ผมรู้สึกไม่ชอบลูกพี่ลูกน้องตัวเองแบบมากๆ

ปกติผมก็จะไม่ค่อยพูดถึงน้องสักเท่าไหร่แต่วันนี้แค่รู้สึกว่าอารมณ์มันประทุมากกว่าปกติ ผมมีน้องคนนนึงครับ (ลูกพี่ลูกน้องแต่จะใช้คำว่าน้อง) ผมไม่ชอบหน้าเลยครับเห็นตั้งแต่เด็ก(จนโตผมไม่ได่อิจฉาครับแค่รำคาญเวลาเห็นครับ น้องเคยก่อเรื่องหลายรอบและก็เป็นหลายรอบที่ทำให้ผมเองก็อยากลงไปซัดให้มันจบๆ
มีครั้งนึงครับพวกผมแอบกันไปกินข้าวร้านดั้งโดนไม่บอกน้องเพราะน้องมีพฤติกรรมซนและก็วุ่นวายตลอดเวลาะวกผมเลยจะออกไปกันเงียบๆตอนที่รถกำลังจะออกไปน้องก็วิ่ฃมาดันมันเกือบทำให้น้องโดนชนแล้วเหตุการณ์ซ้ำแบบนี้ก็เป็นวนๆซ้ำหลายๆรอบจนผมเองก็เริ่มเอือมกับเรื่องนี้ครับมีอีกครับน้องเป็นคนนึงที่มีปัญหาเกี่ยวกับแท็บเล็ตบ่อยมากชอบืำของตัวเองพังแล้วให้ผมซ่อมแรกๆผมก็ซ่อมให้โดยไม่คิดอะไรหลังๆเริ่มรู้สึกว่สบ่อยเกินจอแท็บเล็ต 6 เดือนพัง  2 รอบและราคาก็ไม่ใช่ถูกๆผมเตือนก็ตัวเองเบื่อเลยเลิกเตือนผมเบื่อมากครับมีน้องแบบนี้รู้สึกว่าไมาชอบน้อวเลยผมเลยมักจะมีพิฤติกรรมที่ออกโมโหร้ายกับน้องครับ ลึกๆก็รู้สึกว่าไม่ควรแต่เหมือนทุกครั้งที่มีปัญหาผมจะรู้สึกว่าอารมณ์มันเดือดกว่าปกติ