นิพพานมีแก่นสาร เป็นอัตตา ขันธ์5ไม่มีแก่นสาร เป็นอนัตตา

ความตายเป็นความสิ้นทุกข์(สุข) หรือ เป็นทุกข์ กับ จิตเป็นอัตตาหรืออนัตตา มันคล้ายกันไหมครับ ตรงที่จะตีความให้เป็นแบบไหนก็ได้ เช่น ความตายคือความสิ้นทุกข์=ความตายเป็นสุข ความตายคือความทุกข์=ต้องพลัดพรา

อนัตตาใช้กับขันธ์5 ใช้กับสังขตธรรมโดยเฉพาะ เพราะว่า อนัตตาหมายถึงสิ่งที่ไม่เที่ยง จะไปใช้กับนิพพานไม่ได้ อนัตตาหมายถึงสิ่งที่ไปบังคับ สิ่งที่ เที่ยง ให้กลายไปเป็นสิ่งที่ ไม่เที่ยง ไม่ได้ อนัตตาหมายถึ

เมื่อจิตเป็นสมาธิ ย่อมรู้เห็นตามความเป็นจริง(ยถาภูตญาณทัสสนะ) รู้เห็นตามความเป็นจริงคืออะไร และเห็นอะไรตามความเป็นจริง อะไรที่ถูกเห็นตามความเป็นจริง ใช่ขันธ์๕เป็นไตรลักษณ์(อนิจจัง,ทุกขัง,อนัตตา) , อสุ

ฟอง  ต่อมน้ำ ต้นกล้วย พยัพแดด และมายากล เปรียบได้กับขันธ์5 ซึ่งเป็นของ ไม่มีแก่นสาร ไร้แก่นสาร ปราศจากแก่นสาร โดยสาระว่าความเที่ยงเป็นแก่นสาร โดยสาระว่าความสุขเป็นแก่นสาร โดยสาระว่าตนเป็นแก่นสาร

ขันธ์5ไม่เป็นแก่นสาร แล้วนิพพานเป็นแก่นสารไหมครับ?

จากกระทู้เมื่อวานนี้ ผมได้ยกพระไตรปิฏกมาให้ท่านทั้งหลายได้หายข้องใจ ความว่า .......โดยสาระว่าความเที่ยงเป็นแก่นสาร โดยสาระว่าความสุขเป็นแก่นสาร โดยสาระว่าตนเป็นแก่นสาร โดยความเที่ยงโดยความยั่งยืน โดย

บนนิพพานไม่มีกิเลส จึงมีอัตตาบนนิพพานไม่ได้ นิพพานจึงเป็นอนัตตา ผมเข้าใจถูกต้องมั๊ยครับ? (ปัญหาอจินไตย)