สวัสดีค่ะพี่ๆ อยากจะเล่าประสบการณ์ที่เจอมาในช่วงมัธยมต้นโคตรแย่เลยค่ะช่วง ม. 1 เนื่องจากสอบเข้าโรงเรียนที่อยากเข้าไม่ผ่านก็เลยต้องไปโรงเรียนเล็กๆซึ่งสำหรับเด็กป. 6 ที่เพิ่งเคยขึ้นมัธยมครั้งแรกก็ยังเป็นเด็กที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเหมือนคนอื่นแต่ไม่รู้เพราะโชคร้ายหรือเปล่าถึงเจอห้องที่ไม่ดีมีเพื่อนที่นิสัยดีอยู่บ้างมันจะมีกลุ่มที่เรียกได้เลยค่ะสก๊อยแท้ๆ ช่วงระยะเวลาสามปีมีเด็กหลายคนที่ลาออกเพราะกลุ่มนี้ เหตุผลส่วนใหญ่แค่เพราะว่าพวกมันไม่ชอบคนเรียนเก่งคนออกหน้าหรือคนสวยจะบ้า อันนี้ได้ยินจากปากพวกมันนะคะวิธีการแกล้งของมันก็แรงมากไม่ราดข้าวใส่หัวก็รุมถ่ายคลิปประจานส่วนเราไม่รู้ว่าเพราะว่าทนอยู่นานหรือเปล่าถึงได้เจอหนักกว่าชาวบ้านที่โดนก็แอบถ่ายคลิปตอนเข้าห้องน้ำตอนนั้นจิตตกมากค่ะ หรือไม่ก็รุมถ่ายคลิปประจาน แต่สิ่งที่ทุกคนที่โดนต้องเจอคือไม่มีเพื่อนคนไหนช่วยคนก่อนๆที่โดนก็โดนเพื่อนเดินหนี เหมือนไม่อยากโดนด้วยไม่คิดว่าจะเจอเหมือนกันเจ็บกว่าโดนแกล้งอีกค่ะแต่เราลาออกเหมือนคนอื่นไม่ได้เพราะครอบครัวไม่ยอมบอกให้ทนเรียนให้จบ เรื่องแค่นี้เอง ตอนนั้นให้แต่นั่งร้องไห้คนเดียวในห้องเด็กส่วนใหญ่ที่ทำผิดไม่ค่อยโดนอะไรค่ะแค่เรียกไปตักเตือนยกตัวอย่างเช่นเพื่อนในห้องเราที่ไปนั่งทำอะไรไม่ดีกับแฟนในห้องเรียน แต่แค่โดนเรียกผู้ปกครองเฉยๆไม่โดนไล่ออกเด็กส่วนใหญ่ที่ทำผิดไม่ได้โดนอะไรมากเพราะงั้นหวังอะไรไม่ได้เลยค่ะพอผ่านพ้นช่วงมัธยมได้ก็ไปเรียนโรงเรียนอื่นที่ต้องสอบเข้า พอไปเจอเพื่อนในห้องครั้งแรกเพื่อนในห้องนิสัยดีทุกคน การตัดสินใจแรกเลยค่ะที่ไม่เสียใจทีหลังที่เรา ออกมาพูดเรื่องนี้เพราะว่ามันเป็นเรื่องที่เคยคิดว่าแย่ที่สุดในชีวิตตอนนี้คิดว่าอยากเริ่มต้นใหม่โรงเรียนนี้ดีมากค่ะถึงจะเหนื่อยบ้างแต่ไม่เคยร้องไห้สักวัน
เรื่องราวในช่วงมัธยมต้น