๏ ขยับเข็ม เรียงร้อย ปักผืนผ้า
ด้วยลีลา จินตนา พาประสาน
ผ่านมุ่นปุ่ม ปมไหม ใยตระการ
ละลานหลาก สีสัน พรรณราย
๏ ปักด้วยใจ เก็บร้อย ถ้อยความฝัน
สมานฉันท์ ฝีมือ ที่สืบสาย
บวกความ วิริยะ ทอประกาย
ระบาย ชั้นเชิงดอก หยอกภมร
๏ เข็มในมือ จรดไป ไม่หยุดนิ่ง
สร้างความจริง บนผืนผ้า ดุจอักษร
ประกาศความ แช่มช้อย ร่ายเริงฟ้อน
มิมีผ่อน ฝีเข็ม บรรจงกราย
๏ หวานกุหลาบ ออกช่อ รอแสงรุ่ง
ผึ้งจรุง โบยบิน ทั่วฟ้าหมาย
ดมดอม กลีบมาลี ที่เรียงราย
ไม่คลายคลอน ห้วงรัก ตรึงอารมณ์
๏ หยิบเส้นไหม เรียงร้อย ค่อยต่อสาน
สร้างตำนาน ผ่านผ้า พาสุขสม
เป็นของขวัญ ล้ำค่า อภิรมย์
ม่านผ้าห่ม ผ้าคลุม มอบไมตรี
(โคลงสี่สุภาพ)
๏ เข็มขยับปักผ้า จินตนา
เอมอิ่มพริ้มอุรา ร่ายล้ำ
ผ่านไหมมุ่นปุ่มตรา หลายหลาก
งามละลานพิศซ้ำ ดุจร้อยด้วยมนต์ ๛
๏ ดลจับเข็มร่ายร้อย ถ้อยฝัน
ฝีหัตถ์สมานฉันท์ เก่งกล้า
วิริยะประกัน งามงด
ชั้นช่อดอกหยาดฟ้า แฉล้มละมุนนา ๛
๏ พาคมเข็มห่างใกล้ ไม่หยุด
สร้างภาพผ่องพิสุทธิ์ แต่งอ้อน
ประกาศรักทุกจุด ปมปัก ร้อยไหม
งามดุจร่ายรำฟ้อน สะบัตพลิ้วผ่านกาล ๛
๏ หวานกุหลาบข่อล้อ แสงสาย
ผึ้งจรุงบินหมาย แนบเนื้อ
ดมดอมดอกเรียงราย ตลบ
มิหน่ายแหนงรักเอื้อ อะเคื้อตรึงตรา ๛
๏ ผ้าดุจนิราศฟ้า พร่างพรม
ชนหลากจึงนิยม ส่งให้
ของขวัญเลิศค่าสม ปรากฏ
ผ้าห่มม่านปักไว้ เพื่อสร้างไมตรี๚ะ๛
(กาพย์สุรางคนางค์28)
๏ เคลื่อนเข็มปักผ้า.....ร้อยจินตนา.....ร่ายล้ำผ่านไหม
มุ่นปุ่มปมพา......งามละลานใจ.......ดุจร้อยมนต์ไว้.......ประดิษฐ์ถ้อยฝัน
๏ รื่มรมย์ฝีเข็ม....อิ่มเอมเติมเต็ม.....สมานฉันท์
ฝีมือตระการ....วิริยะอัน.....สุขใสรังสรรค์.......ช่อชั้นพิสุทธิ์
๏ คมเข็มใกล้ไกล....ประจักษ์อำไพ....เรียงร้อยไม่หยุด
ดั่งประกาศรัก.......ปมปักทุกจุด......สวยสมประดุจ.....ระบำฟ้อนฟาย
๏ กุหลาบช่อล้อ...แสงสายพะนอ....ผึ้งบินมุ่งหมาย
ตอมไต่ลิ้มลอง....ดอมดอกเรียงราย.....ดุจรักมิหน่าย....อะเคื้อพร่างพรม
๏ ดั่งนิราศฟ้า....ปภัสรา.....ชนหลากนิยม
ของขวัญเลอค่า....ผ้าม่านผ้าห่ม....ส่งสุขผสม.....ภิรมย์ไมตรี
>>>ผ้าปัก<<<
๏ ขยับเข็ม เรียงร้อย ปักผืนผ้า
ด้วยลีลา จินตนา พาประสาน
ผ่านมุ่นปุ่ม ปมไหม ใยตระการ
ละลานหลาก สีสัน พรรณราย
๏ ปักด้วยใจ เก็บร้อย ถ้อยความฝัน
สมานฉันท์ ฝีมือ ที่สืบสาย
บวกความ วิริยะ ทอประกาย
ระบาย ชั้นเชิงดอก หยอกภมร
๏ เข็มในมือ จรดไป ไม่หยุดนิ่ง
สร้างความจริง บนผืนผ้า ดุจอักษร
ประกาศความ แช่มช้อย ร่ายเริงฟ้อน
มิมีผ่อน ฝีเข็ม บรรจงกราย
๏ หวานกุหลาบ ออกช่อ รอแสงรุ่ง
ผึ้งจรุง โบยบิน ทั่วฟ้าหมาย
ดมดอม กลีบมาลี ที่เรียงราย
ไม่คลายคลอน ห้วงรัก ตรึงอารมณ์
๏ หยิบเส้นไหม เรียงร้อย ค่อยต่อสาน
สร้างตำนาน ผ่านผ้า พาสุขสม
เป็นของขวัญ ล้ำค่า อภิรมย์
ม่านผ้าห่ม ผ้าคลุม มอบไมตรี
(โคลงสี่สุภาพ)
๏ เข็มขยับปักผ้า จินตนา
เอมอิ่มพริ้มอุรา ร่ายล้ำ
ผ่านไหมมุ่นปุ่มตรา หลายหลาก
งามละลานพิศซ้ำ ดุจร้อยด้วยมนต์ ๛
๏ ดลจับเข็มร่ายร้อย ถ้อยฝัน
ฝีหัตถ์สมานฉันท์ เก่งกล้า
วิริยะประกัน งามงด
ชั้นช่อดอกหยาดฟ้า แฉล้มละมุนนา ๛
๏ พาคมเข็มห่างใกล้ ไม่หยุด
สร้างภาพผ่องพิสุทธิ์ แต่งอ้อน
ประกาศรักทุกจุด ปมปัก ร้อยไหม
งามดุจร่ายรำฟ้อน สะบัตพลิ้วผ่านกาล ๛
๏ หวานกุหลาบข่อล้อ แสงสาย
ผึ้งจรุงบินหมาย แนบเนื้อ
ดมดอมดอกเรียงราย ตลบ
มิหน่ายแหนงรักเอื้อ อะเคื้อตรึงตรา ๛
๏ ผ้าดุจนิราศฟ้า พร่างพรม
ชนหลากจึงนิยม ส่งให้
ของขวัญเลิศค่าสม ปรากฏ
ผ้าห่มม่านปักไว้ เพื่อสร้างไมตรี๚ะ๛
(กาพย์สุรางคนางค์28)
๏ เคลื่อนเข็มปักผ้า.....ร้อยจินตนา.....ร่ายล้ำผ่านไหม
มุ่นปุ่มปมพา......งามละลานใจ.......ดุจร้อยมนต์ไว้.......ประดิษฐ์ถ้อยฝัน
๏ รื่มรมย์ฝีเข็ม....อิ่มเอมเติมเต็ม.....สมานฉันท์
ฝีมือตระการ....วิริยะอัน.....สุขใสรังสรรค์.......ช่อชั้นพิสุทธิ์
๏ คมเข็มใกล้ไกล....ประจักษ์อำไพ....เรียงร้อยไม่หยุด
ดั่งประกาศรัก.......ปมปักทุกจุด......สวยสมประดุจ.....ระบำฟ้อนฟาย
๏ กุหลาบช่อล้อ...แสงสายพะนอ....ผึ้งบินมุ่งหมาย
ตอมไต่ลิ้มลอง....ดอมดอกเรียงราย.....ดุจรักมิหน่าย....อะเคื้อพร่างพรม
๏ ดั่งนิราศฟ้า....ปภัสรา.....ชนหลากนิยม
ของขวัญเลอค่า....ผ้าม่านผ้าห่ม....ส่งสุขผสม.....ภิรมย์ไมตรี