เขาแค่ขับรถกลับบ้าน... แต่หัวใจหยุดกลางทาง
เรื่องจริงของพ่อที่ตั้งใจจะกลับไปกินข้าวเย็นกับลูก แต่ไม่ทันได้กลับถึงโต๊ะอาหาร
เย็นวันศุกร์ ฝนโปรยบาง ๆ คุณพ่อวัย 55 ปี ขับรถกลับบ้านหลังเลิกงาน เหมือนทุกวัน เขาโทรหาภรรยาตอนหกโมงเย็น “วันนี้อยากกินต้มจืดนะ เดี๋ยวถึงบ้านแล้วกินพร้อมกัน”
แต่เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นจากเบอร์แปลก ๆ “มีคนขับรถชนขอบทางครับ... ดูเหมือนหมดสติ ไม่มีสัญญาณชีพ”
แม่และลูกชายรีบวิ่งไปที่โรงพยาบาล ภาพที่เห็นคือรถเก๋งคันเดิม... ไฟฉุกเฉินยังค้างอยู่ แต่คนขับ... นั่งเอนอยู่กับพวงมาลัย ไม่มีรอยบาดเจ็บ ไม่มีเลือด เพียงแค่... ไม่หายใจอีกแล้ว
ผลการตรวจสถานที่เกิดเหตุ
1. รถจอดเฉียงอยู่ริมถนน ไม่มีร่องรอยชนแรง ไม่มีรอยเบรกยาว ๆ
2. บนเบาะคนขับ พบกล่องยาโรคหัวใจชนิดอมใต้ลิ้นที่ยังไม่เปิด เขาคงรู้สึกแน่นหน้าอกก่อนจะหมดแรง... แต่ไม่ทันใช้ยา
ผลการชันสูตรศพ
1. หัวใจโต ผนังกล้ามเนื้อหัวใจหนาและมีรอยแผลเป็นจากกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเก่า
2. เส้นเลือดหัวใจตีบถึง 90%
ภาวะ “หัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน” จากกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดรุนแรง คือสาเหตุการเสียชีวิต
ไม่มีบาดแผล ไม่มีร่องรอยการต่อสู้ แต่มี “ร่องรอยของความเหนื่อยล้าเรื้อรัง” ทั้งหมดสะท้อนในร่างกายของคนทำงานหนักคนหนึ่ง
ข้อคิดจากศพ
ลูกชายวัย 12 ปี ร้องไห้หน้าห้องเก็บศพ “เมื่อคืนผมยังงอนพ่ออยู่เลย เพราะพ่อไม่ได้มาดูการบ้าน...”
ชีวิตคนเราบางครั้ง “จบลงกลางทางกลับบ้าน” โดยไม่มีโอกาสแม้แต่จะพูดคำว่า “ขอโทษ” หรือ “รักนะ”
พ่อคนนั้นตั้งใจกลับมากินข้าวเย็นกับลูก แต่หัวใจ... ไม่อนุญาตให้ถึงบ้าน
หมอหมูพูดจริง
โรคหัวใจไม่ได้เลือกเวลา ไม่เลือกสถานที่ อย่าคิดว่าเรายังแข็งแรงพอจะ “รอวันตรวจสุขภาพปีหน้า” เพราะหลายคน... ไม่มี “ปีหน้า” ให้ตรวจแล้ว
อยากให้โพสต์นี้เตือนใจทุกคน — อย่าผัดวันบอกรัก อย่าผัดวันดูแลหัวใจของตัวเอง เพราะไม่มีใครรู้เลย ว่า “มื้อเย็นครั้งสุดท้าย” มันจะมาถึงเมื่อไหร่
ปล. ทั้งหมดที่ผมเขียนเป็นเรื่องเล่าที่อ้างอิงข้อมูลจริงและแต่งเติมบางส่วน นะครับ
หมอหมู วีระศักดิ์ ; โรคหัวใจไม่เลือกเวลา-สถานที่ พ่อคนนั้นตั้งใจกลับมากินข้าวเย็นกับลูก แต่หัวใจ... ไม่อนุญาตให้ถึงบ้าน