จากกระทู้ก่อนหน้าเมื่อเดือนที่แล้วผมไปเจอเขาขายลำโพง Matsushita ทรงแม่เหล็กเกือกม้าซึ่งเป็นลำโพงยุคเครื่องเสียงหลอดสูญกาศ ด้วยความที่ผมไม่เคยฟังน้ำเสียงของมันเพราะรุ่นนี้เขาเลิกผลิตไป 50-60 ปีแล้วแต่ยังมีของเก่าค้างสต็อกขายราคาไม่แพง ผมเป็นคนชอบของเก่าอยู่เห็นแล้วอยากได้ก็เลยซื้อมาลองฟังน้ำเสียงของลำโพงยุคคุณปู่ว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง
เป็นลำโพงไดนามิคขนาด 4 นิ้ว แม่เหล็กเกือกม้า ยุคนั้นไม่ว่าจะเป็นลำโพงญี่ปุ่น ยุโรป อเมริกา ก็จะเป็นแม่เหล็กทรงนี้ ตัวโครงเป็นแบบโครงปั๊มขึ้นรูปเหล็กอ่อนค่อนข้างบางน้ำหนักเบา ที่จุดหนึ่งที่โครงปั๊มโลโก้สามเหลี่ยมซึ่งเป็นโลโก้ Matsushita เก่าก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นตัว M ต่อมาก็เป็น National ---> Panasonic ในปัจจุบัน ลำโพงตัวนี้ระบุสเป็ค 4 Ω 1.6 W กำลังวัตต์น้อยเพราะวิทยุ/เครื่องเสียงในยุคนั้นกำลังวัตต์จะไม่เกิน 5 วัตต์ กรวยลำโพงเป็นกระดาษบางๆ น้ำหนักเบาลำโพงจึงมีความไวสูง กำลังแค่ 1.6 W ให้เสียงดังได้พอดีเมื่อฟังในห้องทั่วไป
สำหรับน้ำเสียงของลำโพงคู่นี้ น้ำเสียงจะมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองไม่เหมือนลำโพงใดๆ ที่ผมเคยฟัง มิติเวทีเสียงค่อนข้างแคบ เสียงจะออกไปทางแห้งแต่ไม่มากเท่าไหร่พอยอมรับได้ เบสจะเบาแม้ฟังเพลงที่บันทึกเสียงเบสมาล้นๆ เมื่อฟังกับลำโพงทั่วไปแต่พอมาฟังกับคู่นี้ก็ยังรู้สึกว่าเบาไป เสียงกลองกระเดื่องกับกลองทอม ทอม คล้ายกันจนแทบจะแยกไม่ออกรวมไปถึงเสียงดนตรีเครื่องเคาะทั้งหลายได้ยินเสียงแล้วต้องพยายามแยกว่าเขากำลังเคาะอะไร ที่ความถี่ย่านกลาง-แหลมรู้สึกว่าให้มามากเกินไปทำให้เครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่าโดดเด่นขึ้นมา ลองฟังเพลงที่มีเครื่องดนตรีหลายชิ้นเสียงตีกันมั่วไปหมด รู้สึกว่านักร้องร้องเพลงไม่อยู่กับที่ คือ ร้องเพลงอยู่หน้าเวทีดีๆ พอขึ้นเสียงสูงรู้สึกว่าเปลี่ยนที่ไปร้องอยู่หลังเวที ลองฟังกับเพลงยุคเก่าที่มีเครื่องดนตรีน้อยชิ้นพบว่าดีขึ้นเสียงไม่ตีกัน นักร้องร้องอยู่กับที่แล้วแต่รายละเอียดของเสียงยังน้อยเมื่อเทียบกับลำโพงยุคปัจจุบัน ที่กล่าวมาทั้งหมดผมใช้กับเครื่องเสียงโซลิดสเตจทั้งมอสเฟสและไบโพล่าถ้านำลำโพงคู่นี้ไปใช้กับเครื่องหลอดสูญกาศน่าจะมีความอบอุ่นนุ่มนวลน่าฟังยิ่งขึ้น
แนวเสียงของลำโพงวินเทจยุคคุณปู่ครับ
เป็นลำโพงไดนามิคขนาด 4 นิ้ว แม่เหล็กเกือกม้า ยุคนั้นไม่ว่าจะเป็นลำโพงญี่ปุ่น ยุโรป อเมริกา ก็จะเป็นแม่เหล็กทรงนี้ ตัวโครงเป็นแบบโครงปั๊มขึ้นรูปเหล็กอ่อนค่อนข้างบางน้ำหนักเบา ที่จุดหนึ่งที่โครงปั๊มโลโก้สามเหลี่ยมซึ่งเป็นโลโก้ Matsushita เก่าก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นตัว M ต่อมาก็เป็น National ---> Panasonic ในปัจจุบัน ลำโพงตัวนี้ระบุสเป็ค 4 Ω 1.6 W กำลังวัตต์น้อยเพราะวิทยุ/เครื่องเสียงในยุคนั้นกำลังวัตต์จะไม่เกิน 5 วัตต์ กรวยลำโพงเป็นกระดาษบางๆ น้ำหนักเบาลำโพงจึงมีความไวสูง กำลังแค่ 1.6 W ให้เสียงดังได้พอดีเมื่อฟังในห้องทั่วไป
สำหรับน้ำเสียงของลำโพงคู่นี้ น้ำเสียงจะมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองไม่เหมือนลำโพงใดๆ ที่ผมเคยฟัง มิติเวทีเสียงค่อนข้างแคบ เสียงจะออกไปทางแห้งแต่ไม่มากเท่าไหร่พอยอมรับได้ เบสจะเบาแม้ฟังเพลงที่บันทึกเสียงเบสมาล้นๆ เมื่อฟังกับลำโพงทั่วไปแต่พอมาฟังกับคู่นี้ก็ยังรู้สึกว่าเบาไป เสียงกลองกระเดื่องกับกลองทอม ทอม คล้ายกันจนแทบจะแยกไม่ออกรวมไปถึงเสียงดนตรีเครื่องเคาะทั้งหลายได้ยินเสียงแล้วต้องพยายามแยกว่าเขากำลังเคาะอะไร ที่ความถี่ย่านกลาง-แหลมรู้สึกว่าให้มามากเกินไปทำให้เครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่าโดดเด่นขึ้นมา ลองฟังเพลงที่มีเครื่องดนตรีหลายชิ้นเสียงตีกันมั่วไปหมด รู้สึกว่านักร้องร้องเพลงไม่อยู่กับที่ คือ ร้องเพลงอยู่หน้าเวทีดีๆ พอขึ้นเสียงสูงรู้สึกว่าเปลี่ยนที่ไปร้องอยู่หลังเวที ลองฟังกับเพลงยุคเก่าที่มีเครื่องดนตรีน้อยชิ้นพบว่าดีขึ้นเสียงไม่ตีกัน นักร้องร้องอยู่กับที่แล้วแต่รายละเอียดของเสียงยังน้อยเมื่อเทียบกับลำโพงยุคปัจจุบัน ที่กล่าวมาทั้งหมดผมใช้กับเครื่องเสียงโซลิดสเตจทั้งมอสเฟสและไบโพล่าถ้านำลำโพงคู่นี้ไปใช้กับเครื่องหลอดสูญกาศน่าจะมีความอบอุ่นนุ่มนวลน่าฟังยิ่งขึ้น