ทำไงให้มันหายไป

สวัสดีค่ะวันนี้อยากจะมาปรึกษาเรื่องความรู้สึกค่ะคือความรู้สึกนี้ที่มีมามันเริ่มมีมาตั้งแต่ขึ้นม.1ใหม่ๆเป็นความรู้สึกที่โดดเดี่ยวมากและเศร้าหมดหวังสาเหตุก็มีหลายอย่างขออณุอาตเล่าไปทีล่ะสาเหตุนะคะคือหนูเป็นลูกครึ่งที่ตอนเด็กจะมีคนชมตลอดสวยจังๆแต่พอโตมาเริ่มมีสิวน้ำหนักเพิ่มจากที่เรามั่นใจกลายเป็นเราเกลียดตัวเองมีแต่คนทักคนติและแม่ก็เป็นนึงในนั้นพอเขาม.1มามีเพื่อนคนนึงที่เป็นลูกครึ่งเหมือนกันก็เป็นเพื่อนกันแต่ตลอดเวลาที่เป็นเพื่อนกันเรามักจะมาที่2ตลอดยอมรับเลยค่ะเพื่อนสวยมากแบบสู้ไม่ได้มีแต่คนชมเพื่อนชมทุกคนชมแม้กระทั่งแม่เราแม่เราพูดตลอดเวลาเห็นเขาทำไมเขาไม่เห็นมีสิวเหมือนเธอดูเธอสิสิวเต็มหน้าไปล้างหน้าไปซึ่งเป็นสิ่งที่เราโดนไม่ว่าจะใครก็ตามย้อนทักเรื่องสิวจนกลายเป็นทุกวันไม่รู้เราอยู่ไปทำไมกันไม่มีเป้าหมายไม่มีความสุขมีก็ตอนไม่ทำสิ่งที่ชอบแต่พอกลับบ้านมาก็เป็นความรู้สึกเดิมๆอยู่ไปทำไมๆๆๆทั้งทีแม่ก็ดีอยู่ยกเว้นเรื่องนี้พ่อก็รักเราแต่มันไม่มีความสุขความรู้สึกนี้มันติดตัวมาจนถึงตอนนี้ม.2ยังไม่หายไปไหนมีใครมีคำแนะนำในการลดน้ำหนักช่วยแนะนำหน่อยนะคะถ้าหนูสวยกว่านี้อีกโลกคงน่าจะใจดีกับหนูขึ้น