ปัจจุบันทำงานที่ภัตตาคาร กำลังตัดสินใจว่าจะออกดีไหมเนื่องจาก
ที่ร้านพนักงานฐานเงินเดือนเท่ากันหมดเลยจะได้เพิ่มต่อเดือนอีกนิดหน่อยจากยอดเซอร์วิสตามยอดขาย (เว้นระดับผู้จัดการกับผู้ช่วยได้ฐานที่ต่างกัน)
ซึ่งเเผนกอื่นทำงานเเค่ส่วนของตัวเองเเต่ส่วนของผมทำหลายหน้ามาก ทั้งไปเสิร์ฟอาหาร ไปออกออเดอร์ ยกของเข้าสโตร์ ปลูก-รดน้ำต้นไม้ จัดสวน ของหมดกะทันหันก็ต้องขับรถตัวเองไปหาซื้อมาให้ น่าน้อยใจตรงที่คนอื่นเเม่งไม่ต้องมาทำเเต่ผมโดนให้ทำกลับกลายเป็นว่าเงินเท่ากันทำไม่เท่ากัน กลับบ้านนอนคิดทุกคืนที่ทำไปไม่คุ้มกับที่ได้เลยเหมือนโดนเอาเปรียบ หนักสุดคือพักเบรคหลังร้านจะมีห้องกินข้าวคนจากหลายๆเเผนกจะมากันประจวบเหมาะช่วงนั้นของเข้า1ตู้ทึบใหญ่กลับกลายเป็นว่าคนอื่นนั่งเเดข้าวตาปริบๆมีผมกับเพื่อนอีกคนยกของทั้งๆสโตร์อยู่ติดกับห้องกินข้าวไม่มีคนอื่นมาช่วยสักคน กว่าจะได้เบรคกินเวลาพักไป30นาทีเป็นบ่อยมากจนเก็บมาคิดปรึกษาทั้งที่บ้านเเละเพื่อนๆ ความเห้นตรงกันคือให้อยู่ทนๆไปเพราะงานหายาก เพื่อนๆพี่ๆมีอะไรเเนะนำไหมว่าจะไปต่อหรือพอส่ำหนิ ปัจจุบันสองจิตสองใจกลัวตกงานยาวเเต่ภาระเเค่2พันต่อเดือน
ลาออกในช่วงเศรษฐกิจเเบบนี้ ขอคำเเนะนำทีครับ
ที่ร้านพนักงานฐานเงินเดือนเท่ากันหมดเลยจะได้เพิ่มต่อเดือนอีกนิดหน่อยจากยอดเซอร์วิสตามยอดขาย (เว้นระดับผู้จัดการกับผู้ช่วยได้ฐานที่ต่างกัน)
ซึ่งเเผนกอื่นทำงานเเค่ส่วนของตัวเองเเต่ส่วนของผมทำหลายหน้ามาก ทั้งไปเสิร์ฟอาหาร ไปออกออเดอร์ ยกของเข้าสโตร์ ปลูก-รดน้ำต้นไม้ จัดสวน ของหมดกะทันหันก็ต้องขับรถตัวเองไปหาซื้อมาให้ น่าน้อยใจตรงที่คนอื่นเเม่งไม่ต้องมาทำเเต่ผมโดนให้ทำกลับกลายเป็นว่าเงินเท่ากันทำไม่เท่ากัน กลับบ้านนอนคิดทุกคืนที่ทำไปไม่คุ้มกับที่ได้เลยเหมือนโดนเอาเปรียบ หนักสุดคือพักเบรคหลังร้านจะมีห้องกินข้าวคนจากหลายๆเเผนกจะมากันประจวบเหมาะช่วงนั้นของเข้า1ตู้ทึบใหญ่กลับกลายเป็นว่าคนอื่นนั่งเเดข้าวตาปริบๆมีผมกับเพื่อนอีกคนยกของทั้งๆสโตร์อยู่ติดกับห้องกินข้าวไม่มีคนอื่นมาช่วยสักคน กว่าจะได้เบรคกินเวลาพักไป30นาทีเป็นบ่อยมากจนเก็บมาคิดปรึกษาทั้งที่บ้านเเละเพื่อนๆ ความเห้นตรงกันคือให้อยู่ทนๆไปเพราะงานหายาก เพื่อนๆพี่ๆมีอะไรเเนะนำไหมว่าจะไปต่อหรือพอส่ำหนิ ปัจจุบันสองจิตสองใจกลัวตกงานยาวเเต่ภาระเเค่2พันต่อเดือน