ธรรมชาติรู้ วิญญานธาตุ แยกจากวิญญานขันธ์ ณ ที่ใด

ใครจะมามั่วอีกมั๊ย ว่า จิตกับเวทนาหรือ วิญญานขันธ์นั้นเป็นอันเดียวกัน

การดับ หมายถึง ขันธ์5ดับ จิตที่รู้ หรือตัวรู้ดับ แต่ละขณะที่ดับไปทั้งคู่ จิตใหม่ตัวรู้ใหม่ จะมีกำลังหนักแน่นขึ้น มั่นคงขึ้น เป็นดั่งการลอกคราบ ขัดชำระ สิ่งห่อหุ้มจิต ไปทีละขณะ

ความจริงมันไม่ใช่การปล่อยวาง การปล่อบวางนั้นเป็นผล มันเกิดภายหลังการมีเหตุ เหตุคือจิตวางเฉย เป็นอุเบกขา ต่ออารมณ์ ต่อผัสสะที่มากระทบ อันอารมณ์จาก รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน ทุกอย่างจึงมีที่มา

แยกจิตออกจากจิตได้จะ เกิดช่องว่าง ผู้ดู(จิต)กับ อารมณ์ในขันธ์ทั้ง5(จิต) เป็นคนอีกคนที่ยืนบนฝั่ง ดูกระแสน้ำอารมณ์อันเชี่ยวกราก สังขารุเปกขาญาน

จะสติปัฏฐาน ต้องมีการกำหนด ถ้าไม่มีการ“กำหนดรู้”จะไม่ใช่สติปัฏฐาน อันพูดกันอยู่เกร่อ ทั้งปริยัติ และปฏิบัติ แต่ปริยัตจะไม่เข้าใจ “กำหนด“บอกไม่ได้ ทั้งที่จริงเป็น พื้นฐานวิปัส

Q:แล้วจะดับเหตุ ดับอย่างไร A:..เชิญท่านผู้ปราดเปรื่องทั้งหลาย

จิตเกิดขึ้นพร้อมการยึดอุปทาน เมื่อมีจิตจึงมีอุปทาน (สังขาร) แล้วจะทำอย่างไร 1. รู้ทันจิตที่ไปยึดอุปทาน แล้วถอยออกมา จะเห็นความเป็นคนละส่วน ระหว่างจิตที่ไปยึดอุปทาน กับจิตสภาวะเดิม 2.ดับจิตที่อุปทา

1.รู้ได้อย่างไรว่ามันเกิดดับ 2.รู้ด้วยอะไรว่ามันเกิดดับ 3.จิตมันดับไปแล้ว ทำไมจึงรู้ว่ามันดับ ถามทุกคนที่เข้ามาชม