สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องผี สั้นๆ เป็นเรื่องราวในอดีต ช่วงเราเรียนมหาวิทยาลัย ตอนนั้นเราเรียนอยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดจันทบุรี เราพักอยู่ที่หอนอกใกล้มหาวิทยาลัย
ต้องบอกก่อนว่า ระเบียงห้องเรา พอมองออกไปจะเห็นประตูรั้วหอพัก ซึ่งเป็นทางเข้าเดียวในหอพักนี้ ตรงหน้าประตูรั้วเป็นถนนเล็ก อารมณ์ เหมือนซอยเล็กๆ ค่ะ
วันนั้น เวลาประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ เราออกไปสูบบุหรี่บนระเบียง เราหันหน้ามองออกไปนอกระเบียง ในระหว่างนั้นเราได้ยินเสียงดังของรุ่นน้องที่กำลังนั่งดื่มกันอยู่ที่ศาลาฝั่งซ้ายมือเรา แล้วสายตาเราก็มองไปรอบๆตึก และสายตาเราก็มองไปเห็นน้องผู้หญิงคนนึง เธอใส่เสื้อสายเดี่ยว สีชมพูอ่อน กางเกงยีนส์ขาสั้น ผมสั้นสีดำ ปะบ่า ยืนอยู่หน้าทางเข้าหอพัก เธอยืนอยู่กลางถนน หน้าประตูทางเข้าเลยค่ะ เธอยืนนิ่ง นิ่งมากๆ นิ่งจนเรารู้สึกแปลกๆ ระหว่างนั้น ก็ยังได้ยินเสียงน้องๆที่นั่งดื่มกันอยู่ แต่เราไม่ได้หันไปมองน้องกลุ่มนั้นเลย เรายืนมองน้องผู้หญิงที่ยืนหน้าประตู เราจ้องนานมาก จนกระทั่ง มีลมพัดมา แต่สิ่งที่แปลกคือ ผมของเธอ ไม่ขยับแม้แต่น้อย เรายิ่งแปลกใจ แต่ก็คิดว่า น่าจะเป็นเพราะตรงนั้น อาจไม่มีลมพัดละมั่ง เราจ้องน้องผู้หญิงอยู่สักพัก มีมอไซค์กำลังขับเข้ามา ด้านหลังของเธอ เราตาเบิกโพลง ตกใจ เพราะน้องผู้หญิงไม่ขยับตัวเพื่อหลบมอไซค์เลย จนเราตะโกนไปว่า
"น้อง! มอไซค์ข้างหลัง หลบๆ"
ไม่แน่ใจว่าใครจะได้ยินไหม แต่น้องคนนั้นไม่ขยับแม้แต่น้อย แล้วมอไซค์คันนั้นก็ขับมาเหมือนไม่เห็นอะไร ขับเฉี่ยวน้องผู้หญิงคนนั้นไป เรารู้สึกว่า มอไซค์ขับเฉี่ยวไปแค่นิดเดียวก็เกือบชน เราตกใจมาก แต่เหมือนน้องผู้หญิงคนนั้น ก็ยังคงยืนอยู่นิ่งๆ หลังจากนั้นไม่นาน น้องที่ดื่มกันอยู่ ก็คุยกันเสียงดังขึ้น เหมือนกำลังคุยกันมันส์มาก และพวกเขาก็หัวเราะเสียงดังลั่น จนเราต้องหันไปมอง หลังจากนั้นเราหันไปมองน้องผู้หญิงที่ยืนอยู่ เธอหันไปมองที่เสียงหัวเราะนั้น แล้ววิ่งแบบสับไวมาก พุ่งไปที่กลุ่มน้องที่กำลังนั่งดื่ม ด้วยความว่า จุดที่น้องๆนั่งดื่มกัน เป็นจุดอับสายตาของเรา เพราะมีหลังคาศาลาบังไว้ เราเลยไม่เห็นว่าตรงนั้นเกิดอะไรขี้นไหม
ด้วยความสงสัย เราเลยตัดสินใจ เดินลงไปดู ปรากฏว่า เรามองเข้าไปที่ศาลาท่ามกลางน้องๆที่กำลังนั่งดื่มกันเฮฮา เราไม่เจอน้องผู้หญิงคนนั้นในวงนั้นเลย เราขนลุก และรู้ว่า เมื่อกี้อาจจะไม่ใช่คน เราเลยหันหลัง เดินกลับมาที่ห้อง ระหว่างที่กำลังเดินกลับขึ้นห้อง เราเห็นน้องผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง บนระเบียงทางเดิน ตรงราวตากผ้าของหอพักชั้น 2 เราตกใจมาก เลยรีบวิ่งเข้าห้อง และรีบโทรหาเพื่อน ขอให้เพื่อนคอลสายทั้งคืน คือเรากลัวมาก
ทุกวันนี้เรายังไม่รู้เลยว่า ทำไมน้องผู้หญิงคนนั้นถึงมาให้เห็น และไม่รู้ความต้องการของเธอ หลังจากวันนั้น เราก็ไม่เคยเห็นอีก แต่ได้ยินเรื่องเล่าจากเพื่อนหรือรุ่นพี่คนอื่น ที่เห็นเหมือนกัน มาเล่า ให้ฟังอีกที เหมือนเธอจะอยู่ที่นี้มานานแล้วค่ะ
เรื่องผีสั้นๆ จากเรื่องจริงที่เราเจอ
ต้องบอกก่อนว่า ระเบียงห้องเรา พอมองออกไปจะเห็นประตูรั้วหอพัก ซึ่งเป็นทางเข้าเดียวในหอพักนี้ ตรงหน้าประตูรั้วเป็นถนนเล็ก อารมณ์ เหมือนซอยเล็กๆ ค่ะ
วันนั้น เวลาประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ เราออกไปสูบบุหรี่บนระเบียง เราหันหน้ามองออกไปนอกระเบียง ในระหว่างนั้นเราได้ยินเสียงดังของรุ่นน้องที่กำลังนั่งดื่มกันอยู่ที่ศาลาฝั่งซ้ายมือเรา แล้วสายตาเราก็มองไปรอบๆตึก และสายตาเราก็มองไปเห็นน้องผู้หญิงคนนึง เธอใส่เสื้อสายเดี่ยว สีชมพูอ่อน กางเกงยีนส์ขาสั้น ผมสั้นสีดำ ปะบ่า ยืนอยู่หน้าทางเข้าหอพัก เธอยืนอยู่กลางถนน หน้าประตูทางเข้าเลยค่ะ เธอยืนนิ่ง นิ่งมากๆ นิ่งจนเรารู้สึกแปลกๆ ระหว่างนั้น ก็ยังได้ยินเสียงน้องๆที่นั่งดื่มกันอยู่ แต่เราไม่ได้หันไปมองน้องกลุ่มนั้นเลย เรายืนมองน้องผู้หญิงที่ยืนหน้าประตู เราจ้องนานมาก จนกระทั่ง มีลมพัดมา แต่สิ่งที่แปลกคือ ผมของเธอ ไม่ขยับแม้แต่น้อย เรายิ่งแปลกใจ แต่ก็คิดว่า น่าจะเป็นเพราะตรงนั้น อาจไม่มีลมพัดละมั่ง เราจ้องน้องผู้หญิงอยู่สักพัก มีมอไซค์กำลังขับเข้ามา ด้านหลังของเธอ เราตาเบิกโพลง ตกใจ เพราะน้องผู้หญิงไม่ขยับตัวเพื่อหลบมอไซค์เลย จนเราตะโกนไปว่า
"น้อง! มอไซค์ข้างหลัง หลบๆ"
ไม่แน่ใจว่าใครจะได้ยินไหม แต่น้องคนนั้นไม่ขยับแม้แต่น้อย แล้วมอไซค์คันนั้นก็ขับมาเหมือนไม่เห็นอะไร ขับเฉี่ยวน้องผู้หญิงคนนั้นไป เรารู้สึกว่า มอไซค์ขับเฉี่ยวไปแค่นิดเดียวก็เกือบชน เราตกใจมาก แต่เหมือนน้องผู้หญิงคนนั้น ก็ยังคงยืนอยู่นิ่งๆ หลังจากนั้นไม่นาน น้องที่ดื่มกันอยู่ ก็คุยกันเสียงดังขึ้น เหมือนกำลังคุยกันมันส์มาก และพวกเขาก็หัวเราะเสียงดังลั่น จนเราต้องหันไปมอง หลังจากนั้นเราหันไปมองน้องผู้หญิงที่ยืนอยู่ เธอหันไปมองที่เสียงหัวเราะนั้น แล้ววิ่งแบบสับไวมาก พุ่งไปที่กลุ่มน้องที่กำลังนั่งดื่ม ด้วยความว่า จุดที่น้องๆนั่งดื่มกัน เป็นจุดอับสายตาของเรา เพราะมีหลังคาศาลาบังไว้ เราเลยไม่เห็นว่าตรงนั้นเกิดอะไรขี้นไหม
ด้วยความสงสัย เราเลยตัดสินใจ เดินลงไปดู ปรากฏว่า เรามองเข้าไปที่ศาลาท่ามกลางน้องๆที่กำลังนั่งดื่มกันเฮฮา เราไม่เจอน้องผู้หญิงคนนั้นในวงนั้นเลย เราขนลุก และรู้ว่า เมื่อกี้อาจจะไม่ใช่คน เราเลยหันหลัง เดินกลับมาที่ห้อง ระหว่างที่กำลังเดินกลับขึ้นห้อง เราเห็นน้องผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง บนระเบียงทางเดิน ตรงราวตากผ้าของหอพักชั้น 2 เราตกใจมาก เลยรีบวิ่งเข้าห้อง และรีบโทรหาเพื่อน ขอให้เพื่อนคอลสายทั้งคืน คือเรากลัวมาก
ทุกวันนี้เรายังไม่รู้เลยว่า ทำไมน้องผู้หญิงคนนั้นถึงมาให้เห็น และไม่รู้ความต้องการของเธอ หลังจากวันนั้น เราก็ไม่เคยเห็นอีก แต่ได้ยินเรื่องเล่าจากเพื่อนหรือรุ่นพี่คนอื่น ที่เห็นเหมือนกัน มาเล่า ให้ฟังอีกที เหมือนเธอจะอยู่ที่นี้มานานแล้วค่ะ