ผมงงว่า ถ้าเราพูดไทยคำอังกฤษคำบ่อยๆ ไลฟ์สไตล์แปลกไปจากคนอื่น ฟังเพลงไม่เหมือนคนอื่น เอาเป็นว่าไม่เหมือนพวก คุณจะถูกแซะหรือเหน็บแนมทันที ว่าทำตัวสูง อะไรแบบนี้ แต่มีคนบอกว่าเมืองไทยนี่ไม่แบ่งชนชั้นกันที่สุดแล้ว ดูจากการวางผังเมืองก็ได้ที่คนรวยกับคนจนก็อยู่ปนๆกัน เช่น ย่านสุขุมวิท คลองเตย สีลม ฯลฯ ไม่เหมือนประเทศอื่นที่จะแบ่งเขตไว้ว่า ย่านนี้คนรวย ย่านนี้คนจน เป็นต้น ผมอธิบายไม่เก่งต้องขออภัยด้วยครับ แต่ผมสังเกตุตั้งแต่เด็กแล้วว่าถ้าคุณทำอะไรไม่เหมือนคนอื่น ชอบอะไรไม่เหมือนคนอื่น คุณจะโดนทำร้ายด้วยวาจาทันที และหนึ่งในนั้นก็คือการโดนหาว่า “ทำตัวสูงส่ง” หรือแม้แต่จะแซะต่ออีกว่า “แม้จะไม่สูงส่งก็ตาม” (แบบประมาณว่าตัวจริง ต่ำ จน ต่างหาก) ผมงงว่าถ้าไม่มีชนชั้นหรือมีแบบจางๆ (หรือเป็นสังคมที่เปิดกว้างแล้ว) แล้วทำไมถึงยังไม่ก้าวข้ามคำว่า สูง-ต่ำ ไปสักที? เรื่องความ รวย-จน อันนี้พอเข้าใจเพราะมันมีหลักฐานเป็นที่ประจักษ์ เช่น คุณมีเงินในบัญชีเยอะ มีของแบรนด์เนมแพงๆใช้ ขับรถหรู อยู่บ้านหรือคอนโดแพงๆ เลี้ยงสุนัขพันธุ์แพงๆ เป็นต้น แต่เรื่อง สูง-ต่ำ นี่เขาใช้อะไรวัดกันครับ?
ตกลงเมืองไทยนี่ แบ่ง หรือ ไม่แบ่ง ชนชั้นกันแน่ครับ?