นิทานกลอน ขำขัน เพียงสามบท (เรื่องที่ 19: ข้าว)

   หัตถศิลป์ เด่นล้ำ ช่ำชองมาก
ทำหลายหลาก ทั้งกระเป๋า เก้าอี้หวาย
เสื่อตะกร้า งามจริง พริ้งพรรณราย
สวยมากมาย "ข้าวสาร" เก่งงานทอ

เธอมาจาก ราชวงศ์ ดุจหงส์ฟ้า
แสนโสภา บรรเจิด เลิศแท้หนอ
เพราะเธอคือ "ข้าวเจ้าํ ที่เฝ้ารอ
งามลออ ต้องคำนับ ก่อนตักกิน

ส่วนรายนี้ มิตรสหาย เบื่อหน่ายนัก
ไม่รู้จัก ช่วยเหลือ เอื้อทรัพย์สิน
เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ เห็นแก่กิน
"ข้าวเหนียว" สิ้น เพื่อนหนี เพราะขี้งก

   5555 กลอนนี้แต่งจากจินตนาการ ว่าถ้าข้าวชนิดต่าง ๆ มีนิสัยตามชื่อของตัวเองจะเป็นอย่างไร 555

   เพื่อนๆคนใดมีบทกลอนขำขันร่วมแบ่งปันกันนะครับเพื่อเอาไว้อ่านคลายเครียด