บางช่วงของชีวิต ก็แค่ต้องยอมรับว่าหัวใจกำลังเหนื่อย โดยไม่ต้องมีเหตุผลอะไร

สวัสดีค่ะ ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองเงียบลงมาก ทั้งความคิดและความรู้สึก
ไม่ถึงกับเศร้า แต่ก็ไม่ได้มีความสุขแบบชัดเจน
เหมือนใช้ชีวิตไปตามวัน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ผ่านไปเรื่อย ๆ
ตื่นเช้า ทำสิ่งที่ควรทำ กลับบ้าน แล้วก็วนซ้ำแบบเดิม
บางวันรู้สึกว่าตัวเองเก่งขึ้น อดทนขึ้น
แต่บางวันก็รู้สึกเหมือนใจมันล้า โดยไม่รู้จะอธิบายยังไง
พยายามบอกตัวเองให้เข้มแข็ง เพราะทุกคนก็ดูยุ่งกับชีวิตของตัวเอง
เลยเลือกที่จะเก็บความรู้สึกพวกนี้ไว้เงียบ ๆ
ไม่โทษใคร ไม่โทษตัวเอง แค่ยอมรับว่าช่วงนี้หัวใจอาจต้องพัก
บางอย่างไม่ต้องรีบเข้าใจ แค่ปล่อยให้เวลาค่อย ๆ พาไป
เชื่อว่าสุดท้ายแล้ว ความรู้สึกแบบนี้จะค่อย ๆ จางหาย
เหมือนคืนที่มืดที่สุด ก่อนจะถึงเช้าที่สว่างขึ้นอีกครั้ง