ตอนผมอายุ17 ผมไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนมาก่อนเลยครับ ก็มีแต่คุยเล่นรู้สึกชอบเฉยๆ และผมคิดว่าเรื่องพวกนี้มันดูไร้สาระ สำหรับผมในตอนนั้น จนวันนึงมีผู้หญิงคนนึงหน้าตากลางๆ เข้ามาเปลี่ยนทุกอย่างในชีวิตผมเลยครับ เขาเข้ามาทำให้ผมรู้สึกมีค่า เขาดีมากครับ นิสัยดีมาก เอาใจเก่ง พูดจาดีอ่อนโยน จากชีวิตจืดเทาๆ สดใสทุกวัน มาตลอด2ปี ผมรู้สึกมีเป้าหมายในชีวิตทุกวัน อยากสร้างครอบครัวอยากดูแลเธอ อนาคตที่ผม สร้างไว้ในหัวมีเธออยู่ด้วยหมด เราก็อยู่กันมาได้ครับ และเธอก็ดีมาตลอด ผมไว้ใจเธอมาก เเละผมคิดว่าคงไม่มีอะไร แยกเราจากกันได้หรอก เพราะเรารักกันมาก จนชีวิตเดินมาถึงทางที่ต้องเลือก ในวัย19ปี ผมเลือกที่จะเรียนต่อ ส่วนเธอบ้านฐานะไม่ดี เธอเลยเลือกที่จะทำงาน ตอนแรกก็ทำแถวบ้าน เราก็ยังมีเวลาให้กันอยู่ครับ และวันนึงเธอ ก็ต้องจากผมไปตลอดกาล พี่สาวเธอทำงานอยู่กระบี่ เกี่ยวกับพวกขนส่งผลไม้ รายได้ดีมาก เลยชวนเธอไปทำ เรากอดกันครับและตอนนั้นก็เป็น
กอดสุดท้าย เธอทำงานกะกลางคืนครับ เพราะว่านักท่องเที่ยวเยอะทั้งวันทั้งคืน เราไม่มีเวลาให้กันเลยครับ เพราะว่าช่วงเช้าเธอก็นอน ผมก็เรียน เวลาผ่านไปแค่สามอาทิต เธอเปลี่ยนไปมากครับ จากคำพูดที่อ่อนโยนเริ่มใช้คำพูดรุนแรงขึ้น หาเหตุผล108 ว่าผมน่ารำคาญบ้างละ ติดเธอบ้างละ ห่วงเธอเกินไปบ้างละ เเล้วอยู่ๆก็บอกว่าผม ปากเสียพูดทำร้ายจิตใจเธอ แล้วเธอทนมานาน ตอนนั้นผมสับสนครับ ผมผิดอะไร ผมทำอะไรให้เธอถึงได้เกลียดผม เราเลิกกันครับ ผ่านไป2วันไร้ข้อความ ไร้การโทร ผมเลยเข้าไปเช็คดูในเฟสเธอ คนที่ผมไว้ใจที่สุด กลับหักหลังผม ใจผมสล่าย เป้าหมายทุกอย่างพัง เธอนอกใจผมไปมีคนอื่น เป็นรุ่นพี่ที่ทำงาน ตอนนั้นช็อก เลื่อนดูแชทที่เขาคุยกันมีความสุข ผมได้แต่ถาม ทำร้ายผมทำไม ทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง พอผมรู้ความจริง ผมโทรหาเขาทุกช่องทาง แต่เขาไม่รับ ผ่านมาอีกอาทิตนึง ผมเหมือนจะตาย เจ็บปวดไม่นอนข้าวก็ไม่กิน ไม่มีแรงจะทำไรเลย จมอยู่กับเขาคอยส่องเขา แล้วเขาก็โทรมา ตอนนั้นผมโกรธผมแค้น เราด่ากันเป็นชั่วโมง สุดท้ายเธอก็ขอโทษแล้วร้องไห้ เธอบอกว่าที่เธอต้องด่าผม เพราะเธออยากให้ผม ตัดใจ เราเดินกันคนละเส้นทางแล้ว เราตอนนี้ต่างกันมาก เขาก็ไม่อยากรอผมแล้ว เขาบอกปล่อยเขาไปเถอะ บอกว่าผมต้องไปเจอคนที่ดีกว่าเขาแน่นอน ตอนนี้เขาบอกว่าเขาอยากสร้างเนื้อสร้างตัว และเขารอผมไม่ได้ ผมแบบทั้งที่ผมเรียนวิศวะตั้งใจเรียน มีอนาคตและผมรักเขาสุดหัวใจยอมเขาทุกอย่าง ทำไม ไปเอากับแค่ไอ้คนขับรถส่งผลไม้ เจ็บครับเจ็บสุดๆ ทั้งที่เราตั้งใจรักอย่างสุดหัวใจ ผมลบทุกอย่าง บล็อกทุกอย่าง และทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ยิ่งไปรู้สึก ยิ่งไปไปดูยิ่งเจ็บ ผมเลยเลือกจะไม่ต้องเห็นไรอีก ตัดขาด ผมเกลียดเขามาก และผมจะต้องกลายเป็นคนที่เขาต้องเสียดายไปตลอดชีวิต
โดนนอกใจครั้งแรก จากรักแรกเจ็บสุดๆ
กอดสุดท้าย เธอทำงานกะกลางคืนครับ เพราะว่านักท่องเที่ยวเยอะทั้งวันทั้งคืน เราไม่มีเวลาให้กันเลยครับ เพราะว่าช่วงเช้าเธอก็นอน ผมก็เรียน เวลาผ่านไปแค่สามอาทิต เธอเปลี่ยนไปมากครับ จากคำพูดที่อ่อนโยนเริ่มใช้คำพูดรุนแรงขึ้น หาเหตุผล108 ว่าผมน่ารำคาญบ้างละ ติดเธอบ้างละ ห่วงเธอเกินไปบ้างละ เเล้วอยู่ๆก็บอกว่าผม ปากเสียพูดทำร้ายจิตใจเธอ แล้วเธอทนมานาน ตอนนั้นผมสับสนครับ ผมผิดอะไร ผมทำอะไรให้เธอถึงได้เกลียดผม เราเลิกกันครับ ผ่านไป2วันไร้ข้อความ ไร้การโทร ผมเลยเข้าไปเช็คดูในเฟสเธอ คนที่ผมไว้ใจที่สุด กลับหักหลังผม ใจผมสล่าย เป้าหมายทุกอย่างพัง เธอนอกใจผมไปมีคนอื่น เป็นรุ่นพี่ที่ทำงาน ตอนนั้นช็อก เลื่อนดูแชทที่เขาคุยกันมีความสุข ผมได้แต่ถาม ทำร้ายผมทำไม ทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง พอผมรู้ความจริง ผมโทรหาเขาทุกช่องทาง แต่เขาไม่รับ ผ่านมาอีกอาทิตนึง ผมเหมือนจะตาย เจ็บปวดไม่นอนข้าวก็ไม่กิน ไม่มีแรงจะทำไรเลย จมอยู่กับเขาคอยส่องเขา แล้วเขาก็โทรมา ตอนนั้นผมโกรธผมแค้น เราด่ากันเป็นชั่วโมง สุดท้ายเธอก็ขอโทษแล้วร้องไห้ เธอบอกว่าที่เธอต้องด่าผม เพราะเธออยากให้ผม ตัดใจ เราเดินกันคนละเส้นทางแล้ว เราตอนนี้ต่างกันมาก เขาก็ไม่อยากรอผมแล้ว เขาบอกปล่อยเขาไปเถอะ บอกว่าผมต้องไปเจอคนที่ดีกว่าเขาแน่นอน ตอนนี้เขาบอกว่าเขาอยากสร้างเนื้อสร้างตัว และเขารอผมไม่ได้ ผมแบบทั้งที่ผมเรียนวิศวะตั้งใจเรียน มีอนาคตและผมรักเขาสุดหัวใจยอมเขาทุกอย่าง ทำไม ไปเอากับแค่ไอ้คนขับรถส่งผลไม้ เจ็บครับเจ็บสุดๆ ทั้งที่เราตั้งใจรักอย่างสุดหัวใจ ผมลบทุกอย่าง บล็อกทุกอย่าง และทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ยิ่งไปรู้สึก ยิ่งไปไปดูยิ่งเจ็บ ผมเลยเลือกจะไม่ต้องเห็นไรอีก ตัดขาด ผมเกลียดเขามาก และผมจะต้องกลายเป็นคนที่เขาต้องเสียดายไปตลอดชีวิต