ขันธ์5ไม่เป็นแก่นสาร แล้วนิพพานเป็นแก่นสารไหมครับ?

ถ้านิพพานมีแต่ความสุขและไม่ต้องทำอะไร(มีความสุขโดยที่ไม่ต้องทำอะไร) ทำไมยังต้องมีโลกและวัฏสงสารอีกครับ

ความตายเป็นความสิ้นทุกข์(สุข) หรือ เป็นทุกข์ กับ จิตเป็นอัตตาหรืออนัตตา มันคล้ายกันไหมครับ ตรงที่จะตีความให้เป็นแบบไหนก็ได้ เช่น ความตายคือความสิ้นทุกข์=ความตายเป็นสุข ความตายคือความทุกข์=ต้องพลัดพรา

มีอะไรให้สู้มากกว่ากิเลสไหมครับ หรือสู้กิเลสจบที่นิพพาน นิพพานแล้วต้องทำอะไรต่ออีก?

ทำไมนิพพานเลยไม่ได้ ทำไมผมต้องเข้ามาเกิดในโลก(วัฏสงสาร)ก่อนแล้วจึงปฏิบัติธรรมแล้วนิพพานได้

อมตะไม่เกิดอีก หลุดพ้น คงอยู่นิรันดร์ จิตดับสลาย หลุดพ้นวัฎจักร ไม่คงอยู่ชั่วกาล

คือผมเข้าใจว่าเราปฎิบัติไปจนเข้าใจว่าไม่มีตัวเรา มีแต่สภาวะธรรมชาติที่ดำเนินไปตามเหตุผล สภาวะรู้ก็เกิดจากองค์ประกอบทางธรรมชาติ ถ้าเราปฎิบัติจนกำจัดอวิชาได้หมดสิ้น การไปรับรู้สภาวะนิพพาน ก็ต้องอาศัยธรร

วิญญาณขันธ์พิจารณารูปขันธ์,เวทนาขันธ์,สัญญาขันธ์,สังขารขันธ์เป็นอนิจจัง,ทุกขัง,อนัตตาได้ แล้วอะไรพิจารณาวิญญาณขันธ์ถ้าไม่ใช่จิต

อ่านจากหนังสือธรรมมะเล่มหนึ่ง หลวงพ่อเขียนว่าสังฆทานมีอานิสงส์มหาศาล แม้แต่พุทธญาณเองก็ยังไม่เห็นที่สุดของสังฆทาน กล่าวคือแม้จะเวียนว่ายตายเกิดเป็นหมื่นเป็นแสนชาติ จวบจนกระทั่งเข้าสู่พระนิพพาน อานิสงส

วิปัสสนาเพื่อสำเร็จพระโสดาบัน ใช้แค่พิจารณาขันธ์๕(ร่างกาย)เป็นพระไตรลักษณ์(อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา) พอใช่มั๊ยครับ หรือต้องทำมากกว่านี้

อีกนิดเดียว ก็นิพพานแล้ว ปีหน้าสำเร็จ ละสังโยชน์ บรรลุอรหัตผล