ถ้าท่านอ่านเรื่องนี้ ท่านจะเข้าใจว่าทำไมเกาหลีปี 2012/2013 ถึงได้เจริญเฟื่องฟูได้ถึงปานนี้
เพราะที่เขียนมาทั้งหมดเป็นเรื่องจริงทั้งสิ้น ไม่ได้เพิ่มเติมเสริมแต่งแต่ประการใด
ตอนที่ 1 ไชโย หนูได้งานแล้ว
ถึงหนูจะเป็นนางเอกแต่หนูก็เผชิญวิกฤตการณ์เหมือนคนอื่น ปลายปี 2540(1997) หนูก็ต้องลอยละล่องออกจากงานเหมือนค่าเงินบาท โดยมีค่าตัว 7 เดือนเป็นเงินชดเชย* บริษัทนี้ร่วมทุนกับบริษัท Mitsubishi ญี่ปุ่น ขายระบบคอมพิวเตอร์และงานโครงการใหญ่ ๆ ฯลฯ หลายพันล้านบาทต่อปี แต่ไปไม่รอดค่ะ ต้องปิดหลายแผนก แล้วก็ตัวใครตัวมันค่ะ
หนูไม่ประมาทหรอกค่ะ หนูรีบแจ้นมาสมัครกับบริษัทรับจ้างหาคน (Head Hunter)** ของญี่ปุ่น สองอาิทิตย์ถัดมา ก็มีโทรศัพท์เรียกสัมภาษณ์ วันนั้น หนูกับสาวใช้คู่ใจร่างยักษ์กำลังยุ่งมาก ส่งมะม่วงแช่อิ่มแถวลาดพร้าว ไม่ต้องสงสัยเป็นอาชีพเสริมของหนูค่ะ หนูจึงว่างเข้าไปสัมภาษณ์ได้ตอนบ่าย เป็นบริษัทเครื่องเขียนอยู่สีลมค่ะ
สีลม ! หนูเกือบถอดใจ เฮ้ิอ ! จะไปทำงานยังไง รถติดตาย ! คือสมัยนั้นรถไฟฟ้ายังไม่มีค่ะ แต่หลังจากคิดไปคิดมา 15 ตลบ ก็ตัดสินใจกัดฟันสู้ งานไม่ได้หาได้ง่าย ๆ นะตัวเอง โอกาสมาถึงแล้ว
สาวสวยผู้จัดการทั่วไปเป็นคนสัมภาษณ์หนู ในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายขาย หนูเคยขายแต่งานระบบและงานโครงการ ไม่เคยขายสินค้าอุปโภคบริโภค (consumer product) อย่างจริงจังสักที แต่หนูก็อยา่กได้งานนี้จริง ๆ เพราะหนูต้องการประสบการณ์
2 วันถัดมา หนูก็ได้รับโทรศัพท์…

ไชโย! หนูทำสำเร็จ หนูได้งานแล้ว แต่ แหะ… แหะ… หนูไม่ได้พักเลย หนูต้องไปทำงานในอีก 5 วันข้างหน้า เพราะพนักงานขายต่างจังหวัดกลับเข้าบริษัท***
ไชโย ไชโย ไชโย … หนูก็ไม่ได้คิดหรอกนะคะว่าหลังจากนั้นอีก 4 ปี หนูจะกลับมาเขียนเรื่องตัวเองและหนูเป็นนางเอกซะด้วย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*
ตามกฎหมายแรงงาน เงินชดเชยเมื่อถูกเลิกจ้าง 120 วัน-1 ปี จ่าย 1 เดือน, 1-3 ปี จ่าย 3 เดือน, 3-6 ปี จ่าย 6 เดือน และค่าบอกกล่าวล่วงหน้าหากไม่แจ้งก่อนอีก 1 เดือน
หลายบริษัท ก่อนจะเลิกจ้างมักใช้วิธีลดค่าใช้จ่า่ยก่อนปลด แล้วจ่ายค่าแรงตามกฎหมาย โดยให้พนักงานตกลงเซ็นยินยอมลดเงินเดือนก่อน อาจจะลด 25% หรือตามอัตราต่าง ๆ แล้วแต่จะตกลงกัน
บางบริษัทจริงใจกับพนักงาน เมื่อทำสัญญายินยอมลดเงินเดือนแล้ว จะมีผนวกแนบท้ายแจ้งว่า หากเข้าสู่สภาวะปกติ บริษัทจะชดเชยที่ลดเงินเดือนให้พนักงานในภายหลัง
** บริษัทรับจ้่างหาคน มีทั้งบริษัทคนไทย ญี่ปุ่น ยุโรปหรืออเมริกา แต่ส่วนใหญ่บริษัทญี่ปุ่นจะใช้บริการบริษัทหาคนที่เจ้าของเป็นคนญี่ปุ่นด้วยกัน เมื่อได้งานแล้วบริษัทรับจ้างหาคนไม่ได้เรียกเก็บเงินจากผู้สมัคร แต่จะคิดค่าหัวจากบริษัทลูกค้าที่อัตราเงินเดือน X13-18% หรือแล้วแต่ตกลง สามารถเลือกพิจารณาได้จากหน้าประกาศหางาน (classified ad) ตามหน้าหนังสือพิมพ์ต่าง ๆ
*** พนักงานขายต่างจังหวัดจะกลับเข้าบริษัทประมาณวันที่ 25 ของทุกเดือน และออกตลาดอีกครั้งประมาณวันที่ 3 ของต้นเดือนถัดไป
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จาก ผู้เขียน - แสดงความคิดเห็นหรือแชร์ประสบการณ์ได้นะคะ จะยินดีมากเลย จะพยายามโพสต์อาิทิตย์ละ 1 ตอนค่ะ
สามารถติดตามผลงานอื่น ๆ ได้ที่
https://www.facebook.com/thanachitwriter ค่ะ

บริษัท(เกาหลี)ของหนู ภาค 1 ตอนที่ 1
เพราะที่เขียนมาทั้งหมดเป็นเรื่องจริงทั้งสิ้น ไม่ได้เพิ่มเติมเสริมแต่งแต่ประการใด
ตอนที่ 1 ไชโย หนูได้งานแล้ว
ถึงหนูจะเป็นนางเอกแต่หนูก็เผชิญวิกฤตการณ์เหมือนคนอื่น ปลายปี 2540(1997) หนูก็ต้องลอยละล่องออกจากงานเหมือนค่าเงินบาท โดยมีค่าตัว 7 เดือนเป็นเงินชดเชย* บริษัทนี้ร่วมทุนกับบริษัท Mitsubishi ญี่ปุ่น ขายระบบคอมพิวเตอร์และงานโครงการใหญ่ ๆ ฯลฯ หลายพันล้านบาทต่อปี แต่ไปไม่รอดค่ะ ต้องปิดหลายแผนก แล้วก็ตัวใครตัวมันค่ะ
หนูไม่ประมาทหรอกค่ะ หนูรีบแจ้นมาสมัครกับบริษัทรับจ้างหาคน (Head Hunter)** ของญี่ปุ่น สองอาิทิตย์ถัดมา ก็มีโทรศัพท์เรียกสัมภาษณ์ วันนั้น หนูกับสาวใช้คู่ใจร่างยักษ์กำลังยุ่งมาก ส่งมะม่วงแช่อิ่มแถวลาดพร้าว ไม่ต้องสงสัยเป็นอาชีพเสริมของหนูค่ะ หนูจึงว่างเข้าไปสัมภาษณ์ได้ตอนบ่าย เป็นบริษัทเครื่องเขียนอยู่สีลมค่ะ
สีลม ! หนูเกือบถอดใจ เฮ้ิอ ! จะไปทำงานยังไง รถติดตาย ! คือสมัยนั้นรถไฟฟ้ายังไม่มีค่ะ แต่หลังจากคิดไปคิดมา 15 ตลบ ก็ตัดสินใจกัดฟันสู้ งานไม่ได้หาได้ง่าย ๆ นะตัวเอง โอกาสมาถึงแล้ว
สาวสวยผู้จัดการทั่วไปเป็นคนสัมภาษณ์หนู ในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายขาย หนูเคยขายแต่งานระบบและงานโครงการ ไม่เคยขายสินค้าอุปโภคบริโภค (consumer product) อย่างจริงจังสักที แต่หนูก็อยา่กได้งานนี้จริง ๆ เพราะหนูต้องการประสบการณ์
2 วันถัดมา หนูก็ได้รับโทรศัพท์…
ไชโย ไชโย ไชโย … หนูก็ไม่ได้คิดหรอกนะคะว่าหลังจากนั้นอีก 4 ปี หนูจะกลับมาเขียนเรื่องตัวเองและหนูเป็นนางเอกซะด้วย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* ตามกฎหมายแรงงาน เงินชดเชยเมื่อถูกเลิกจ้าง 120 วัน-1 ปี จ่าย 1 เดือน, 1-3 ปี จ่าย 3 เดือน, 3-6 ปี จ่าย 6 เดือน และค่าบอกกล่าวล่วงหน้าหากไม่แจ้งก่อนอีก 1 เดือน
หลายบริษัท ก่อนจะเลิกจ้างมักใช้วิธีลดค่าใช้จ่า่ยก่อนปลด แล้วจ่ายค่าแรงตามกฎหมาย โดยให้พนักงานตกลงเซ็นยินยอมลดเงินเดือนก่อน อาจจะลด 25% หรือตามอัตราต่าง ๆ แล้วแต่จะตกลงกัน
บางบริษัทจริงใจกับพนักงาน เมื่อทำสัญญายินยอมลดเงินเดือนแล้ว จะมีผนวกแนบท้ายแจ้งว่า หากเข้าสู่สภาวะปกติ บริษัทจะชดเชยที่ลดเงินเดือนให้พนักงานในภายหลัง
** บริษัทรับจ้่างหาคน มีทั้งบริษัทคนไทย ญี่ปุ่น ยุโรปหรืออเมริกา แต่ส่วนใหญ่บริษัทญี่ปุ่นจะใช้บริการบริษัทหาคนที่เจ้าของเป็นคนญี่ปุ่นด้วยกัน เมื่อได้งานแล้วบริษัทรับจ้างหาคนไม่ได้เรียกเก็บเงินจากผู้สมัคร แต่จะคิดค่าหัวจากบริษัทลูกค้าที่อัตราเงินเดือน X13-18% หรือแล้วแต่ตกลง สามารถเลือกพิจารณาได้จากหน้าประกาศหางาน (classified ad) ตามหน้าหนังสือพิมพ์ต่าง ๆ
*** พนักงานขายต่างจังหวัดจะกลับเข้าบริษัทประมาณวันที่ 25 ของทุกเดือน และออกตลาดอีกครั้งประมาณวันที่ 3 ของต้นเดือนถัดไป
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จาก ผู้เขียน - แสดงความคิดเห็นหรือแชร์ประสบการณ์ได้นะคะ จะยินดีมากเลย จะพยายามโพสต์อาิทิตย์ละ 1 ตอนค่ะ
สามารถติดตามผลงานอื่น ๆ ได้ที่ https://www.facebook.com/thanachitwriter ค่ะ