ผมมีพี่สาว1คนเขาเก่งทุกอย่างเขาสามารถทำให้ครอบครัวมีความสุขได้พึ่งได้แต่ผมน้องคนเล็กที่ทำอะไรไม่ได้เรื่องทำไรก็ผิดไปส่ะทุกอย่างโดนด่าโดนว่าจนพังทลายไม่มีความสุขแบบคนอื่นเขามีแต่ต้องเข็มแข็งกลั้นน้ำตาไว้ฝืนยิ้มทั้งๆที่อยากจะร้องไห้แต่กับพี่สาวคนโตเขาพูดดีพูดเพราะอยากได้อะไรก็ได้แต่กับผมไม่หาเองก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน…บางครั้งผมคิดว่าการหายไปอาจจะเปนทางที่ดีที่สุดมันอาจจะทำให้ครอบครัวมีความสุขมากกว่ามีผมยุตอนนี้:มีครอบครัวก็เหมือนไม่มีพี่สาวก็ปรึกษาไม่ได้พ่อก็ด่าก็ว่าทุกวันแม่ก็ไม่ได้เจอกันมา7ปี: ตัวคนเดียวนั่งคุยกับตัวเองร้องไห้คนเดียว
ผมพึ่งรู้ว่าความเท่าเทียมไม่มีบนโลกนี้