โตขึ้นเรื่อย ๆ แล้วเริ่มรู้สึกว่า ความเงียบมีน้ำหนักมากกว่าที่คิด

สวัสดีครับ ช่วงหลังมานี้ ผมใช้เวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้นกว่าที่เคย ไม่ได้เกิดจากการตั้งใจ แค่มันเป็นแบบนั้นไปเอง ตื่นเช้าไปเรียน ไปทำงาน ทำหน้าที่ของตัวเองให้จบในแต่ละวัน กลับบ้านมา ใช้ชีวิตตามปกติทุกอย่าง แต่พอความวุ่นวายค่อย ๆ หายไป ความเงียบก็เข้ามาแทนที่
มันไม่ใช่ความเหงาแบบที่ต้องการใครสักคนทันที เป็นความรู้สึกนิ่ง ๆ ที่อยู่กับเราตลอด เหมือนเงาที่ไม่หายไปไหน

หลายครั้งผมรู้สึกว่าตัวเองเข้าใจโลกมากขึ้น แต่กลับเข้าใจตัวเองน้อยลง สิ่งที่เคยอยากได้ เคยคาดหวัง กลับไม่ชัดเจนเหมือนเดิม
บางเรื่องเลือกปล่อยผ่าน ทั้งที่เมื่อก่อนคงคิดมากกว่านี้ ไม่ใช่เพราะเข้มแข็งขึ้น แต่อาจเป็นเพราะเหนื่อยที่จะอธิบาย
เลยเลือกเก็บความรู้สึกบางอย่างไว้กับตัวเอง ใช้ชีวิตต่อไปในแบบที่ใครมองว่าปกติ
แต่อย่างน้อย การได้เขียนมันออกมาสักครั้ง ก็ทำให้ใจเบาลงนิดหนึ่ง