เรื่องเล่า: “กลิ่นที่ไม่อยากพูดถึง... แต่พูดเพราะห่วง” คุณจะทำอย่างไรถ้าเพื่อนในห้องมีปัญหาทางด้านกลิ่น สำหรับเราที่พบเจอมา คนส่วนมากมักจะไม่รู้ตัวว่าตัวเองมีกลิ่นที่เหม็นออกมาจากตัว เพื่อนส่วนมากที่มีกลิ่นมาจากการเล่นกีฬา พอเหงื่อออกก็มาอยู่ห้องแอร์ ถ้ามันแค่คนสองคนก็ยังพอทนได้ แต่พอมันเยอะๆๆ งานนี้ยาดมต้องเข้าแล้ว แต่เพื่อนบางคนที่รู้ตัว แล้วดูแลเรื่องกลิ่นดีมันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ส่วนมากคนมักไม่ค่อยกล้าพูดตรงๆกลับคนที่สนิท มันเหมือนจะเป็นการทำให้เพื่อนอาย แต่ถ้ามองมุมกลับกันถ้าเป็นเพื่อนกันจริงควรบอกกันตรงๆ เราก็อยากให้เพื่อนดูดีในสายตาคนอื่นด้วย แต่การเรียบเรียงคำพูดก็เป็นสิ่งที่สำคัญ ควรคิดไตร่ตรองคำพูดที่ไม่ดู ดูถูก และโทนน้ำเสียงก็เป็นสิ่งสำคัญ ไม่ใช่พ฿ดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เชิงตำหนิ เช่น "เธอควรปรับตัวเองเรื่องกลิ่นบ้างนะ เพื่อนคนอื่นต้องมานั่งดมเนี่ย จะเป็นลมอยู่แล้ว" การพูดแบบนี้ถือว่าเเย่มาก ยิ่งถ้าเพื่อนคนนั้นเราไม่สนิทเราอาจจะโดนด่ากลับมาเลยก็ได้ แต่ถ้าเป็นเพื่อนสนิทก็อาจจะตัดเพื่อนกันเลย เราควรกระซิบบอกเพื่อนว่า“..... เราขอพูดอะไรนิดนึงนะ อย่าโกรธนะ คือเราว่ารองเท้ามันอาจจะอับ ๆ หน่อย กลิ่นมันแอบออกนิด ๆ ลองซักหรือใช้สเปรย์ดูไหม เราพูดเพราะห่วงจริง ๆ นะ” หลังจากนี้ถ้าเพื่อนปรับตัวก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีที่เราได้ทำให้เพื่อนไม่ได้ดูแย่ต่อสายตาคนอื่น แล้วถ้าเป็นทุกคนที่เคยเจอเรื่องแบบนี้ ทุกคนคิดว่าควรบอกหรือไม่ควรบอก แล้วถ้าบอกควรบอกอย่างไรดี....เพื่อมิตรภาพที่จะไม่จางหายไปด้วย
เพื่อนเท้าเหม็นควรบอกอย่างไรดี...