ทำไมผมรับได้กับผู้ชายที่มีค่านิยมซื้อกินเอา แต่ไม่ยอมแต่งงาน ผมว่ามันแฟร์ออก

เอาตรงๆ มีเพื่อนผู้ชายผมคิดแบบนี้อยู่หลายคนทีเดียว ค่านิยมในสังคมสมัยนี้มันอาจเปลี่ยนไปแล้ว ถึงคุณรับไม่ได้ เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรกับความคิดคนอื่น ผมว่าความคิดคนสมัยนี้ต้องเปิดกว้างนะ จะไปจำกัดรูปแบบค่านิยมล้าสมัยแบบเดิมๆ เป็นเต่าล้านปี จะได้หรือ ถึงคุณว่าไม่ดี เขาก็ไม่สนใจคุณอยู่ดี พอผมคิดได้แบบนี้ ผมปล่อยหมด ไม่ยินดียินร้าย รับได้หมด ใครจะเป็นยังไงก็เรื่องของเขา การซื้อกินก็ไม่ได้ผิดกฎหมายอะไร มันก็คือของซื้อของขาย มันคือเรื่องนิติกรรมสัญญาของคนสองฝ่ายที่ไม่เกี่ยวกับบุคคลที่สาม ส่วนเรื่องไม่ยอมแต่ง ไม่จดทะเบียน มันก็หวงอิสระ หวงทรัพย์ฯสมบัติ มันคือเรื่องปัจเจกชนจะคิดได้ (individualism) มันก็เรื่องเขาอีก ทำไมผู้ชายฉลาดๆ จะคิดเองไม่ได้