อยากรู้ว่าทำไมหลายคนถึงพยายามดิ้นรนในการมีชีวิตอยู่ต่อ?

มันเป็นความสงสัยที่ยังคาใจเราเองก็หาคำตอบไม่ได้ เพราะจากสิ่งที่เราได้เห็นกับลูกกะตาน่ะมันคือ หลายคนเขาขยันแล้วสู้กับชีวิตมากแต่ทำไมยังมีชีวิตเหมือนเดิมล่ะ
ส่วนตัวคิดได้แค่ว่าตัวเองเกิดมาแล้วใช้ชีวิตคั่นเวลารอวันจากไปแค่นั้น
เพราะคนที่มีชีวิตติดลบมาตั้งแต่เกิดแบบเราถึงแม้จะพยายาม ดิ้นรน ขยัน สู้จนไม่มีอะไรให้เสียไปทำไม ในเมื่อสุดท้ายแล้วสิ่งที่เราได้มาก็แค่งานที่รอวันที่เงินเดือนออกที่มันพอใช้แต่แทบไม่มีให้เก็บ ทั้งที่ไม่ได้กิน3มื้อแล้วในแต่ละวันที่ใช้เงินไม่ถึงร้อยด้วยซ้ำ
เราก็แค่คนที่อยากจะได้ชีวิตที่มีความสุขทุกวัน วันไหนป่วยก็หยุดไปเลยโดยไม่ต้องฝืนไปทำงานทั้งที่รายได้วันนั้นไม่ถึงค่าแรงขั้นต่ำด้วยซ้ำ แล้วต้องมาค่อยกังวลว่าถ้าหยุดไปจะเสียรายได้และค่าใช้ในเดือนนั้นจะเสียสมดุล
แค่คิดไมเกรนก็ขึ้นล่ะ
วอนบอกทีอยากรู้คำตอบที่เห็นต่างจากเรามากๆๆ