อยู่กับคนในครอบครัวแล้วไม่มีความสุข

ตอนนี้เครียดแล้วอยู่บ้านไม่มีความสุข บ้านที่อยู่เป็นบ้านหลังแรกในชีวิตค่ะแต่ก่อนอยู่แค่ห้องเช่า 3 คนกับพี่ชายแล้วก็แม่ ซึ่งมีความสุขดีแต่ไม่มีอิสระ
พอได้กู้ซื้อบ้านที่อยู่ปัจจุบันเราดีใจมากเลยค่ะ จะได้มีอิสระ มีพื้นที่ทำนู้น ทำนี่หลายอย่าง จนกระทั่งพ่อขอมาอยู่ด้วย(พ่อกับแม่หย่ากันและแยกกันอยู่มาก่อนหน้านี้แล้ว) เขามาขออยู่ด้วยแบบฟรีๆอะค่ะ ช่วงแรกเขาก็ให้ค่าผ่อนบ้านแค่เดือนเดียวจนตอนนี้เข้าปีที่ 3 เขาไม่ให้สักบาทเดียว กับข้าวของกินแม่ต้องเป็นคนหาให้ซื้อเอง ออกเอง คุณพ่อยังทำงานอยู่และเขามีรายได้เยอะกว่าพวกเรา 3 คนด้วย ทุกวันนี้เรื่องผ่อนบ้าน เรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆหนักทางที่พี่ชายคนเดียว เราเองก็พึ่งได้งาน (จบใหม่) ให้เท่าที่จะให้ได้แต่ยังไม่พอใช้อยู่ดี จนบางเดือนแม่ต้องแอบไปยืมคนอื่นมาเพื่อที่จะช่วยพี่ชายผ่อนบ้าน คือตอนนี้เรารู้สึกเครียดไม่มีความสุขเลย เราเป็นคนเดียวที่สามารถคุยกับพ่อได้แต่พ่อเป็นคนที่อารมณ์ร้อนโมโหง่ายมาก ส่วนพี่ชายเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว ถ้าให้ไปช่วยพูดก็คงแย่กว่าเดิม เราไม่รู้จะทำยังไงกับคนที่เป็นพ่อ ตลอดที่แยกกันอยู่เขาก็ช่วยค่าเทอมเรา ค่านู้น ค่านี่ แต่เป็นจำนวนน้อยมาก เรียกว่าเป็นแค่เศษเงินเขาก็ได้เลยมั้ง พอมาอยู่ด้วยกันค่าใช้จ่ายมันเพิ่มมากขึ้น ช่วยสักบาทแทบจะไม่มี คือเราไม่อยากอยู่บ้านและฟังแม่บ่นเรื่องเขา เรื่องเงิน ไม่อยากจะอดทนกับความใจดำผู้ที่เป็นพ่อ เรารู้ว่าทุกบ้านก็มีปัญหาของมันเองแต่แบบนี้เรารู้สึกว่ามันเกินไปสำหรับเราและพี่ชายในฐานะที่ลูกของทั้งสองคน เราควรจะทำยังไงดีคะ