[เรื่องสั้น+การ์ตูน] บริษัท(เกาหลี)ของหนู ภาค 1 ตอน 8

กระทู้สนทนา

ความเดิมตอนที่แล้ว ภาค 1 ตอน 1 :  http://pantip.com/topic/30393069
ความเดิมตอนที่แล้ว ภาค 1 ตอน 2 :  http://pantip.com/topic/30406507
ความเดิมตอนที่แล้ว ภาค 1 ตอน 3 :  http://pantip.com/topic/30420586
ความเดิมตอนที่แล้ว ภาค 1 ตอน 4 :  http://pantip.com/topic/30447989
ความเดิมตอนที่แล้ว ภาค 1 ตอน 5 :  http://pantip.com/topic/30477975
ความเดิมตอนที่แล้ว ภาค 1 ตอน 6 :  http://pantip.com/topic/30506249
ความเดิมตอนที่แล้ว ภาค 1 ตอน 7 :  http://pantip.com/topic/30531496

ตอนที่ 8 ภาษาอังกฤษตระกูลนายโก๊ะ

นามสกุลคนเกาหลีจะซ้ำๆ กัน เช่น ปาร์ค ชอย คิม ฯลฯ นามสกุลนายคือโค้ว ซึ่งหนูขอเรียกแบบไทยๆว่าโก๊ะ.... หรือคุณชอยรูปหล่อพนักงานหนุ่มเกาหลีจบอเมริกา หนูก็เรียกแบบไทยว่าคุณฉ่อย (ตัวเอกในตอนต่อ ๆ ไปค่ะ)

                     คนเกาหลีจะถือมาก  ถ้าเรียกแค่ชื่อโดยไม่เรียกตำแหน่ง เลขาเก่าที่นี่คนหนึ่งก็คอขาดไปแล้วเพราะไปเรียกนายว่า มิสเตอร์โค้ว ให้มาดามได้ยิน ที่ถูกแล้วต้องเรียกตำแหน่งแล้วตามด้วยชื่อว่าแชร์แมนมิสเตอร์โค้ว แชร์แมนโค้ว มิสเตอร์แชร์แมน หรือเรียกแค่แชร์แมนก็ได้ค่ะ

                  .....หรือ มีตำแหน่งไดเรคเตอร์ ชื่อวู ก็ให้เรียก ไดเรกเตอร์วู ค่ะ

                  เราใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารกับนาย นายพูดและฟังภาษาอังกฤษในระดับดีทีเดียว แต่จะแปลความหมายไปในทางบวกหรือลบขึ้นอยู่กับอารมณ์ของนาย พูดง่าย ๆ  คือความซวยของคนรอบข้างขึ้นอยู่กับหูตาของนายว่าวันนั้นเป็นอย่างไร นายอายุมากแล้ว จึงต้องพูดเสียงดัง ๆ กับนาย นายจะใช้เครื่องช่วยฟังในบางครั้ง

หลายครั้ง ที่คนฟังไม่เข้าใจ นายจะโกรธมาก แล้วสั่งให้ไปเรียนภาษาอังกฤษใหม่…ด้วยทุนส่วนตัวของแต่ละคน

… แม้พนักงานเกาหลีเองที่จบจากอเมริกาก็ไม่มีเว้น

                  นายมีศัพท์ของนาย หนูเรียกว่าเป็นภาษาอังกฤษตระกูลนายโก๊ะ ซึ่งเมื่อพวกเราได้ยินศัพท์นี้ จะต้องเดาให้ได้ว่าหมายความว่าอะไร ตัวอย่าง

                  transport = translate = แปล
                  ต.ย. You transport. = เธอแปลซิ

                  may = maid = แม่บ้าน
                  ต.ย. Please call may. = เธอไปเรียกแม่บ้านมาซิ

                  Chuman = Human = คน
                  …………. ฯลฯ เป็นต้น

                  รวมทั้งชื่อพนักงานคนไทยที่นายมักเรียกผิดเรียกถูกหรือเรียกสลับกันอยู่บ่อย ๆ โดยที่เราต้องเดาให้ได้ว่าใครเป็นใคร

มีครั้งหนึ่ง เรื่องเรียกชื่อสับกัน นายบอกให้ไปตามคนขับรถ แต่ผช.ผจก.ทั่วไปเข้าใจว่านายให้ไปเรียกผู้จัดการคนหนึ่งที่ลาออกไปแล้ว จึงเกิดโกลาหลตามตัวกันให้วุ่นวาย

                  เรื่องที่เราพูดอย่าง นายเข้าใจเป็นอีกอย่าง อธิบายก็ไม่ได้ นายไม่ยอมฟัง เพราะจะโกรธทันทีจนหูอื้อ

                  อีกเรื่องคือพจนานุกรมแปลจากภาษาเกาหลี/ญี่ปุ่นเป็นภาษาอังกฤษที่นายใช้อยู่นั้น ส่วนใหญ่จะเป็นศัพท์ที่รุ่นเราไม่รู้จักและไม่ใช้กัน ศัพท์บางตัวนายเปิดให้หนูดู แล้วถามว่าทำไมหนูเซ่อไม่เข้าใจ จนเป็นที่น่าเวทนา ซึ่งหนูรู้สึกสงสารตัวเองอยู่บ่อยครั้ง ครั้นจะบอกให้นายเลิกใช้พจนานุกรมเวรนี่ซะเถอะ ก็ไม่กล้า

                   นายกับมาดามพูดภาษาญี่ปุ่นได้ดีพอ ๆ กับภาษาเกาหลีของตัวเอง ปกติถ้านายจะสื่อสารกับพนักงานคนอื่นในบริษัท ต้องมีล่ามแปลภาษาญี่ปุ่นหรืออังกฤษให้นาย ไม่ว่าจะแปลตัวต่อตัวหรือต่อหน้าพนักงานทั้งหมด ซึ่งหนูทำหน้าที่นี้เสมอ ถึงนายจะมีศัพท์เฉพาะของนายแต่หนูก็สามารถแปลได้ทั้งหมด แปลไปก่อนแหละค่ะ ผิดถูกค่อยว่ากันอีกที นายไม่รู้หรอกว่าบางทีหนูก็มั่ว พนักงานก็พวกหนู ต้องเข้าข้างหนูอยู่วันยังค่ำแหละ

บ่อยครั้งที่นายพูดภาษาญี่ปุ่น เลขาที่พูดญี่ปุ่นได้ก็จะเป็นล่าม ภาษาญี่ปุ่นนั้นกริยาอยู่ท้ายประโยค กรรมอยู่กลาง ประธานอยู่หน้าประโยค ความที่นายอายุมากแล้ว ประโยคที่นายพูดออกมาหลาย ๆ ประโยค ประธาน กรรม พูดมาแล้ว แต่กริยาท้ายประโยคไม่มา เลขาก็แปลไม่ออก จนถูกนายด่าเละอยู่บ่อย ๆ เป็นที่น่าสงสาร