ขอพื้นที่ระบายนะคะ เพราะพูดกับใครไม่ได้เลย แม้แต่กับเพื่อนหรือครอบครัว
เครียดจนอยากหนีไปให้ไกลจากตรงนี้ค่ะ จะเล่าให้กระชับที่สุดนะคะ
ตัวเรา
- มีงานประจำมั่นคงทำ เงินเดือนสูง สวัสดิการดี
สามี
- ทำธุรกิจส่วนตัว ที่ข่วยกันสร้างมา (แต่รายได้ไม่ดีมาก เราจึงกลับไปทำงานประจำหลังคลอดลูก)
- สามีไม่สามารถ run ธุรกิจได้ด้วยตัวเองในภาพรวม เรียกง่าย ๆ ว่า "ไม่ใช่นักบริหาร" แต่เก่งสกิลเฉพาะ
- เราไม่สามารถบอกอาชีพได้ แต่ยกตัวอย่างเช่น เขาเก่งด้านการทำปลา ปลาเป็นอาหารใช่ไหมคะ แต่ก็ดันทำอาหารอื่นไม่อร่อย และไม่ได้มีความรู้ด้านอาหารที่หลากหลาย แต่เรื่องปลา ขอให้บอก ค่อนข้างเซียน
ปัญหาด้านงานสามี
- ธุรกิจขาดทุนทุกเดือน และจะขาดทุนต่อไปอีกยาว
- สามีไม่มีความสามารถอื่นใด และก็ไม่สามารถเป็นลูกจ้างได้ เพราะทำได้ไม่หลากหลาย
- เราต้องคอยช่วยบริหารและตัดสินใจด้านต่าง ๆ เบื้องหลัง หมายความว่า ภาระเรา ม่ีทั้ง งานของตัวเอง + เลี้ยงลูกหลังเลิกงาน + งานของสามี
- สามีมักคาดหวังความช่วยเหลือจากคนอื่น เช่น จากนักลงทุน ลูกค้า ฯลฯ ซึ่งไม่ผิดเลย แต่เรามองว่า เมื่อระยะยาวที่ไม่มีคนเหล่านั้นแล้ว เขาก็ต้อง run งานของเขาด้วยตัวเอง ซึ่งมันก็จะวนกลับมาหลูบเดิม
ปัญหาด้านส่วนตัวและครอบครัว
- สามีเป็นคนดื้อรั้น ไม่ฟังใคร ไม่ยอมรับอะไรง่ายๆ ทำให้เห็นปัญหาช้า และไม่ได้ถูกแก้ไข
- เช่น เมื่อเราบอกปัญหา แต่เขาจะไม่ฟัง ไม่ยอมรับ แต่สุดท้ายมันเกิดขึ้นจริง เราเป็นคนตามแก้ให้ทั้งหมดทุกครั้ง
- ติดเหล้า เบียร์ บุหรี่พึ่งเลิก
- ติดโทรศัพท์ ยูทูป ไม่กระตือรือร้น ต้องโดนกระตุ้นตลอดเวลา
พื้นฐานเป็นคนเห็นแก่ตัวสูง
- เช่น สูบบุหรี่ไฟฟ้าตอนนั่งอยู่ด้วยกัน ขอดีๆไม่ยอมหยุด เหตุผลคือกลิ่นหอม ตอนนั้นแทบฆ่ากัน เขาถึงยอม (แต่ใช้เวลาเกิน 3 เดือน หยุดคือ หยุดสูบข้างๆ ไม่ใช่หยุดบุหรี่)
- เขาป่วยบ่อย ลูกอายุ 1 ขวบ นั่งรถไปด้วยกัน เขาก็ไอและสั่งน้ำมูกอยู่อย่างนั้น เราบอกว่าให้เปิดกระจกให้อากาศมันเทออกไปบ้าง เขาไม่เคยยอม เพราะลำบากตัวเอง // ช่วงนั้นนั่งรถด้วยกันนานเพราะไปต่างจังหวัด กลับมาอ่อมทั้งแม่ลูก เพราะพ่อไอกับน้ำมูกอัดใส่บนรถ (ตอนหลังยอมเปิดหน้าต่างแล้ว หลังจากพยายามขอร้องมาเกินปี) ที่ผ่านมา แม้มีคนแก่หรือคนอื่นบนรถ เขาก็ไม่ยอมทำค่ะ
- เพื่อนช่วยลงทุนทำธุรกิจ ด้วยใจ เพราะสามีไม่มีอะไรเลย (แน่นอนว่าเพื่อนก็หวังกำไร แต่พื้นฐานคือ เขาไว้ใจ เพราะเป็นเพื่อนกัน) แต่สามีเรากลับไม่เคยเห็นใจเพื่อน เมื่อธุรกิจขาดทุน มีแต่คำพูดเห็นแก่ตัวที่ออกมาจากปากสามี มีแต่โกรธเพื่อน น้อยใจเพื่อนตลอดเวลา จนเรา งง และสามีเราพูดถึงแต่ความเป็นธุรกิจ ไม่เคยมองมุมของความเป็นเพื่อน แบบที่เพื่อนเขามองสามีกันเลย ตรงนี้คือผิดหวังที่สุดแล้ว
- สามีนอนกรนดังมาก ต้องแยกห้องนอนเพราะส่งผลต่อลูก ปัญหาที่ตามมา >> เวลาไปตจว.หรือตปท.ต้องเช่า 2 ห้อง ซึ่งเปลืองมาก เพราะรายได้เราไม่ได้เยอะมาก แต่ต้องคูณสองเพราะกรน ขอร้องให้ไปหาหมอ แต่มีข้ออ้างสารพัด เช่น แพง เราบอก 30 บาท ทำได้ นางก็บอก ไม่อยากนั่งรอ คือ อ้างไปเรื่อยจนสุด แต่เขาก็ไม่สนใจ //. นอกเหนือจากค่าใช้จ่ายเวลาไปเที่ยว เราอยากให้บ้านเราเป็นครอบครัว แบบคนอื่นที่นอนด้วยกัน และให้ลูกได้เห็นพ่อบ้าง หรือเวลาลูกตื่นกลางคืน หรือป่วย พ่อจะได้ช่วยดู อันนี้คือถ้ายายไม่ช่วย คือเราดู100% พ่อหลับสบายทุกคืน และปลุกยากมาก นอนคนละห้อง เรื่องนี้เราก็จนปัญญามาก ๆ เขาไม่เห็นทั้งค่าใช้จ่าย และความเป็นครอบครัว เป็นปัญหาอะไรเลย หากเขาต้องได้นั่งรอหรือลำบาก เขาไม่เอาเลย แต่ถ้าลูกเมียลำบาก เขาไม่เคยมองเป็นปัญหา
- คือง่าย ๆ ว่าเขาเห็นแก่ตัวกับทุกคน ทั้ง ลูก เมีย เพื่อน และเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง
ข้อดีของสามี
- เป็นคนอัธยาศัยดี
- รักลูกประมาณนึง ไม่ได้ทิ้งลูก (พาลูกไปเรียนต่าง ๆ ได้ถ้ามีเวลา แต่จะไม่สามารถข้ามเส้นไปในเชิงลึงได้ เช่น รักษาการกรนเพื่อนอนกับลูก ฝืนตัวเองเพื่อไม่ให้ลูกติดโรคจากตัว ฯลฯ)
- ไม่เจ้าชู้
เรามองอนาคตสามีไม่ออก ว่าแก่กว่านี้ จะทำอะไร เพราะธุรกิจตอนนี้มันฉาบฉวยและบริหารงานเองไม่ได้ แต่สามีก็ไม่ยอมปรับรูปแบบหรือหาแนวทางสำรอง ลูกก็โตขึ้นทุกวัน เราไม่สามารถโฟกัสทั้งตัวเอง ลูก และสามีได้
ค่าใช้จ่ายลูกเราออกเองทั้งหมด และดูแลตัวเอง 100% ยกเว้นสามีจ่ายค่าประกันลูกเดือนละ 5 พันกว่าบาทเท่านั้น
เรายอมรับว่าเลือกผิดคน ไม่สามารถเป็นเพื่อนคู่คิดกันได้ เราชอบพัฒนาตัวเอง เป็นคนตัดสินใจเก่ง ส่วนสามีค่อนข้างอ่อนแอทั้งความคิดและการทำงาน (สามีเป็นลูกแม่ และเป็นลูกคนเล็ก บ้านไม่ได้รวยแต่โตมาแบบประคบประหงม และมีแม่กับพี่คอยเสียสละให้ตลอด) (ส่วนเราเป็นเหมือนลูกคนโต ที่ดูแลน้องแต่เล็ก ทำงานตั้งแต่ม.ปลาย แม่เป็น single mom จึงต้องเข้มแข็งและตัดสินใจ สู้ตลอดเวลา)
ตอนนี้จะเลิกไม่ได้ เพราะถ้าเลิก สามีพังแน่ แต่จะไปต่อ ก็ทุกข์เหลือเกินค่ะ ทุกข์ที่ไม่เห็นอนาคตของครอบครัว และสงสารลูก
รู้สึกศีลไปเสมอกันกับสามี ขอกำลังใจและคำแนะนำค่ะ
เครียดจนอยากหนีไปให้ไกลจากตรงนี้ค่ะ จะเล่าให้กระชับที่สุดนะคะ
ตัวเรา
- มีงานประจำมั่นคงทำ เงินเดือนสูง สวัสดิการดี
สามี
- ทำธุรกิจส่วนตัว ที่ข่วยกันสร้างมา (แต่รายได้ไม่ดีมาก เราจึงกลับไปทำงานประจำหลังคลอดลูก)
- สามีไม่สามารถ run ธุรกิจได้ด้วยตัวเองในภาพรวม เรียกง่าย ๆ ว่า "ไม่ใช่นักบริหาร" แต่เก่งสกิลเฉพาะ
- เราไม่สามารถบอกอาชีพได้ แต่ยกตัวอย่างเช่น เขาเก่งด้านการทำปลา ปลาเป็นอาหารใช่ไหมคะ แต่ก็ดันทำอาหารอื่นไม่อร่อย และไม่ได้มีความรู้ด้านอาหารที่หลากหลาย แต่เรื่องปลา ขอให้บอก ค่อนข้างเซียน
ปัญหาด้านงานสามี
- ธุรกิจขาดทุนทุกเดือน และจะขาดทุนต่อไปอีกยาว
- สามีไม่มีความสามารถอื่นใด และก็ไม่สามารถเป็นลูกจ้างได้ เพราะทำได้ไม่หลากหลาย
- เราต้องคอยช่วยบริหารและตัดสินใจด้านต่าง ๆ เบื้องหลัง หมายความว่า ภาระเรา ม่ีทั้ง งานของตัวเอง + เลี้ยงลูกหลังเลิกงาน + งานของสามี
- สามีมักคาดหวังความช่วยเหลือจากคนอื่น เช่น จากนักลงทุน ลูกค้า ฯลฯ ซึ่งไม่ผิดเลย แต่เรามองว่า เมื่อระยะยาวที่ไม่มีคนเหล่านั้นแล้ว เขาก็ต้อง run งานของเขาด้วยตัวเอง ซึ่งมันก็จะวนกลับมาหลูบเดิม
ปัญหาด้านส่วนตัวและครอบครัว
- สามีเป็นคนดื้อรั้น ไม่ฟังใคร ไม่ยอมรับอะไรง่ายๆ ทำให้เห็นปัญหาช้า และไม่ได้ถูกแก้ไข
- เช่น เมื่อเราบอกปัญหา แต่เขาจะไม่ฟัง ไม่ยอมรับ แต่สุดท้ายมันเกิดขึ้นจริง เราเป็นคนตามแก้ให้ทั้งหมดทุกครั้ง
- ติดเหล้า เบียร์ บุหรี่พึ่งเลิก
- ติดโทรศัพท์ ยูทูป ไม่กระตือรือร้น ต้องโดนกระตุ้นตลอดเวลา
พื้นฐานเป็นคนเห็นแก่ตัวสูง
- เช่น สูบบุหรี่ไฟฟ้าตอนนั่งอยู่ด้วยกัน ขอดีๆไม่ยอมหยุด เหตุผลคือกลิ่นหอม ตอนนั้นแทบฆ่ากัน เขาถึงยอม (แต่ใช้เวลาเกิน 3 เดือน หยุดคือ หยุดสูบข้างๆ ไม่ใช่หยุดบุหรี่)
- เขาป่วยบ่อย ลูกอายุ 1 ขวบ นั่งรถไปด้วยกัน เขาก็ไอและสั่งน้ำมูกอยู่อย่างนั้น เราบอกว่าให้เปิดกระจกให้อากาศมันเทออกไปบ้าง เขาไม่เคยยอม เพราะลำบากตัวเอง // ช่วงนั้นนั่งรถด้วยกันนานเพราะไปต่างจังหวัด กลับมาอ่อมทั้งแม่ลูก เพราะพ่อไอกับน้ำมูกอัดใส่บนรถ (ตอนหลังยอมเปิดหน้าต่างแล้ว หลังจากพยายามขอร้องมาเกินปี) ที่ผ่านมา แม้มีคนแก่หรือคนอื่นบนรถ เขาก็ไม่ยอมทำค่ะ
- เพื่อนช่วยลงทุนทำธุรกิจ ด้วยใจ เพราะสามีไม่มีอะไรเลย (แน่นอนว่าเพื่อนก็หวังกำไร แต่พื้นฐานคือ เขาไว้ใจ เพราะเป็นเพื่อนกัน) แต่สามีเรากลับไม่เคยเห็นใจเพื่อน เมื่อธุรกิจขาดทุน มีแต่คำพูดเห็นแก่ตัวที่ออกมาจากปากสามี มีแต่โกรธเพื่อน น้อยใจเพื่อนตลอดเวลา จนเรา งง และสามีเราพูดถึงแต่ความเป็นธุรกิจ ไม่เคยมองมุมของความเป็นเพื่อน แบบที่เพื่อนเขามองสามีกันเลย ตรงนี้คือผิดหวังที่สุดแล้ว
- สามีนอนกรนดังมาก ต้องแยกห้องนอนเพราะส่งผลต่อลูก ปัญหาที่ตามมา >> เวลาไปตจว.หรือตปท.ต้องเช่า 2 ห้อง ซึ่งเปลืองมาก เพราะรายได้เราไม่ได้เยอะมาก แต่ต้องคูณสองเพราะกรน ขอร้องให้ไปหาหมอ แต่มีข้ออ้างสารพัด เช่น แพง เราบอก 30 บาท ทำได้ นางก็บอก ไม่อยากนั่งรอ คือ อ้างไปเรื่อยจนสุด แต่เขาก็ไม่สนใจ //. นอกเหนือจากค่าใช้จ่ายเวลาไปเที่ยว เราอยากให้บ้านเราเป็นครอบครัว แบบคนอื่นที่นอนด้วยกัน และให้ลูกได้เห็นพ่อบ้าง หรือเวลาลูกตื่นกลางคืน หรือป่วย พ่อจะได้ช่วยดู อันนี้คือถ้ายายไม่ช่วย คือเราดู100% พ่อหลับสบายทุกคืน และปลุกยากมาก นอนคนละห้อง เรื่องนี้เราก็จนปัญญามาก ๆ เขาไม่เห็นทั้งค่าใช้จ่าย และความเป็นครอบครัว เป็นปัญหาอะไรเลย หากเขาต้องได้นั่งรอหรือลำบาก เขาไม่เอาเลย แต่ถ้าลูกเมียลำบาก เขาไม่เคยมองเป็นปัญหา
- คือง่าย ๆ ว่าเขาเห็นแก่ตัวกับทุกคน ทั้ง ลูก เมีย เพื่อน และเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง
ข้อดีของสามี
- เป็นคนอัธยาศัยดี
- รักลูกประมาณนึง ไม่ได้ทิ้งลูก (พาลูกไปเรียนต่าง ๆ ได้ถ้ามีเวลา แต่จะไม่สามารถข้ามเส้นไปในเชิงลึงได้ เช่น รักษาการกรนเพื่อนอนกับลูก ฝืนตัวเองเพื่อไม่ให้ลูกติดโรคจากตัว ฯลฯ)
- ไม่เจ้าชู้
เรามองอนาคตสามีไม่ออก ว่าแก่กว่านี้ จะทำอะไร เพราะธุรกิจตอนนี้มันฉาบฉวยและบริหารงานเองไม่ได้ แต่สามีก็ไม่ยอมปรับรูปแบบหรือหาแนวทางสำรอง ลูกก็โตขึ้นทุกวัน เราไม่สามารถโฟกัสทั้งตัวเอง ลูก และสามีได้
ค่าใช้จ่ายลูกเราออกเองทั้งหมด และดูแลตัวเอง 100% ยกเว้นสามีจ่ายค่าประกันลูกเดือนละ 5 พันกว่าบาทเท่านั้น
เรายอมรับว่าเลือกผิดคน ไม่สามารถเป็นเพื่อนคู่คิดกันได้ เราชอบพัฒนาตัวเอง เป็นคนตัดสินใจเก่ง ส่วนสามีค่อนข้างอ่อนแอทั้งความคิดและการทำงาน (สามีเป็นลูกแม่ และเป็นลูกคนเล็ก บ้านไม่ได้รวยแต่โตมาแบบประคบประหงม และมีแม่กับพี่คอยเสียสละให้ตลอด) (ส่วนเราเป็นเหมือนลูกคนโต ที่ดูแลน้องแต่เล็ก ทำงานตั้งแต่ม.ปลาย แม่เป็น single mom จึงต้องเข้มแข็งและตัดสินใจ สู้ตลอดเวลา)
ตอนนี้จะเลิกไม่ได้ เพราะถ้าเลิก สามีพังแน่ แต่จะไปต่อ ก็ทุกข์เหลือเกินค่ะ ทุกข์ที่ไม่เห็นอนาคตของครอบครัว และสงสารลูก