ถ้าเรารับไม่ได้ในพฤติกรรมเล็กๆน้อยๆที่เราไม่ชอบในตัวของพ่อของลูกแบบนี้เราควรจะทำยังไงดีคะ?

.     ตามหัวข้อกระทู้ที่ตั้งคำถามเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะเลือกยังไงดีเลยอยากถามความคิดเห็นของคนอื่นดูบ้าง ทุกอย่างที่เราไม่ชอบมันเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆก็จริง แต่พอเป็นบ่อยๆเข้าทั้งที่เราก็ได้มีการพูดคุยกันถึงเรื่องพวกนี้ซ้ำซาก ไม่ใช่ว่าไม่เคยเปิดใจคุยกันเลยเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ที่เราไม่โอเค เช่น กินแล้วไม่เก็บ ถอดเสื้อผ้าที่ใส่แล้ววางเรี่ยราด ทำอะไรก็ไม่เคยทำให้เรียบร้อยแล้วเสร็จ​ชอบคาราคาซังไว้ตลอด วานให้ช่วยล้างทำความสะอาดขวดนมให้ลูกหน่อยก็ล้างไม่เคยสะอาด ล้างถ้วยล้างจานก็ไม่สะอาด ฉี่โดนขอบโถแล้วไม่ล้าง กดชักโครกไม่สะอาด ฯลฯ มันดูเป็นประเด็นแค่เล็กน้อยก็จริง แต่พอนานวันไปเราเริ่มรู้สึกว่าเรารับไม่ไหวมันกลับทำให้เราเหนื่อยกว่าเดิมมากกๆ แค่ทำงานกับดูแลลูกมันก็เหนื่อยมากๆแล้วยังต้องมาเหนื่อยกับเรื่องอะไรแบบนี้อีก ข้อดีของเขาคือเขารักลูกมาก (แต่มักจะเล่นโทรศัพท์มากกว่าเล่นกับลูก) ส่งเสียเลี้ยงดูลูกไ​ม่ขาดตกบกพร่อง แต่ก็จะมีปัญหากันแบบเล็กๆน้อยๆแบบนี้กันตลอด เรื่องการดูแลเลี้ยงดูลูกก็เช่นกันที่เป็นปัญหา ต้องแจ้งก่อนว่าแฟนเป็นชาวต่างชาตินะคะ ช่วงที่ว่าใกล้คลอดพ่อน้องจำเป็นต้องบินกลับไปที่ประเทศของเขาเพราะเหตุจำเป็นกว่าจะกลับมาลูกก็อายุได้ 7 เดือนแล้ว ระหว่างที่แฟนอยู่ต่างประเทศก็คุยตลอดไม่มีปัญหา(อาจจะมีบ้างเป็นครั้งคราว) แต่ ปัญหาเริ่มมามีหนักๆช่วงตอนที่ได้กลับมาอยู่กันแบบพร้อมหน้าพร้อมตานี่แหละค่ะ เข้าใจนะว่าเป็นลูกคนแรก แต่ระหว่างที่ไม่ได้เจอกันเลยเขาจะไม่ศึกษาวิธีการเลี้ยงลูกดูแลเด็กหน่อยหรอ? เพราะนางทำอะไรไม่ค่อยได้เลย แค่เปลี่ยนแพมเพิสลูกยังมีปัญหา ช่วงแรกๆเข้าใจได้ แต่พอได้เปลี่ยนมาหลายๆครั้ง นางกลับ บอกว่าทำไมถึงให้นางทำอยู่คนเดียว เอะอะอะไรก็ให้แต่นางเปลี่ยนแพมเพิสให้ลูก เอิ่มมมมม What????? ต้องบอกอย่างงี้ว่าเราไม่ได้ให้นางทำด้วยตัวเองตลอดนะคะ เราก็ช่วยเกือบทุกครั้ง เวลาที่ลูกอึ ส่วนใหญ่ เราจะเป็นคนล้าง​ให้ลูกด้วยตัวเอง เพราะนางบอกว่านางไม่ชอบที่จะล้างอึลูกนางบอกว่าจะอ้วกแต่ถ้าให้เปลี่ยนแพมเพิสฉี่นางก็โอเค บางครั้งที่เรา ล้าง อึให้ลูกเสร็จเราก็บอกให้เขาช่วยใส่แพมเพิสให้ลูกหน่อย หรือไม่ก็ตอนที่เราอาบน้ำให้ลูกเสร็จเราก็จะบอกให้เขาช่วยใส่เสื้อผ้าให้ลูกหน่อยทั้งๆที่หลายๆครั้งเราก็เตรียมของเตรียมเสื้อผ้าให้ลูกเรียบร้อยแล้ว แต่นางจะชอบเอามาพูดแค่ว่าเราชอบให้นางทำคนเดียว ห๊าาาาาาาาาา???? มันปวดหัวกับเรื่องอะไรแบบนี้มาก ทะเลาะกันแทบทุกวัน เพราะเรื่องแบบนี้ ไม่รู้จะทำยังไงดี พยายามคุยพยายามที่จะปรับทัศนคติกันมาหลายครั้งหลายคราว แต่ทุกครั้งหลังจากพูดคุยนางก็จะปรับพฤติกรรมของนางได้ทั้งหมด 1 วันถ้วนแล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม แบบนี้ควรจะทำยังไงดีคะ อับจนหนทางแล้วจริงๆปกติไม่ชอบเล่าเรื่องครอบครัวของตัวเองให้คนอื่นฟังแต่เรื่องแบบนี้ไม่รู้จะแก้ยังไงดี ถ้าไม่มีลูกเป็นสมการหลักทุกอย่างจะตัดสินใจง่ายขึ้นกว่านี้ เราก็อยากรักษาครอบครัวไว้ แต่เรื่องสุขภาพจิตของเราก็เริ่มทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

รบกวนชาวกระทู้ช่วยแนะนำหน่อยนะคะว่าควรทำยังไง หรือ ​​ควรที่จะปรับตรงไหนดี หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติมสามารถสอบถามมาได้เลยนะคะ​

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ(ดีๆ)ล่วงหน้าค่ะ🙇🏼‍♀️