มันคือสิ่งที่หนูควรทำรึป่าวคะ หรือหรูควรใช้ชีวิตบ้าง แต่ถ้าหนูไม่เรียนหนูก็รู้สึกเสียดายเวลา

เฮ้ ฉันขอปรึกษาหน่อยสิ ฉันไม่มีที่ให้ระบาย คือฉันเสพติดการเรียนมากเกินไป คุณช่วยฉันหน่อยได้ไหมตอนนี้ฉันสับสนกับตัวเองมาก ตั้งแต่ฉันจำความได้ตั้งแต่ฉันเด็กๆ ฉันยอมรับเลยว่าฉันตั้งใจเรียนมาตลอด จนมาถึงตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันจะเอายังไงต่อกับชีวิต ในทุกๆเช้าฉันตื่นนอนในทุกตี3เพื่อที่จะมาอ่านหนังสือและทบทวนบทเรียนฉันไปโรงเรียนเช้ามากๆ เมื่อถึงโรงเรียนฉันก็ยังหาที่นั่งอ่านหนังสือคนเดียว เมื่อถึงเวลาพักเที่ยงฉันก็ไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุด เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนฉันก็ทำงานและอ่านหนังสือ ฉันเรียนพิเศษหลังเลิกเรียน เมื่อกลับถึงบ้านฉันก็มีเรียนออนไลน์เมื่อเรียนออนไลน์เสร็จ ฉันก็มาอ่านหนังสือ นี่คือกิจวัตประจำวันของฉันซึ่งฉันทำแบบนี้มาตลอด เสาร์อาทิตย์ฉันก็ไปเรียนพิเศษ ฉันรู้สึกว่าฉันมีเรื่องให้ทำอยู่ตลอด ฉันต้องอ่านหนังสือ ฉันต้องเรียน ฉันคิดมาตลอดว่าฉันต้องมีอนาคตที่ดี ที่โรงเรียนฉันมีเพื่อนไม่มากเอาตรงๆฉันเข้ากับใครไม่ได้เลย เพราะถึงแม้ว่าฉันจะมีเพื่อนแต่ฉันไม่เคยมีเวลาให้เพื่อนเลย กับครอบครัวก็เหมือนกัน ฉันหลีกเลี่ยงที่จะทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากับพ่อแม่ ฉันนั่งกินข้าวคนเดียวในห้องและเรียน ฉันพยายามหาเว็บไซต์เพื่อเรียนอยู่เสมอ ฉันนไม่เคยหยุดที่จะเรียนเลย แม้ในช่วงปิดเทอมนี้ครอบครัวฉันไปเทียวต่างจังหวัดแต่ฉันไม่ได้ไปกับพวกเขาฉันเลือกที่จะอยู่บ้านเพื่อที่ฉันจะได้เรียน ฉันรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเร็วมากอีกไม่นานฉันก็ต้องสอบเข้ามัธยมปลายแล้ว แต่ฉันยังไม่พร้อมเลย ฉันเกลียดกิจกรรมกีฬาสีที่โรงเรียนมันทำให้ฉันเสียเวลามาก ฉันรู้ว่าความคิดฉันไม่ไม่ถูกต้องแต่สำหรับฉันไปโรงเรียนคือเพื่อไปเรียน เรียนเท่านั้น ฉันไม่เคยคิดว่าฉันเหนื่อยกับการเรียนฉันคิดว่าฉันยังเรียนไม่มากพอ ฉันไม่เคยรู้สึกว่าฉันว่างเลย เมื่อไหร่ที่ฉันมีเวลาว่างฉันก็มักจะหาข้ออ้างให้กับตัวเอง ฉันมีบทเรียนให้ต้องทบทวน ทั้งๆที่ฉันเรียนขนาดนี้แล้วทำไมผลการเรียนของฉันกลับดูแย่มาตลอดฉันไม่เคยรู้สึกภูมิใจเลย พ่อแม่ไม่ได้สนใจฉัน ฉันมองชีวิตของเพื่อนร่วมชั้นของฉัน พวกเขาไม่ได้มีเกรดที่ดีแต่ไมพวกเขาดูมีความสุขจัง เพื่อนๆของฉันมีวัยเด็กให้คิดถึง แต่ฉันกลับนั่งเรียนอย่างเดียวและไม่ทำอะไรเลย ฉันไม่ได้ออกไปเที่ยวเพราะฉันต้องเรียน เมื่อคิดถึงโมเม้นของฉันแล้วมันมีแต่เรียนกับเรียน ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันมีความสุขไหม ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไรคือสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุข ฉันรู้สึกว่าในทุกๆวันฉันมีสิ่งที่ต้องทำคือเรียน ฉันไม่เคยมีเวลาว่าง ฉันไม่รู้ว่าอะไรคือความหมายในชีวิตของฉัน เพราะชีวิตของฉันคือเรียนเท่านั้น ถ้าฉันจะบอกว่าฉันรักการเรียน มันก็ไม่ใช่แบบนั้นหรอกแต่มันคือสิ่งที่ฉันต้องทำจนตอนนี้ฉันเสพติดมันฉันหยุดไม่ได้ ฉันหาความหมายของชีวิตไม่เจอ แล้วถ้าวันหนึ่งฉันเรียนจบฉันไม่จำเป็นต้องเรียนแล้วฉันก็ไม่รู้ว่าฉันจะต้องทำอะไรใช่ชีวิตไปวันๆอย่างงี้หรอ ฉันกำลังจะเป็นบ้าหรือมันเป็นเพราะฉันเรียนมากไป ไม่หรอกฉันเรียนน้อยไปด้วยซ้ำ แต่ฉันก็อยากหาความสุขให้ตัวเองฉันไม่เข้าใจคำว่าได้พัก ฉันกำลังสูญเสียชีวิตวัยเด็ก แต่สิ่งที่ฉันทำมันจะส่งผลดีกับฉันใช่ไหม ฉันไม่ได้หักโหมเกินไปใช่ไหม มันอาจจะฟังดูบ้า มันบ้ามากๆแต่ฉันแค่อยากจะระบาย เชื่อสิไม่มีใครเข้าใจปัญหาของฉันหรอก ช่างมันเถอะ