีๆ ก็มีเข้ามาให้เจอ แต่ก็ผ่านไป
ยังไม่เคยจะยอมให้ใครเข้าไป อยู่ในใจนี้
เปิดใจรักใครอีกครั้ง มันทำไม่ได้สักที
บอกไม่ถูกเหมือนกันทำไมเป็นอย่างนี้
อาจจะมีเหตุผลข้อเดียวง่ายๆ
คือรักเธอ รักเธอ ทั้งใจ
อาจจะดูว่าโง่ยังไงก็ตาม
อยากจะบอกว่าฉันนั้นยอมรับได้
รู้ดีว่ามีหัวใจ เพื่อจะรักเพียงเธอ