สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องนึงที่อยากเล่ามากๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะเล่าให้ใครฟังดี เราค่อนข้างอ่อนไหวเรื่องนี้มากค่ะ
เรารักแม่นะคะแต่ทั้งแต่เกิดมาแม่ไม่เคยยอมฟังเหตุผล หรือคำอธิบายของเราจริงๆเลยสักครั้ง พอเราจะอธิบายแม่ก็จะบอกเสมอว่า "ไม่ต้องพูด ไม่อยากฟัง กูไม่ฟัง" แบบนี้ตลอดค่ะ เราเคยงัดความกล้าขอแม่ไปตรงๆว่า เวลาหนูเล่าอะไรให้ฟังแม่ช่วยฟังสิ่งที่หนูพูดหน่อยได้มั้ย แต่แม่กลับบอกว่า 'ไม่ฟัง' อยู่ดี มันทำให้เรารู้สึกแย่มากเวลาที่มีใครไม่เชื่อในสิ่งที่เราพูดเลยค่ะ มันเป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้งจนเราอยากร้องไห้ออกมาดังๆเลยค่ะ แต่เราทำไม่ได้ พอร้องไห้ก็จะหาว่าอ่อนแอ ทั้งๆที่เราทนมาตลอด ตอนนี้เราอยู่มัธยมค่ะ เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาตั้งแต่เด็กเลยเราแอบร้องไห้มาตั้งแต่เด็ก แม่ไม่ฟังเหตุผลเราสักครั้งเลยค่ะ พอเป็นเข้านานๆเวลามีเรื่องอะไรเราก็ไม่อยากจะเล่าให้แม่ฟังอีกแล้วค่ะ เพราะเรารู้ว่ายังไงแม่ก็ไม่ฟังอยู่ดี หรือถ้าฟัง ก็จะด่าเราต่อค่ะ
มีครั้งนึงเราได้ยินแม่คุยกับป้าข้างบ้านว่าเราอย่างนู้นอย่างนี้ นิสัยไม่ดี ทั้งที่เรื่องที่แม่เราเล่ามันเป็นเรื่องที่แม่คิดขึ้นมาเองว่าเราคิดแบบนั้นทั้งๆที่ไม่ใช่เลย ตอนเราจะพูดแม่ก็ไม่ฟังเรา เราเลยเงียบไป แล้วตอนนี้แม่กลับเล่าเรื่องของเราให้คนอื่นฟังทั้งๆที่มันไม่ใช่เรื่องจริง เราไม่ได้คิดแบบนั้น ทำไมแม่ถึงมาตีความความคิดเราแล้วเอาไปเล่าให้คนอื่นฟังแบบผิดๆ ตอนนั้นเราเสียใจมาก แต่ทำอะไรไม่ได้
เราอยากขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เราเริ่มเกลียดแม่ตัวเองขึ้นทุกวัน แม่ไม่ยอมฟัง ส่วนเราก็เริ่มไม่อยากคุยกับแม่ขึ้นทุกวันเพราะแม่เราเองก็ไม่ใช่แค่ไม่ฟังเหตุผล แต่ยังทำร้ายร่างกายเราทุกครั้งที่เราพยามจะอธิบาย พ่อเราก็คุยด้วยไม่ค่อยจะได้ค่ะ เขาเหนื่อยจากการทำงานไม่อยากรบกวน
*อาจมีคำที่งงๆบ้างเราอธิบายไม่ค่อยเก่งค่ะ ขอบคุณค่ะ*
แม่ไม่ยอมฟังเหตุผล ทำยังไงดี?
เรารักแม่นะคะแต่ทั้งแต่เกิดมาแม่ไม่เคยยอมฟังเหตุผล หรือคำอธิบายของเราจริงๆเลยสักครั้ง พอเราจะอธิบายแม่ก็จะบอกเสมอว่า "ไม่ต้องพูด ไม่อยากฟัง กูไม่ฟัง" แบบนี้ตลอดค่ะ เราเคยงัดความกล้าขอแม่ไปตรงๆว่า เวลาหนูเล่าอะไรให้ฟังแม่ช่วยฟังสิ่งที่หนูพูดหน่อยได้มั้ย แต่แม่กลับบอกว่า 'ไม่ฟัง' อยู่ดี มันทำให้เรารู้สึกแย่มากเวลาที่มีใครไม่เชื่อในสิ่งที่เราพูดเลยค่ะ มันเป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้งจนเราอยากร้องไห้ออกมาดังๆเลยค่ะ แต่เราทำไม่ได้ พอร้องไห้ก็จะหาว่าอ่อนแอ ทั้งๆที่เราทนมาตลอด ตอนนี้เราอยู่มัธยมค่ะ เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาตั้งแต่เด็กเลยเราแอบร้องไห้มาตั้งแต่เด็ก แม่ไม่ฟังเหตุผลเราสักครั้งเลยค่ะ พอเป็นเข้านานๆเวลามีเรื่องอะไรเราก็ไม่อยากจะเล่าให้แม่ฟังอีกแล้วค่ะ เพราะเรารู้ว่ายังไงแม่ก็ไม่ฟังอยู่ดี หรือถ้าฟัง ก็จะด่าเราต่อค่ะ
มีครั้งนึงเราได้ยินแม่คุยกับป้าข้างบ้านว่าเราอย่างนู้นอย่างนี้ นิสัยไม่ดี ทั้งที่เรื่องที่แม่เราเล่ามันเป็นเรื่องที่แม่คิดขึ้นมาเองว่าเราคิดแบบนั้นทั้งๆที่ไม่ใช่เลย ตอนเราจะพูดแม่ก็ไม่ฟังเรา เราเลยเงียบไป แล้วตอนนี้แม่กลับเล่าเรื่องของเราให้คนอื่นฟังทั้งๆที่มันไม่ใช่เรื่องจริง เราไม่ได้คิดแบบนั้น ทำไมแม่ถึงมาตีความความคิดเราแล้วเอาไปเล่าให้คนอื่นฟังแบบผิดๆ ตอนนั้นเราเสียใจมาก แต่ทำอะไรไม่ได้
เราอยากขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เราเริ่มเกลียดแม่ตัวเองขึ้นทุกวัน แม่ไม่ยอมฟัง ส่วนเราก็เริ่มไม่อยากคุยกับแม่ขึ้นทุกวันเพราะแม่เราเองก็ไม่ใช่แค่ไม่ฟังเหตุผล แต่ยังทำร้ายร่างกายเราทุกครั้งที่เราพยามจะอธิบาย พ่อเราก็คุยด้วยไม่ค่อยจะได้ค่ะ เขาเหนื่อยจากการทำงานไม่อยากรบกวน
*อาจมีคำที่งงๆบ้างเราอธิบายไม่ค่อยเก่งค่ะ ขอบคุณค่ะ*