เล่าเรื่อง

ตอนเด็กมากตอนหนูอยู่อนุบาล หนูกับเพื่อนสนิทคนนั้นได้บนอะไรสักอย่างตามประสาเด็กบนเอาไว้ว่า "เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปและไม่เจ็บไม่ป่วยแต่ถ้าเพื่อนเจ็บฉันจะต้องเจ็บกว่า" แล้วเพื่อนคนนั้นก็เริ่มเป็นและได้ดีจนมีครั้งหนึ่งเพื่อนคนนั้นได้แขนหัก แล้วอีกต่อมาแขนหนูก็หักและเป็นแผลเป็นหน้าเกลียดแต่เพื่อนคนนั้นกลับไม่มีรอยแผลเป็นอะไรเลยมันทำให้หนูงงมากๆ เพื่อนคนนั้นมักจะมีแต่คนรักครูรัก และพอโตขึ้นหนูคิดจะอยากเป็นนักร้องหนูก็ไปเล่าให้มันฟังว่าหนูอยากเป็นนักร้อง จนไปคุยกับครูว่าหนูจะลงแข่งร้องเพลงและปีต่อมาเพื่อนคนนั้นก็คิดที่อยากเป็นนักร้องเหมือนกันตอนมันไปซ้อมคุณครูก็ชมมันจนลืมหนูเป็นอากาศไปเลยเพื่อนอีกหลายๆคนก็รักมัน ทั้งที่หนูรักเพื่อนๆแต่หนูคิดว่าไม่มีใครรักหนูเลย มันหน้าเศร้ามากเลยค่ะที่เราตั้งใจร้องเพลงอยากเป็นนักร้องแต่กลับเป็นเพื่อนคนนั้นที่ได้รับคำชมมากกว่า มันก็รู้สึกน้อยใจและมันก็ทำให้หนูไม่อยากไปซ้อมร้องเพลงอีกเลย /แค่จะเล่าอะไรให้ฟังคับ