สวัสดีครับ ผมอายุ17 ผมมีความรู้สึกเครียดและเศร้าบางครั้งน้อยใจจากเหตุการณ์ที่อาจจะดูเล็กๆ แต่มันทิ่มแทงใจผมมานานแล้วครับ แต่...ผมกับคิดว่า สิ่งที่ผมเครียด และกลายเป็นซึมเศร้ามันอาจเป็นสิ่งที่ผมสร้างมันขึ้นมาเองในหัว ซึ่งผมไม่สามารถบังคับความคิดเหล่านั้นได้ และผมทรมาน อยากออกจากตรงนี้ เพราะมันก็กระทบกับชีวิตประจำวันของผมมากเช่นกัน กระทบกับการเรียนด้วยครับ
ประเด็นหลักๆ ก็คือเรื่องความรักที่ผสมกับเรื่องหลายๆอย่างด้วยครับ
ชีวิตประจำวันของผมก็ไม่มีอะไรมากครับ ตอนเช้าก็ไปเรียน ตกเย็นมาก็มาทำงานที่บ้าน ดูเหมือนว่าจะไม่มีอ่ะไร
เรื่องมันเริ่มต้นตรงที่ผมผิดหวังในความรักซํ้าๆ หลายต่อหลายครั้ง มันไม่ใช่แค่คนที่มาให้รัก ในหลายมันก็กลายเป็นคนที่ผมไว้ใจ และคอยปรึกษาเป็นประจำ นับครั้งได้ว่า ผมผิดหวังกับเรื่องพวกนี้ซํ้าๆ มาประมาณ10กว่าครั้งแล้ว ผมไม่ใช่ผู้ชายที่จีบผู้หญิงครับ ผมจีบไม่เป็น และก็ไม่ค่อยรู้อะไรในเรื่องความรักด้วยในตอนแรกๆ ส่วนใหญ่ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตผม ก็จะเข้ามาในรูปแบบเพื่อน รุ่นพี่ หรือแม้แต่รุ่นน้อง ซึ่งตอนแรกๆ ผมกับเขาก็จะดีกันมากๆ ช่วยเหลือกัน ซื้อของให้กันในวันเกิด หรือแม้กระทั่งพาไปนี่งร้านคาเฟ่ หรือไปนั่งสบายๆ ในสวนสาธารณะ ซึ่งผมก็อยากที่จะมีคนที่เข้าใจผม และผมก็เข้าใจเขา ต่างคนต่างให้เกียรติกัน ซึ่งมันดีกับผมมากๆ และเขาก็คิดแบบที่ผมคิด แต่ความสุขก็มักจะสั้นตลอด ไม่ถึงปี ก็จะมีผู้ชายลึกลับที่มาในรูปแบบของเพื่อน รุ่นพี่ หรือใครก็แล้วแต่ มาฉุดเอาความสุขของผมไป ซึ่งนับ10ครั้งแล้วครับ ที่เป็นแบบนี้ มันน่าขนลุกตรงที่ เนื้อเรื่องมันเป็นเรื่องเดิมๆ แบบพล็อตเรื่องเหมือนเดิมเป๊ะ แค่เปลี่ยนตัวผู้หญิงเฉยๆ ซึ่งหลังจากนั้นผู้หญิงเหล่านั้นก็เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน ซึ่งผมก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งอะไร เพราะก็เข้าใจว่า ในเมื่อพวกเขามีความรักที่เป็นความรักจริงๆ จะสุขจะทุกข์ใจยังไง ก็เป็นทางของเขาแล้ว ไม่เกี่ยวกับผม แต่ฟางเส้นสุดท้ายจริงๆ มันคือคนสุดท้ายนี่แหละครับ คือรุ่นพี่ ซึ่งเขาก็ดีกับผมมากๆ แต่อาจจะต่างจากที่ผ่านมาคือ แกจะเอ็นดูผมแบบน้องๆมากกว่า แต่ผมก็ซื้อของที่เขาชอบให้ นั่งปรับทุกข์กับเขาหลายครั้ง ก็ไม่ใช่เรื่องอะไรหรอกครับ ก็คุยกับเขาเรื่องความรักที่ผิดหวังมาตั้ง9ครั้ง โดยไม่รู้เลยว่าเขานี่แหละจะเป็นครั้งที่10ของผม ไม่ต้องสาธยายนะครับว่า มันจะเป็นพล็อตเรื่องเดิมๆไหม ใช่ครับ ผ่านไปหลายเดือน อาการก็เริ่มออก และในที่สุด ก็มีชายลึกลับที่มาในรูปแบบของเพื่อนสนิทผม ได้พี่เขาไปครอบครองอย่างหวานชื่น แต่ครั้งนี้เหมือนฟางเส้นสุดท้าย เพราะพี่เขาเปลี่ยนไปเลย จากคนที่นุ่มๆ ปรึกษาได้ดีไม่ตัดสิน ก็กลายเป็นคนเย็นชา เมิน ทำเหมือนผมไม่มีตัวตนเลย .....
ผมไม่ใช่คนน่าตาดี และไม่เคยมั่นใจในตัวเองแบบสุดโต่งเลย ก็ชะโงกดูตัวเองตลอด ว่านิสัย บุคลิกอะไรที่มันดูแย่ ดูไม่ดี ก็ปรับ ลักษณะการพูด หรือการดูแลตัวเอง
แต่ผมก็รู้สึกเศร้าแล้วก็น้อยใจว่า ผมคงไม่มีวาสนาในด้านนี้เลย ซึ่งเรื่องนี้แหละครับที่ทำให้ผมดูหลุดๆ และแปลกๆไป ในสายตาคนใกล้ตัว
ซึ่งในหลายเดือนที่ผ่านมาถึงแม้บางครั้งผมจะสามารถดึงสติกับมาได้ แต่ก็จะดิ่งแบบดิ่งสุดๆ มันจะวนอยู่อย่างนี้เรื่อยๆ ผมยอมรับว่าความที่ผมผิดหวังแบบนี้ บวกกับเครียดจากปัญหาชีวิตประจำวัน ทำให้ผมจำเป็นต้องสร้างภาพในหัวที่มันไม่เคยเกิดขึ้นจริงในชีวิต ในทุกๆครั้งที่ผมนอนตลอด ซึ่งมันก็ช่วยได้แค่นิดหน่อย หลายครั้งอยู่ๆ ผมก็รู้สึกไม่มีคุณค่าในตัวเอง ถึงแม้หลายครั้งจะดึงสติมาได้ก็ตาม ผมก็ต้องอยู่อย่างนี้ตลอดๆ จนวันนี้ผมอยาก ออกจากความรู้ สึกเหล่านี้ เพราะมันกระทบต่อชีวิตและการเรียนของผมมากครับ ถ้าแนะนำให้ผมไปพบจิตแพทย์จริงๆ แนะนำให้หน่อยครับว่าที่ไหนดีครับ ขอบคุณมากครับ ที่รับฟังข้อความที่อาจจะดูแปลกๆ แต่เชื่อเถอะครับว่าถ้ามีความรู้สึกแบบผม จะรู้ว่ามันทรมานมากๆ และการที่มีคนรับฟังมันดีมากๆ ถึงแม้ว่าจะตำหนิผมหรือให้กำลังใจ ขอบคุณครับ
ผมควรไปพบจิตแพทย์ไหมครับ
ประเด็นหลักๆ ก็คือเรื่องความรักที่ผสมกับเรื่องหลายๆอย่างด้วยครับ
ชีวิตประจำวันของผมก็ไม่มีอะไรมากครับ ตอนเช้าก็ไปเรียน ตกเย็นมาก็มาทำงานที่บ้าน ดูเหมือนว่าจะไม่มีอ่ะไร
เรื่องมันเริ่มต้นตรงที่ผมผิดหวังในความรักซํ้าๆ หลายต่อหลายครั้ง มันไม่ใช่แค่คนที่มาให้รัก ในหลายมันก็กลายเป็นคนที่ผมไว้ใจ และคอยปรึกษาเป็นประจำ นับครั้งได้ว่า ผมผิดหวังกับเรื่องพวกนี้ซํ้าๆ มาประมาณ10กว่าครั้งแล้ว ผมไม่ใช่ผู้ชายที่จีบผู้หญิงครับ ผมจีบไม่เป็น และก็ไม่ค่อยรู้อะไรในเรื่องความรักด้วยในตอนแรกๆ ส่วนใหญ่ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตผม ก็จะเข้ามาในรูปแบบเพื่อน รุ่นพี่ หรือแม้แต่รุ่นน้อง ซึ่งตอนแรกๆ ผมกับเขาก็จะดีกันมากๆ ช่วยเหลือกัน ซื้อของให้กันในวันเกิด หรือแม้กระทั่งพาไปนี่งร้านคาเฟ่ หรือไปนั่งสบายๆ ในสวนสาธารณะ ซึ่งผมก็อยากที่จะมีคนที่เข้าใจผม และผมก็เข้าใจเขา ต่างคนต่างให้เกียรติกัน ซึ่งมันดีกับผมมากๆ และเขาก็คิดแบบที่ผมคิด แต่ความสุขก็มักจะสั้นตลอด ไม่ถึงปี ก็จะมีผู้ชายลึกลับที่มาในรูปแบบของเพื่อน รุ่นพี่ หรือใครก็แล้วแต่ มาฉุดเอาความสุขของผมไป ซึ่งนับ10ครั้งแล้วครับ ที่เป็นแบบนี้ มันน่าขนลุกตรงที่ เนื้อเรื่องมันเป็นเรื่องเดิมๆ แบบพล็อตเรื่องเหมือนเดิมเป๊ะ แค่เปลี่ยนตัวผู้หญิงเฉยๆ ซึ่งหลังจากนั้นผู้หญิงเหล่านั้นก็เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน ซึ่งผมก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งอะไร เพราะก็เข้าใจว่า ในเมื่อพวกเขามีความรักที่เป็นความรักจริงๆ จะสุขจะทุกข์ใจยังไง ก็เป็นทางของเขาแล้ว ไม่เกี่ยวกับผม แต่ฟางเส้นสุดท้ายจริงๆ มันคือคนสุดท้ายนี่แหละครับ คือรุ่นพี่ ซึ่งเขาก็ดีกับผมมากๆ แต่อาจจะต่างจากที่ผ่านมาคือ แกจะเอ็นดูผมแบบน้องๆมากกว่า แต่ผมก็ซื้อของที่เขาชอบให้ นั่งปรับทุกข์กับเขาหลายครั้ง ก็ไม่ใช่เรื่องอะไรหรอกครับ ก็คุยกับเขาเรื่องความรักที่ผิดหวังมาตั้ง9ครั้ง โดยไม่รู้เลยว่าเขานี่แหละจะเป็นครั้งที่10ของผม ไม่ต้องสาธยายนะครับว่า มันจะเป็นพล็อตเรื่องเดิมๆไหม ใช่ครับ ผ่านไปหลายเดือน อาการก็เริ่มออก และในที่สุด ก็มีชายลึกลับที่มาในรูปแบบของเพื่อนสนิทผม ได้พี่เขาไปครอบครองอย่างหวานชื่น แต่ครั้งนี้เหมือนฟางเส้นสุดท้าย เพราะพี่เขาเปลี่ยนไปเลย จากคนที่นุ่มๆ ปรึกษาได้ดีไม่ตัดสิน ก็กลายเป็นคนเย็นชา เมิน ทำเหมือนผมไม่มีตัวตนเลย .....
ผมไม่ใช่คนน่าตาดี และไม่เคยมั่นใจในตัวเองแบบสุดโต่งเลย ก็ชะโงกดูตัวเองตลอด ว่านิสัย บุคลิกอะไรที่มันดูแย่ ดูไม่ดี ก็ปรับ ลักษณะการพูด หรือการดูแลตัวเอง
แต่ผมก็รู้สึกเศร้าแล้วก็น้อยใจว่า ผมคงไม่มีวาสนาในด้านนี้เลย ซึ่งเรื่องนี้แหละครับที่ทำให้ผมดูหลุดๆ และแปลกๆไป ในสายตาคนใกล้ตัว
ซึ่งในหลายเดือนที่ผ่านมาถึงแม้บางครั้งผมจะสามารถดึงสติกับมาได้ แต่ก็จะดิ่งแบบดิ่งสุดๆ มันจะวนอยู่อย่างนี้เรื่อยๆ ผมยอมรับว่าความที่ผมผิดหวังแบบนี้ บวกกับเครียดจากปัญหาชีวิตประจำวัน ทำให้ผมจำเป็นต้องสร้างภาพในหัวที่มันไม่เคยเกิดขึ้นจริงในชีวิต ในทุกๆครั้งที่ผมนอนตลอด ซึ่งมันก็ช่วยได้แค่นิดหน่อย หลายครั้งอยู่ๆ ผมก็รู้สึกไม่มีคุณค่าในตัวเอง ถึงแม้หลายครั้งจะดึงสติมาได้ก็ตาม ผมก็ต้องอยู่อย่างนี้ตลอดๆ จนวันนี้ผมอยาก ออกจากความรู้ สึกเหล่านี้ เพราะมันกระทบต่อชีวิตและการเรียนของผมมากครับ ถ้าแนะนำให้ผมไปพบจิตแพทย์จริงๆ แนะนำให้หน่อยครับว่าที่ไหนดีครับ ขอบคุณมากครับ ที่รับฟังข้อความที่อาจจะดูแปลกๆ แต่เชื่อเถอะครับว่าถ้ามีความรู้สึกแบบผม จะรู้ว่ามันทรมานมากๆ และการที่มีคนรับฟังมันดีมากๆ ถึงแม้ว่าจะตำหนิผมหรือให้กำลังใจ ขอบคุณครับ