O เหมันต์และสุคันธะรส O

0 คล้ายคล้ายหอมลดามาลย์แห่งกาลก่อน
อวลกลิ่นต่างช่วงตอนกลับย้อนหา
ซึมแทรกผ่านนฤมิตกลางนิทรา
แนบรูปรอยปริศนาขัดคาไว้
0 งามสร้อยสีกุสุมาในป่าแดด
โอบเข้าแวดล้อมกระชั้นกับฝันใฝ่
ริ้วลมผ่านพรมพร่าง, ที่กลางใจ
เพลงบทใหม่ก็เริ่มแว่วเสียงแผ่วมา
0 คีตะพาทย์หม่นมองทำนองฝน
จำถอยร่นขอบเขตด้วยเหตุว่า-
วงรอบลมหิมวานต์เริ่มผ่านพา
เอารื่นรับรมยาอีกคราครั้ง
0 เกสรเชิดช่อชูให้รู้กลิ่น
หวานในถิ่นผกาชาติก็หยาด-หลั่ง
แล้วตามด้วยเหลือบเหลียวที่เหนี่ยวรั้ง
หอมหวานราวจะสั่งให้รั้งรอ
0 เริ่มจังหวะร่ายรำในต่ำหล้า
ปีกพลิ้วฝ่ารุ้งละอองเข้าร้องขอ
หยาดหวานแห่งยามเช้าแลกเคล้าคลอ
นั่น-เรียวปีกพร้อมพะนอ, นี่-พอกัน !
0 งามปีกผีเสื้อลายบินว่าย-วน
ส่วนใจคนรุ้งละออทอดทอฝัน
ผ่านโดยบาศบ่วงงามเข้าล่ามพัน
เจ็ดเฉดแสงจะโค้งทันรับฝันฤา
0 งามพุ่มพวงลดามาลย์แห่งกาลก่อน
จะตามซ้อนซับประทิ่นถึงถิ่นหรือ ?
งามขจ่างพร้อมภาวะปีกกระพือ
กลับรอพร้อมที่จะยื้อจะยุดใจ
0 งามเงื่อนหางยูงฟ้าในป่าแดด
จึงทอดแวดล้อมขวัญรับฝันใฝ่
รอบ่งผ่านวามเนตรถึงเจตนัย
ถ้วนพิสัยจับจองให้ลองประเมิน
0 ภุมรินบินลับไปกับป่า
เมื่อตรงหน้าพลอยเหม่อกับเก้อเขิน
รูปุปาทานนำให้ดำเนิน
สรเสริญสุรภพจนครบองค์
0 งามแวดล้อม .. หรือผชุมเพื่อรุมเร้า
ให้เงียบเหงาเปื่อยยุ่ยเป็นผุยผง
นฤมิตพิสดารหรือผ่านผจง
รูปประจักษ์ที่ประสงค์อย่างตรงประเด็น
0 งามแวดล้อม .. จึงผชุมเพื่อรุมเข้า
ข่มเปลี่ยวเปล่าลาญแหลกแต่แรกเห็น
แรกที่รูปเข้าเทียบจนเพียบเพ็ญ
เพียบด้วยเอ็นดูประดังที่หลั่งริน
0 ลับปีกผีเสื้อลายระบายป่า
หากตรงหน้างามพิสัยยังไม่สิ้น
เมื่อวิญญาณครองโลกเริ่มโบกบิน
เข้าล้อมถิ่นสุคันธา .. ผู้อ่าองค์ !
0 หวัง-จะพิมพ์แววระยับไปกับเนตร
อันเป็นเหตุเร่งรุดสู่จุดประสงค์
คอย-ซ่อนยิ้มจะรองรับสำทับลง
จบผจงภาพขจ่าง .. พิมพ์-กลางใจ !
.
.
.
ขออนุญาตคนในภาพนะขอรับ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sdayoo&month=08-10-2025&group=239&gblog=2