[เรื่องเล่า] “สาวหัวเราะ” 🩸
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องผีจาก คนกรุงเทพฯ มาเล่าให้ฟังกันบ้างครับ พอดีวันก่อนผมได้นั่งดื่มกับพี่ ๆ ที่ทำงาน แล้วเผอิญเขารู้ว่าผมทำเพจเล่าเรื่องผีในวงเหล้า เลยอยากแชร์ประสบการณ์ที่ตัวเองเจอให้ฟัง เรื่องนี้ชื่อว่า... “สาวหัวเราะ”
เรื่องมีอยู่ว่า...
พี่ต๋อยทำงานอยู่กรุงเทพฯ ได้สัก 4–5 ปีแล้วครับ แต่พักหลังค่าห้องที่อยู่มันเริ่มแพงขึ้น พี่ต๋อยก็เลยคิดจะย้ายออกไปหาห้องเช่าใหม่ แถว ๆ บ้านแฟนด้วย เผื่อจะได้อยู่ใกล้กัน วันต่อมาแฟนพาไปดูหลายห้องก็ยังไม่ถูกใจสักที จนสุดท้ายไปเจอตึก 5 ชั้นแห่งหนึ่ง อยู่แทบจะติดกับบ้านแฟนพี่ต๋อยเลย ด้วยความที่ราคาโอเคและสะดวก ก็เลยตัดสินใจเช่าที่นี่
แรก ๆ ทุกอย่างก็ดูปกติดี พี่ต๋อยทำงานประจำไปด้วย ขับรถส่งอาหารไปด้วย ชีวิตไม่มีอะไรแปลก… จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดดำ ยืนอยู่ใต้ตึก มองขึ้นไปบนห้องชั้นบนตรงกับห้องพี่ต๋อยพอดี
ตอนแรกพี่ต๋อยก็ไม่ได้สนใจอะไร คิดว่าอาจเป็นญาติใครมาหา แต่พอลงมาจะออกไปขับรถอีกที ผู้หญิงคนนั้นยังยืนอยู่ที่เดิม และคราวนี้… พอพี่ต๋อยลองถามว่า “มาหาห้องไหนครับ?” เธอกลับ หัวเราะ ออกมาเสียงดังแบบไม่มีเหตุผล หัวเราะอยู่แบบนั้นโดยไม่พูดอะไรเลย ก่อนเดินหายไปทางหลังตึก
วันถัดมา เวลาประมาณเที่ยงคืน พี่ต๋อยกลับมาถึงห้อง ก็เจอผู้หญิงชุดดำคนเดิมเดินออกมาจากด้านหลังตึก คราวนี้ไม่พูดอะไรเหมือนเดิม แต่ยังยืนมองขึ้นไปตรงจุดเดิม และหัวเราะอีก… เสียงหัวเราะดังจนขนลุก แต่เขาก็พยายามไม่สนใจ รีบขึ้นห้อง
เรื่องนี้เกิดขึ้นติดต่อกัน 3 วัน เวลาประมาณเดิมเป๊ะ ๆ จนพี่ต๋อยเอาไปเล่าให้แฟนฟัง แฟนก็เลยบอกว่าจะมานอนด้วยคืนนี้ เพื่อพิสูจน์ให้แน่ใจว่า “เจอคน หรือเจอผี” กันแน่
พอถึงเวลาเกือบเที่ยงคืน ทั้งคู่ก็เจอผู้หญิงชุดดำยืนหัวเราะอยู่จริง ๆ! คราวนี้แฟนพี่ต๋อยทนไม่ไหว เดินตรงเข้าไปถามทันทีว่า “คุณต้องการอะไรกันแน่?” แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่พูด… มีแค่หัวเราะต่อไป เสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ
จังหวะนั้นเอง คนดูแลหอได้ยินเสียงออกมาดู และทันทีที่เขาเห็นผู้หญิงชุดดำ… หน้าถึงกับซีดเผือด รีบห้ามไม่ให้แฟนพี่ต๋อยเข้าไปยุ่ง แล้วดึงทั้งคู่เข้ามาในตึก ก่อนจะไปหยิบหนังสือพิมพ์เก่า ๆ มาให้ดู พร้อมชี้รูปผู้หญิงในนั้น แล้วถามว่า “ใช่คนนี้ไหม?”
แฟนพี่ต๋อยดูแล้วถึงกับเย็นวาบ เพราะแม้ภาพจะเก่าและไม่ค่อยชัด แต่มั่นใจได้เลยว่าคือผู้หญิงคนเดียวกัน!
ตอนนั้นทั้งคู่พยายามไม่หันไปมอง แต่สุดท้ายก็อดไม่ได้… และเห็นว่าผู้หญิงชุดดำยังยืนอยู่ที่เดิม แต่คราวนี้เธอ หยุดหัวเราะ แล้วเปลี่ยนเป็นยกมือขึ้นชี้เข้ามาในตึกแทน
ความเงียบปกคลุมไปทั่ว ก่อนที่เธอจะวิ่งพรวดขึ้นบันไดตึกไป ทุกคนในตอนนั้นถึงกับช็อก ไม่รู้จะทำยังไง นั่งรวมตัวกันจนเกือบเช้า
และตอนที่พี่ต๋อยกับแฟนกำลังจะขึ้นไปนอน… ทั้งคู่ก็เหลือบไปเห็นที่กระจกข้างระเบียงตรงบันได เงาหน้าผู้หญิงคนเดิมกำลัง จ้องมองเข้ามา จากด้านนอกตึก…
หลังจากนั้น พี่ต๋อยก็ปรับเวลาทำงานใหม่ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เจอเธออีก
…จนสุดท้ายพี่ต๋อยไปสืบจากคนดูแลหอ ถึงรู้ว่า… ผู้หญิงคนนั้นเคยเป็นคนเช่าห้องอยู่ที่ชั้น 5 แต่ถูกผู้ชายหลอกให้มาอยู่ด้วยกัน ก่อนจะมีปัญหาทะเลาะกันรุนแรง
มีคนเล่าว่าในคืนที่เกิดเหตุ เธอถูกทำร้ายจนเสียสติ หัวเราะทั้งน้ำตา ก่อนถูกผลักตกตึกเสียชีวิต เสียงหัวเราะนั้นยังคงเป็นสิ่งที่เพื่อนบ้านหลายคนไม่มีวันลืม
ข่าวตอนนั้นดังมาก ทำให้หอนี้เงียบ ไม่มีใครกล้าอยู่ จนเจ้าของหอเชิญพระมาทำพิธี แต่… ก็ยังมีคนเล่าว่า บางครั้งยังเห็นเธอมายืนหัวเราะอยู่หน้าตึก หรือบางทีเห็นเธอกระโดดลงมาซ้ำ ๆ พร้อมเสียงหัวเราะแหลม ๆ ดังสะท้อนขึ้นไปบนตึก…
หลังเล่าเสร็จ ผมเลยถามพี่ต๋อยว่า “แล้วตอนนี้ยังอยู่หอนั้นอีกเหรอ?”
พี่ต๋อยยกแก้วขึ้นมาชนกับผม แล้วยิ้มบอกว่า “ก็ยังอยู่เหมือนเดิมนั่นแหละ ว่าง ๆ มาดื่มด้วยกันสิ เผื่อจะได้เจอกับตาตัวเอง…”
ผมได้แต่หัวเราะกลบความหลอน แล้วตอบไปว่า…
“เอาไว้พร้อมเมื่อไหร่ ค่อยว่ากันอีกทีนะพี่”
---
จบครับ 🩸
ผีสาวหัวเราะ
[เรื่องเล่า] “สาวหัวเราะ” 🩸
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องผีจาก คนกรุงเทพฯ มาเล่าให้ฟังกันบ้างครับ พอดีวันก่อนผมได้นั่งดื่มกับพี่ ๆ ที่ทำงาน แล้วเผอิญเขารู้ว่าผมทำเพจเล่าเรื่องผีในวงเหล้า เลยอยากแชร์ประสบการณ์ที่ตัวเองเจอให้ฟัง เรื่องนี้ชื่อว่า... “สาวหัวเราะ”
เรื่องมีอยู่ว่า...
พี่ต๋อยทำงานอยู่กรุงเทพฯ ได้สัก 4–5 ปีแล้วครับ แต่พักหลังค่าห้องที่อยู่มันเริ่มแพงขึ้น พี่ต๋อยก็เลยคิดจะย้ายออกไปหาห้องเช่าใหม่ แถว ๆ บ้านแฟนด้วย เผื่อจะได้อยู่ใกล้กัน วันต่อมาแฟนพาไปดูหลายห้องก็ยังไม่ถูกใจสักที จนสุดท้ายไปเจอตึก 5 ชั้นแห่งหนึ่ง อยู่แทบจะติดกับบ้านแฟนพี่ต๋อยเลย ด้วยความที่ราคาโอเคและสะดวก ก็เลยตัดสินใจเช่าที่นี่
แรก ๆ ทุกอย่างก็ดูปกติดี พี่ต๋อยทำงานประจำไปด้วย ขับรถส่งอาหารไปด้วย ชีวิตไม่มีอะไรแปลก… จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดดำ ยืนอยู่ใต้ตึก มองขึ้นไปบนห้องชั้นบนตรงกับห้องพี่ต๋อยพอดี
ตอนแรกพี่ต๋อยก็ไม่ได้สนใจอะไร คิดว่าอาจเป็นญาติใครมาหา แต่พอลงมาจะออกไปขับรถอีกที ผู้หญิงคนนั้นยังยืนอยู่ที่เดิม และคราวนี้… พอพี่ต๋อยลองถามว่า “มาหาห้องไหนครับ?” เธอกลับ หัวเราะ ออกมาเสียงดังแบบไม่มีเหตุผล หัวเราะอยู่แบบนั้นโดยไม่พูดอะไรเลย ก่อนเดินหายไปทางหลังตึก
วันถัดมา เวลาประมาณเที่ยงคืน พี่ต๋อยกลับมาถึงห้อง ก็เจอผู้หญิงชุดดำคนเดิมเดินออกมาจากด้านหลังตึก คราวนี้ไม่พูดอะไรเหมือนเดิม แต่ยังยืนมองขึ้นไปตรงจุดเดิม และหัวเราะอีก… เสียงหัวเราะดังจนขนลุก แต่เขาก็พยายามไม่สนใจ รีบขึ้นห้อง
เรื่องนี้เกิดขึ้นติดต่อกัน 3 วัน เวลาประมาณเดิมเป๊ะ ๆ จนพี่ต๋อยเอาไปเล่าให้แฟนฟัง แฟนก็เลยบอกว่าจะมานอนด้วยคืนนี้ เพื่อพิสูจน์ให้แน่ใจว่า “เจอคน หรือเจอผี” กันแน่
พอถึงเวลาเกือบเที่ยงคืน ทั้งคู่ก็เจอผู้หญิงชุดดำยืนหัวเราะอยู่จริง ๆ! คราวนี้แฟนพี่ต๋อยทนไม่ไหว เดินตรงเข้าไปถามทันทีว่า “คุณต้องการอะไรกันแน่?” แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่พูด… มีแค่หัวเราะต่อไป เสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ
จังหวะนั้นเอง คนดูแลหอได้ยินเสียงออกมาดู และทันทีที่เขาเห็นผู้หญิงชุดดำ… หน้าถึงกับซีดเผือด รีบห้ามไม่ให้แฟนพี่ต๋อยเข้าไปยุ่ง แล้วดึงทั้งคู่เข้ามาในตึก ก่อนจะไปหยิบหนังสือพิมพ์เก่า ๆ มาให้ดู พร้อมชี้รูปผู้หญิงในนั้น แล้วถามว่า “ใช่คนนี้ไหม?”
แฟนพี่ต๋อยดูแล้วถึงกับเย็นวาบ เพราะแม้ภาพจะเก่าและไม่ค่อยชัด แต่มั่นใจได้เลยว่าคือผู้หญิงคนเดียวกัน!
ตอนนั้นทั้งคู่พยายามไม่หันไปมอง แต่สุดท้ายก็อดไม่ได้… และเห็นว่าผู้หญิงชุดดำยังยืนอยู่ที่เดิม แต่คราวนี้เธอ หยุดหัวเราะ แล้วเปลี่ยนเป็นยกมือขึ้นชี้เข้ามาในตึกแทน
ความเงียบปกคลุมไปทั่ว ก่อนที่เธอจะวิ่งพรวดขึ้นบันไดตึกไป ทุกคนในตอนนั้นถึงกับช็อก ไม่รู้จะทำยังไง นั่งรวมตัวกันจนเกือบเช้า
และตอนที่พี่ต๋อยกับแฟนกำลังจะขึ้นไปนอน… ทั้งคู่ก็เหลือบไปเห็นที่กระจกข้างระเบียงตรงบันได เงาหน้าผู้หญิงคนเดิมกำลัง จ้องมองเข้ามา จากด้านนอกตึก…
หลังจากนั้น พี่ต๋อยก็ปรับเวลาทำงานใหม่ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เจอเธออีก
…จนสุดท้ายพี่ต๋อยไปสืบจากคนดูแลหอ ถึงรู้ว่า… ผู้หญิงคนนั้นเคยเป็นคนเช่าห้องอยู่ที่ชั้น 5 แต่ถูกผู้ชายหลอกให้มาอยู่ด้วยกัน ก่อนจะมีปัญหาทะเลาะกันรุนแรง
มีคนเล่าว่าในคืนที่เกิดเหตุ เธอถูกทำร้ายจนเสียสติ หัวเราะทั้งน้ำตา ก่อนถูกผลักตกตึกเสียชีวิต เสียงหัวเราะนั้นยังคงเป็นสิ่งที่เพื่อนบ้านหลายคนไม่มีวันลืม
ข่าวตอนนั้นดังมาก ทำให้หอนี้เงียบ ไม่มีใครกล้าอยู่ จนเจ้าของหอเชิญพระมาทำพิธี แต่… ก็ยังมีคนเล่าว่า บางครั้งยังเห็นเธอมายืนหัวเราะอยู่หน้าตึก หรือบางทีเห็นเธอกระโดดลงมาซ้ำ ๆ พร้อมเสียงหัวเราะแหลม ๆ ดังสะท้อนขึ้นไปบนตึก…
หลังเล่าเสร็จ ผมเลยถามพี่ต๋อยว่า “แล้วตอนนี้ยังอยู่หอนั้นอีกเหรอ?”
พี่ต๋อยยกแก้วขึ้นมาชนกับผม แล้วยิ้มบอกว่า “ก็ยังอยู่เหมือนเดิมนั่นแหละ ว่าง ๆ มาดื่มด้วยกันสิ เผื่อจะได้เจอกับตาตัวเอง…”
ผมได้แต่หัวเราะกลบความหลอน แล้วตอบไปว่า…
“เอาไว้พร้อมเมื่อไหร่ ค่อยว่ากันอีกทีนะพี่”
---
จบครับ 🩸