เนื่องจาก เหตุการณ์ นายจ้างมาแจ้งเลิกจ้าง 1/6/68
แล้วบอกกับเราว่าให้หางานใหม่จะเลิกจ้างเราใน 1/8/68 เนื่องจากบริษัทปิดตัวขาดทุน
ต่อมา นายจ้าง ได้ยื่นว่าถ้าหากยังหางานไม่ได้ จะให้เป็นพนักงานพามไทม์ ไม่รับข้อเสนอ วันที่ 15/7/68
นายจ้างบอกว่าเลิกจ้างครั้งนี้เรามีสิทธิ์ในว่างงานของประกันสังคมและให้เราขึ้นทะเบียนวางงาน ได้
แต่ต่อมา นายจ้างยื่นขอเสนอให้อีกครั้ง ว่าจะจ้างแบบไม่มีประกันสังคมและให้เงินเดือนตามปกติ
แต่ไม่ผ่านระบบบริษัทเรารับข้อตกลง และ ทำงานจนถึงวันที่ 1/8/68
ได้ทำงานปกติแต่ระบบเงินผ่านนายจ้างโดยตรง จนเราไปขึ้นทะเบียนว่างงาน และด้วยความสงสัยในข้อกำหนด
ของประกันสังคมว่า หากเรายังทำงานอยู่จะไม่สามารถถขึ้นทะเบียนว่างงานเลิกจ้างได้
เพราะไม่ได้ว่างงานจริง และขัดกับนายจ้าเหมือนจงใจแจ้งประกันสังคมว่า
พนักงานได้ลาออกไปเอง ซึ่ง นายทะเบียนประกันสังคมจึงบอกวว่ากรณีเรายังเป็นลูกจ้างอยู่ให้ยื่นคำร้องต่อ
ประกันสังคมแจ้งทางบริษัทเข้าทำงานปกติ และส่งประกันสังคมต่อให้เราต่อมานายจ้างได้
ส่งเอกสารมาให้เซ็นเป็นใบลาออกเพราะบอกว่าประกันสังคมขอ
หลักฐานตัวนี้ไปยืนยัน เราจึงโทรปรึกษากับประกันสังคม ว่านายจ้างมีใบมาให้เซ็นแถมยังเขียนว่าเราได้งานใหม่
ในช่องเหตุผลเองด้วย เราไม่ได้ประสงค์ลาออกถ้าหากเซ็นต์จะเท่ากันเราเสียสิทธิ์ประกันสังคม
ในหลายๆเรื่องทันทีเช่นการรักษาและเงินเลิกจ้างเป็นต้น เราจึงแจ้งต่อว่าไม่ไม่เซ็นต์
จึงได้สอบถาม ทางนายจ้างว่าสรุปบริษัทเลิกจ้างไหมคะ ไม่ได้เราลาออกแล้วยังทำงานอยู่ด้วยกัน
นายจ้างโมโห โทรต่อว่า ว่าเราเห็นแก่ตัวที่ไม่ยอมเซ็นใบลาออก คิดแต่จะเอาเงินว่างงานเลิกจ้าง เราบอกว่าส่วนนี้ถ้าอนาคต
มีการเลิกจ้างจริงๆเราควรจะได้รับ นายจ้างข่มขู่หากไม่เซ็น จะแจ้งกับประกันสังคมว่าไล่ออก ต่อมาได้ถกเถียงกัน จนดึก
เราเกิดความเครียดและนอนไม่หลบ งานที่เราทำเป็น wfh ซึ่งทำมา2 ปีแล้ว 6/9/68
เช้าวันถัดมา เราไม่สบายเนื่องจากเครียดและะปวดหัวกินยาไป จนเวลา 8.00เป็นเวลางาน
ไม่ได้เข้าทำงานตามปกติ 9 โมงวันเดียวกันนายจ้าง ลบเราออกจากระบบการทำงาน ทุกกลุ่มไลน์ และไม่สามารถเข้าทำงานได้อีก
ทุกช่องทาง และนายจ้างมีการโอนจ่ายค่าจ้างให้เวลา9โมงในวันนั้น ปกติ ชำระ 1-15ของทุกเดือน ตื่นมาเห็นตอน9.45นี้
ก่อนหน้าเคยถูกใบเตือนในแบบคล้ายๆกัน แต่เหตุเกิด 24/8/67 แต่ครั้งนี้ไม่ได้รับใบเตือน
และไม่ได้มีการติดต่อหาเรา เราก็ไม่ติดต่อเช่นกัน เพราะคิดว่าคงไล่ออกแน่ๆถึงโอนค่าจ้างมาปิดท้าย
เราต้องการความยุติธรรมอย่างมากและคำพูดนายจ้าง ส่งผลต่อความรู้สึกเหมือนว่าเราเป็นคนผิด พูดให้เราแย่
และที่สำคัญเราเป็นพนักงานรายวัน ทำงาน30 วันไม่มีวันหยุด ลาไม่ได้เงิน หยุดไม่ได้เงิน ทำงานมา2ปี ค่าแรงวันละ 310 บาท ทำงาน 8 ชม.
หยุดรวมลาป่วยลากิจไม่เกิน 15 วันด้วยซ้ำ การกระทำครั้งนี้ของนายจ้างทำให้เรารู้สึกโดนเอาเปรียบ
จากการวางแผนมานานแล้ว ว่าอยากเลิกจ้างอาการมันออก
คำถาม คือ เราแจ้งศาลแรงงาน เขียนคำร้องต่อศาล เรียกเงินชดเชย และ มีไกล่เกลี่ย หากไกล่เกลี่ยไม่ลงตัว จะไปขั้นตอน
ในชั้นกำหนดประเด็น จะต้องย้อนไปให้ศาลฟังไหมคะ หรือ เพียงประเด็นว่าลาป่วยแล้วนายจ้างเลิกจ้างเลยคะ
ถูกเลิกจ้างไม่เป็นธรรม ควรแถลงการต่อศาลตั้งแต่มูลเหตุไหมคะ
แล้วบอกกับเราว่าให้หางานใหม่จะเลิกจ้างเราใน 1/8/68 เนื่องจากบริษัทปิดตัวขาดทุน
ต่อมา นายจ้าง ได้ยื่นว่าถ้าหากยังหางานไม่ได้ จะให้เป็นพนักงานพามไทม์ ไม่รับข้อเสนอ วันที่ 15/7/68
นายจ้างบอกว่าเลิกจ้างครั้งนี้เรามีสิทธิ์ในว่างงานของประกันสังคมและให้เราขึ้นทะเบียนวางงาน ได้
แต่ต่อมา นายจ้างยื่นขอเสนอให้อีกครั้ง ว่าจะจ้างแบบไม่มีประกันสังคมและให้เงินเดือนตามปกติ
แต่ไม่ผ่านระบบบริษัทเรารับข้อตกลง และ ทำงานจนถึงวันที่ 1/8/68
ได้ทำงานปกติแต่ระบบเงินผ่านนายจ้างโดยตรง จนเราไปขึ้นทะเบียนว่างงาน และด้วยความสงสัยในข้อกำหนด
ของประกันสังคมว่า หากเรายังทำงานอยู่จะไม่สามารถถขึ้นทะเบียนว่างงานเลิกจ้างได้
เพราะไม่ได้ว่างงานจริง และขัดกับนายจ้าเหมือนจงใจแจ้งประกันสังคมว่า
พนักงานได้ลาออกไปเอง ซึ่ง นายทะเบียนประกันสังคมจึงบอกวว่ากรณีเรายังเป็นลูกจ้างอยู่ให้ยื่นคำร้องต่อ
ประกันสังคมแจ้งทางบริษัทเข้าทำงานปกติ และส่งประกันสังคมต่อให้เราต่อมานายจ้างได้
ส่งเอกสารมาให้เซ็นเป็นใบลาออกเพราะบอกว่าประกันสังคมขอ
หลักฐานตัวนี้ไปยืนยัน เราจึงโทรปรึกษากับประกันสังคม ว่านายจ้างมีใบมาให้เซ็นแถมยังเขียนว่าเราได้งานใหม่
ในช่องเหตุผลเองด้วย เราไม่ได้ประสงค์ลาออกถ้าหากเซ็นต์จะเท่ากันเราเสียสิทธิ์ประกันสังคม
ในหลายๆเรื่องทันทีเช่นการรักษาและเงินเลิกจ้างเป็นต้น เราจึงแจ้งต่อว่าไม่ไม่เซ็นต์
จึงได้สอบถาม ทางนายจ้างว่าสรุปบริษัทเลิกจ้างไหมคะ ไม่ได้เราลาออกแล้วยังทำงานอยู่ด้วยกัน
นายจ้างโมโห โทรต่อว่า ว่าเราเห็นแก่ตัวที่ไม่ยอมเซ็นใบลาออก คิดแต่จะเอาเงินว่างงานเลิกจ้าง เราบอกว่าส่วนนี้ถ้าอนาคต
มีการเลิกจ้างจริงๆเราควรจะได้รับ นายจ้างข่มขู่หากไม่เซ็น จะแจ้งกับประกันสังคมว่าไล่ออก ต่อมาได้ถกเถียงกัน จนดึก
เราเกิดความเครียดและนอนไม่หลบ งานที่เราทำเป็น wfh ซึ่งทำมา2 ปีแล้ว 6/9/68
เช้าวันถัดมา เราไม่สบายเนื่องจากเครียดและะปวดหัวกินยาไป จนเวลา 8.00เป็นเวลางาน
ไม่ได้เข้าทำงานตามปกติ 9 โมงวันเดียวกันนายจ้าง ลบเราออกจากระบบการทำงาน ทุกกลุ่มไลน์ และไม่สามารถเข้าทำงานได้อีก
ทุกช่องทาง และนายจ้างมีการโอนจ่ายค่าจ้างให้เวลา9โมงในวันนั้น ปกติ ชำระ 1-15ของทุกเดือน ตื่นมาเห็นตอน9.45นี้
ก่อนหน้าเคยถูกใบเตือนในแบบคล้ายๆกัน แต่เหตุเกิด 24/8/67 แต่ครั้งนี้ไม่ได้รับใบเตือน
และไม่ได้มีการติดต่อหาเรา เราก็ไม่ติดต่อเช่นกัน เพราะคิดว่าคงไล่ออกแน่ๆถึงโอนค่าจ้างมาปิดท้าย
เราต้องการความยุติธรรมอย่างมากและคำพูดนายจ้าง ส่งผลต่อความรู้สึกเหมือนว่าเราเป็นคนผิด พูดให้เราแย่
และที่สำคัญเราเป็นพนักงานรายวัน ทำงาน30 วันไม่มีวันหยุด ลาไม่ได้เงิน หยุดไม่ได้เงิน ทำงานมา2ปี ค่าแรงวันละ 310 บาท ทำงาน 8 ชม.
หยุดรวมลาป่วยลากิจไม่เกิน 15 วันด้วยซ้ำ การกระทำครั้งนี้ของนายจ้างทำให้เรารู้สึกโดนเอาเปรียบ
จากการวางแผนมานานแล้ว ว่าอยากเลิกจ้างอาการมันออก
คำถาม คือ เราแจ้งศาลแรงงาน เขียนคำร้องต่อศาล เรียกเงินชดเชย และ มีไกล่เกลี่ย หากไกล่เกลี่ยไม่ลงตัว จะไปขั้นตอน
ในชั้นกำหนดประเด็น จะต้องย้อนไปให้ศาลฟังไหมคะ หรือ เพียงประเด็นว่าลาป่วยแล้วนายจ้างเลิกจ้างเลยคะ