ความเดิมตอนที่แล้ว ตอนที่ 1 :
http://pantip.com/topic/30393069
-------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนที่ 2 ขนบธรรมเนียมประเพณี
หนูเพิ่งทราบว่าที่นี่ไม่ใช่บริษัทญี่ปุ่นแต่เจ้าของเป็นคนเกาหลีซึ่งเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่บริษัทแม่ที่ญี่ปุ่นและซื้อบริษัทที่ประเทศไทย.... 2-3 เดือนถึงจะมาเมืองไทยสักครั้ง ครั้งละ 1-2 อาทิตย์ เจ้าของหรือที่เราเรียกนายท่านว่าประธานหรือ Chairman อายุมากแล้ว ขณะนั้น (2540) อายุประมาณ 70 ปีเศษ พอ ๆ กับศรีภรรยา ซึ่งต่อไปนี้จะเรียกว่ามาดาม (Madam)
คุณผู้จัดการทั่วไปคนสวยได้บอกหนูถึงขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงามของที่นี่ เช่น
1). การไหว้ ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติและถือเป็นเรื่องปกติ เวลาพบนายกับมาดาม การไหว้แล้วไหว้อีก ถือเป็นเรื่องธรรมดา เมื่อนายเดินผ่านโต๊ะทำงานต้องลุกขึ้นยืนไหว้ เวลาสวนกับนายไม่ว่าจะเป็นซอกบันได ซอกตึกหรือซอกไหน ๆ ก็ให้ไหว้ทุกครั้ง วันหนึ่ง ๆ ไหว้เป็นร้อย ๆ หนยิ่งเยี่ยม ใครบังอาจหลบนายหรือวิ่งหนี...ถือเป็นเรื่องคอขาด* !
2). การตอบเมล์ จดหมายหรือแฟกซ์ที่มาจากเกาหลีหรือญี่ปุ่น เนื้อความสั้นยาวแค่ไหน ต้องตอบให้สั้นยาวพอ ๆ กับที่เขาถามมา และยิ่งเป็นคนในครอบครัวนายแล้วหละก็ ยิ่งต้องเพิ่มความระมัดระวังเป็นพิเศษ ถ้าไม่ทำตามนี้ จะเป็นการเสียมารยาทและถือเป็นเรื่องคอขาด !
นอกจากนี้ หนูยังพบอีกในภายหลัง เป็นต้นว่า
3). การรับนายกับมาดามที่สนามบินเป็นเรื่องของผู้จัดการทั่วไปจะไปรับ กรณียุ่งจริง ๆ จะให้เลขาหรือผู้จัดการแผนกต่าง ๆ ไป แต่หากมีผู้จัดการโรงงานและผู้ช่วยพ่วงไปด้วยก็จะยิ่งดี หากเห็นนายกับมาดามเดินออกมาจากช่องผู้โดยสารขาออก ให้รีบวิ่งแจ้นเข้าไปรับ โดยแจ้งกับเจ้าหน้าที่สนามบินว่า “ท่าน ท่านมาค่ะ ขอเข้าไปรับท่านหน่อยนะคะ” ขณะเจ้าหน้าที่ยังทำหน้างง ๆ อยู่ก็ให้รีบวิ่งปรู๊ดเข้าไปทันที และใบหน้าทุกคนเวลาไปรับต้องยิ้มแย้มแสดงความปิติยินดี มิเช่นนั้น ท่านจะเสียอารมณ์ซึ่งจะทำให้ทุกคนซวยไปตาม ๆ กันตลอดเวลาที่ท่านอยู่เมืองไทย
4). อาการหวาดระแวง หวาดผวาหรือสะดุ้งตกใจ เวลานายอยู่หรืออยู่กับนาย ถือเป็นเรื่องปกติสำหรับที่นี่ค่ะ
5). เมื่อนายจะกลับออกจากที่ทำงาน ไม่ว่าเวลาไหนก็ตามก็ต้องไปส่งท่านที่รถ โดยเดินตามนายและมาดามเป็นลำดับตามความสำคัญของตำแหน่ง โดยเดินเรียงกันเป็นหาง ห้ามแซงคิวหรือเดินล้ำหน้ากันเป็นอันขาด ซึ่งโดยปกติ จะมีผู้จัดการทั่วไป ตามด้วยผู้ช่วย เลขาและแม่บ้านที่เดินถือกระเป๋าหรือของให้ท่าน เมื่อท่านขึ้นรถเรียบร้อย ขณะรถออกทุกคนต้องไหว้ท่านอย่างนอบน้อมสวยงาม และยืนอยู่อย่างนั้นจนกว่ารถนายจะลับจากสายตา
6). เมื่อนายนัดเลี้ยงข้างนอก พวกเราทั้งหลายต้องไปถึงก่อนเพื่อเข้าแถวเรียงรายรอรับนาย แล้วอย่าเผลอถอนสายบัวเวลายืนอยู่ในแถว ไม่ว่าจะเป็นที่หน้าโรงแรมนารายณ์ , Sport Club, Polo Club, Sea Food Market, Scala หูฉลาม ซึ่งเป็นสถานที่ที่ท่านชอบพาเราไปเลี้ยงเป็นประจำ แต่ไม่ว่าจะไปเลี้ยงที่ไหนก็ตาม ข้อสำคัญทุกคนต้องมาถึงก่อนนาย หากมาสายกว่านาย…ถือเป็นเรื่องคอขาด !
7). นามบัตร ถ้าไม่พกติดตัวหรือหมดกลางคัน ถือเป็นเรื่องคอขาด ! เป็นเรื่องที่นายบอกว่าโง่มาก ๆ และด่าตรง ๆ ต่อหน้าว่า Stupid !
8). โรคจิตซึมเศร้าและโรคมะเร็งเป็น 2 โรคฮิตสำหรับที่นี่ค่ะ
9). การไล่พนักงานออกและเรียกกลับเข้ามาใหม่ ไล่เข้า ๆ ออก ๆ อยู่อย่างนี้ก็ถือเป็นเรื่องปกติและเป็นธรรมเนียมปฏิบัติเช่นกันค่ะ
10). อื่น ๆ ซึ่งจะกล่าวถึงในตอนต่อๆไปค่ะ
---------------------------------------------------------------------------
* คนญี่ปุ่น หากใช้คำว่า kubi (แปลว่าคอ) ในการทำงานแล้ว จะหมายถึงความผิดรุนแรงถึงขั้นไล่ออก
ฉะนั้น "ถือเป็นเรื่องคอขาด"...สำหรับพนักงานที่นี่่ จึงมีความหมายเหมือนกัน
-------------------------------------------------------------------------
จาก ผู้เขียน 
- แสดงความคิดเห็นหรือแชร์ประสบการณ์ได้นะคะ จะยินดีมากเลย จะพยายามโพสต์อาิทิตย์ละ 1 ตอนค่ะ
สามารถติดตามผลงานอื่น ๆ ได้ที่
https://www.facebook.com/thanachitwriter ค่ะ : )
บริษัท(เกาหลี)ของหนู ภาค 1 ตอนที่ 2
-------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนที่ 2 ขนบธรรมเนียมประเพณี
หนูเพิ่งทราบว่าที่นี่ไม่ใช่บริษัทญี่ปุ่นแต่เจ้าของเป็นคนเกาหลีซึ่งเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่บริษัทแม่ที่ญี่ปุ่นและซื้อบริษัทที่ประเทศไทย.... 2-3 เดือนถึงจะมาเมืองไทยสักครั้ง ครั้งละ 1-2 อาทิตย์ เจ้าของหรือที่เราเรียกนายท่านว่าประธานหรือ Chairman อายุมากแล้ว ขณะนั้น (2540) อายุประมาณ 70 ปีเศษ พอ ๆ กับศรีภรรยา ซึ่งต่อไปนี้จะเรียกว่ามาดาม (Madam)
คุณผู้จัดการทั่วไปคนสวยได้บอกหนูถึงขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงามของที่นี่ เช่น
1). การไหว้ ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติและถือเป็นเรื่องปกติ เวลาพบนายกับมาดาม การไหว้แล้วไหว้อีก ถือเป็นเรื่องธรรมดา เมื่อนายเดินผ่านโต๊ะทำงานต้องลุกขึ้นยืนไหว้ เวลาสวนกับนายไม่ว่าจะเป็นซอกบันได ซอกตึกหรือซอกไหน ๆ ก็ให้ไหว้ทุกครั้ง วันหนึ่ง ๆ ไหว้เป็นร้อย ๆ หนยิ่งเยี่ยม ใครบังอาจหลบนายหรือวิ่งหนี...ถือเป็นเรื่องคอขาด* !
2). การตอบเมล์ จดหมายหรือแฟกซ์ที่มาจากเกาหลีหรือญี่ปุ่น เนื้อความสั้นยาวแค่ไหน ต้องตอบให้สั้นยาวพอ ๆ กับที่เขาถามมา และยิ่งเป็นคนในครอบครัวนายแล้วหละก็ ยิ่งต้องเพิ่มความระมัดระวังเป็นพิเศษ ถ้าไม่ทำตามนี้ จะเป็นการเสียมารยาทและถือเป็นเรื่องคอขาด !
นอกจากนี้ หนูยังพบอีกในภายหลัง เป็นต้นว่า
3). การรับนายกับมาดามที่สนามบินเป็นเรื่องของผู้จัดการทั่วไปจะไปรับ กรณียุ่งจริง ๆ จะให้เลขาหรือผู้จัดการแผนกต่าง ๆ ไป แต่หากมีผู้จัดการโรงงานและผู้ช่วยพ่วงไปด้วยก็จะยิ่งดี หากเห็นนายกับมาดามเดินออกมาจากช่องผู้โดยสารขาออก ให้รีบวิ่งแจ้นเข้าไปรับ โดยแจ้งกับเจ้าหน้าที่สนามบินว่า “ท่าน ท่านมาค่ะ ขอเข้าไปรับท่านหน่อยนะคะ” ขณะเจ้าหน้าที่ยังทำหน้างง ๆ อยู่ก็ให้รีบวิ่งปรู๊ดเข้าไปทันที และใบหน้าทุกคนเวลาไปรับต้องยิ้มแย้มแสดงความปิติยินดี มิเช่นนั้น ท่านจะเสียอารมณ์ซึ่งจะทำให้ทุกคนซวยไปตาม ๆ กันตลอดเวลาที่ท่านอยู่เมืองไทย
4). อาการหวาดระแวง หวาดผวาหรือสะดุ้งตกใจ เวลานายอยู่หรืออยู่กับนาย ถือเป็นเรื่องปกติสำหรับที่นี่ค่ะ
5). เมื่อนายจะกลับออกจากที่ทำงาน ไม่ว่าเวลาไหนก็ตามก็ต้องไปส่งท่านที่รถ โดยเดินตามนายและมาดามเป็นลำดับตามความสำคัญของตำแหน่ง โดยเดินเรียงกันเป็นหาง ห้ามแซงคิวหรือเดินล้ำหน้ากันเป็นอันขาด ซึ่งโดยปกติ จะมีผู้จัดการทั่วไป ตามด้วยผู้ช่วย เลขาและแม่บ้านที่เดินถือกระเป๋าหรือของให้ท่าน เมื่อท่านขึ้นรถเรียบร้อย ขณะรถออกทุกคนต้องไหว้ท่านอย่างนอบน้อมสวยงาม และยืนอยู่อย่างนั้นจนกว่ารถนายจะลับจากสายตา
6). เมื่อนายนัดเลี้ยงข้างนอก พวกเราทั้งหลายต้องไปถึงก่อนเพื่อเข้าแถวเรียงรายรอรับนาย แล้วอย่าเผลอถอนสายบัวเวลายืนอยู่ในแถว ไม่ว่าจะเป็นที่หน้าโรงแรมนารายณ์ , Sport Club, Polo Club, Sea Food Market, Scala หูฉลาม ซึ่งเป็นสถานที่ที่ท่านชอบพาเราไปเลี้ยงเป็นประจำ แต่ไม่ว่าจะไปเลี้ยงที่ไหนก็ตาม ข้อสำคัญทุกคนต้องมาถึงก่อนนาย หากมาสายกว่านาย…ถือเป็นเรื่องคอขาด !
7). นามบัตร ถ้าไม่พกติดตัวหรือหมดกลางคัน ถือเป็นเรื่องคอขาด ! เป็นเรื่องที่นายบอกว่าโง่มาก ๆ และด่าตรง ๆ ต่อหน้าว่า Stupid !
8). โรคจิตซึมเศร้าและโรคมะเร็งเป็น 2 โรคฮิตสำหรับที่นี่ค่ะ
9). การไล่พนักงานออกและเรียกกลับเข้ามาใหม่ ไล่เข้า ๆ ออก ๆ อยู่อย่างนี้ก็ถือเป็นเรื่องปกติและเป็นธรรมเนียมปฏิบัติเช่นกันค่ะ
10). อื่น ๆ ซึ่งจะกล่าวถึงในตอนต่อๆไปค่ะ
---------------------------------------------------------------------------
* คนญี่ปุ่น หากใช้คำว่า kubi (แปลว่าคอ) ในการทำงานแล้ว จะหมายถึงความผิดรุนแรงถึงขั้นไล่ออก
ฉะนั้น "ถือเป็นเรื่องคอขาด"...สำหรับพนักงานที่นี่่ จึงมีความหมายเหมือนกัน
-------------------------------------------------------------------------
จาก ผู้เขียน
สามารถติดตามผลงานอื่น ๆ ได้ที่ https://www.facebook.com/thanachitwriter ค่ะ : )