จิตพ้นจาก​ กามาจร​ เป็น​อย่าง​ไร​

"จิต พ้นจากกามาวจรนั้น...อย่างไร?
คือจิต อยู่ในกามาวจรนั้น...มันท่องเที่ยว
อยู่ในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ  ธรรมารมณ์ทั้งหลาย เป็นที่อารมณ์อยู่  

ที่เรียกว่า...ผู้มีความยินดี
ในรูป ในเสียง ในกลิ่น ในรส ในสัมผัส
ในอารมณ์ทั้งหลาย อย่างนี้เรียกว่า...
จิต อยู่ในกามาวจรภูมิ อยู่...ในภพ
ที่เรียกว่า...กามภพ

จิต พ้นจากกามาวจร เป็นอย่างไร?
คือ มันปล่อยวางรูปภายนอก เสียงภายนอก
กลิ่นภายนอก รสภายนอก สัมผัสอารมณ์
ทั้งหลาย...ไม่มี เห็นแต่อัตตภาพร่างกายของเรานี้  มาพิจารณาสังขารร่างกาย ของเรานี้ อยู่...จำเพาะตัวของเรา
ไม่ได้ ส่งจิตไปอื่นไปไกล เห็นแต่สังขารร่างกาย ของเราเอง
ความชำรุดทรุดโทรม หรือเห็นสังขารร่างกาย
อย่างที่เป็นอยู่นั้น อย่างนั้น...มีผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เหล่านี้
ไม่มีสิ่งอื่น...จะยิ่งไปกว่านี้ จะเหนือไปกว่านี้

ความสุข ก็ดี  ความทุกข์ ก็ดี
เห็นความชำรุดทรุดโทรม
หรือเห็นความแตกสลายไป
จิต มันก็เลยละ จากรูปนี้...
เกิดนิพพิทา ความเบื่อหน่ายในรูปนี้...

เพราะรูปนี้...
ไม่มีแก่น ไม่มีสาร ไม่มีสาระ
เราถือว่า...เป็นตัว เป็นตน  
เป็นสัตว์ เป็นบุคคล  เป็นเรา เป็นเขา."
------------------------------------------------------------------
โอวาทธรรมหลวงปู่ฝั้น อาจาโร.