ขอเกริ่นไว้ก่อนนะคะ ว่าเมื่อก่อนหนูมีเพื่อนเป็นกลุ่มๆ ไปไหนมาไหนจะมีกลุ่มเพื่อนตลอด จนกระทั่งหนูขึ้นชั้นมัธยม และเจอกับสังคมที่กว้างขึ้น แรกๆก็โอเคเลยค่ะ แต่พอหลังจากนั้นทุกอย่างก็เริ่มหายไป (รายละเอียดทั้งหมดหนูเคยเล่าไปในกระทู้ที่แล้วแล้วนะคะ ไปอ่านดูได้ค่ะ) ต่อจากกระทู้ในตอนนั้น หลังจากที่เปิดเทอมสอง แรกๆหนูก็ร้องไห้ตลอดเลยก่อนมา รร อยู่คนเดียวตลอด เห็นเพื่อนๆเขาสนุกโดยที่ไม่มีเรา เราก็นอย บางทีกูรู้สึกได้เลยว่า พอหนูพยายามเข้าหาด้วย พวกเขาก็เมินเฉย ไม่สนใจ พอผ่านๆมา หนูก็เริ่มหยุดร้องไห้แล้วเพราะว่าเริ่มมีเพื่อนๆคุยด้วย ถึงแม้จะไม่ใช่ทุกคน พอผ่านไปอีกมันก็เริ่มกลับมาเป็นแบบเดิม กลุ่มเพื่อนพวกนั้นพยายามหลีกเลี่ยงหนูและเรียกเพื่อนคนอื่นๆในห้องไปเล่นกับเขา ยกตัวอย่างสถานการณ์นะคะ : สมมติว่าหนูอยู่ในห้องเรียนคาบเที่ยง กลุ่มนั้นก็จะชวนเพื่อนๆนั่งนอกห้อง แต่พอหนูออกมาเล่นนอกห้อง เขาก็พากันเล่นในห้อง มันเป็นความรู้สึกที่ดิ่ง เฟล อย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ ต้องกลั้นน้ำตาทุกครั้งที่เขาเล่นกัน ส่วนตัวหนูก็อ่อนไหวๆมากๆรวมถึงคำพูด บางทีเขาก็พูดแรงไปด้วยค่ะจนทำให้หนูคิดมาก หนูอยากย้าย รร แล้วเริ่มต้นใหม่มากๆ หนูพยายามปรับตัวและเข้าหาแล้วพวกเขาก็ยังไม่เปิดรับหนูเลย และที่ปรึกษาก็ไม่ให้ย้ายด้วยค่ะ ทุกครั้งที่พ่อแม่ และครูทีปรึกษาถาม หนูก็ทำได้แค่โกหกว่าเข้ากับเพื่อนได้แล้ว หนูก็ไม่รู้ว่าหนูจะบอกความจริงไปทำไมในเมื่อคำตักเตือนและหวังดีของที่ปรึกษาไม่ช่วยทำให้เพื่อนๆ เปิดใจรับฟังหนูเลยค่ะ เหมือนพวกเขามองว่าหนูเป็นคนแบบนั้นไปแล้ว ในเมื่อไม่มีใครเปิดใจให้โอกาสหรือเห็นค่าหนูเลย หนูก็ไม่รู้ว่าหนูจะอยู่ในที่ที่ไม่มีใครต้อนรับหนูทำไม เป็นไปได้หนูก็อยากย้ายไปเริ่มต้นใหม่ในกลุ่มคนที่ไม่ได้มองหนูเป็นคนแบบนั้นตลอด แต่โรงเรียนที่หนูอยากย้ายก็ดันไม่รับกลางเทอมค่ะ
ส่วนตัวหนูเป็นคนเฮฮา ร่าเริงเลยค่ะ อยู่ที่บ้านหนูโลกส่วนตัวสูงมาก แต่พอมาเจอสังคมหนูก็เปิดรับตลอดค่ะ แต่หนูก็ไม่ได้เป็นคนที่ชอบบูลลี่หรือนินทาเลยค่ะ และไม่ได้ชอบบูลลี่หรือโดนบุลลี่ด้วย มีกิจกรรมอะไรหนูก็ทำค่ะ ชอบทำกิจกรรมมาก แต่ไม่ได้ทิ้งการเรียนนะคะ
หนูไม่รู้ว่าเพราะสังคมโรงเรียนประจำอำเภอแถวบ้านหนูมันแย่ หรือว่าหนูโลกสวยเกินไปรึเปล่าหรือว่าหนูโลกสวยเกินไปรึเปล่า แต่ตอนหนูอยู่ชั้นประถมหนูก็ไม่เคยมีปัญหาเรื่องการเข้าหาเพื่อนเลยค่ะ และไม่เคยเจอสังคมแบบปัจจุบันที่หนูเจอด้วย
ก่อนจะขึ้นมัธยม ด้วยความที่ฐานะครอบครัวหนูก็ไม่ได้รวยมาก หนูเลยตัดสินใจเลือกสอบเข้าห้อง IEP และหวังว่าจะเจอสังคมดีๆในห้องนั้น
พอมาตอนนี้ หนูก็รู้สึกคิดน้อยเกินไปและไม่รอบคอบจริงๆค่ะ หนูก็ไม่รู้ว่าจะอดทนอยู่จนจบม.3ได้มั้ย
ไม่มีเพื่อนคบ ไม่มีใครสนใจ
ส่วนตัวหนูเป็นคนเฮฮา ร่าเริงเลยค่ะ อยู่ที่บ้านหนูโลกส่วนตัวสูงมาก แต่พอมาเจอสังคมหนูก็เปิดรับตลอดค่ะ แต่หนูก็ไม่ได้เป็นคนที่ชอบบูลลี่หรือนินทาเลยค่ะ และไม่ได้ชอบบูลลี่หรือโดนบุลลี่ด้วย มีกิจกรรมอะไรหนูก็ทำค่ะ ชอบทำกิจกรรมมาก แต่ไม่ได้ทิ้งการเรียนนะคะ
หนูไม่รู้ว่าเพราะสังคมโรงเรียนประจำอำเภอแถวบ้านหนูมันแย่ หรือว่าหนูโลกสวยเกินไปรึเปล่าหรือว่าหนูโลกสวยเกินไปรึเปล่า แต่ตอนหนูอยู่ชั้นประถมหนูก็ไม่เคยมีปัญหาเรื่องการเข้าหาเพื่อนเลยค่ะ และไม่เคยเจอสังคมแบบปัจจุบันที่หนูเจอด้วย
ก่อนจะขึ้นมัธยม ด้วยความที่ฐานะครอบครัวหนูก็ไม่ได้รวยมาก หนูเลยตัดสินใจเลือกสอบเข้าห้อง IEP และหวังว่าจะเจอสังคมดีๆในห้องนั้น
พอมาตอนนี้ หนูก็รู้สึกคิดน้อยเกินไปและไม่รอบคอบจริงๆค่ะ หนูก็ไม่รู้ว่าจะอดทนอยู่จนจบม.3ได้มั้ย