ผมทำอย่างนี้กับแม่ ถูกต้องแล้วหรือเปล่า?

ตามกระทู้ก่อนๆ ที่ว่า ผมกับแม่ไม่ค่อยถูกกัน ทั้งที่อยู่ด้วยกันแค่ 2 คน เราทะเลาะกันบ่อยมาก (แทบทุกวัน) วันนี้ก็เช่นกันครับ เรามีเรื่องขัดแย้งกันอีกแล้ว แต่เรื่องไม่ใหญ่มาก ไม่มีโต้เถียงกันเหมือนวันอื่นๆ แต่สิ่งที่ผมทำวันนี้ไม่เหมือนทุกวัน

คร่าวๆ คือ ต่างคนต่างต้องการใช้ห้องนั่งเล่น (คุณแม่อยากดูทีวี ผมอยากฟังเพลง) แล้วสุดท้ายก็เกิดสงครามเย็นขึ้น สิ่งที่ผมทำวันนี้ คือ ผมได้ คุกเข่า พนมมือ ก้มกราบที่เท้า ของคุณแม่ และกล่าวคำขออโหสิกรรมแก่คุณแม่

เนื่องจากผมทนไม่ได้จริงๆ กับการทำสงครามเย็นครับ (ความหมายในที่นี้คือสงครามที่ว่าใครจะใจแข็งกว่ากันอะไรทำนองนี้น่ะครับ) ซึ่งมันสร้างความอึดอัดใจแก่ทุกฝ่ายเป็นอย่างมาก ผมจึงขอยอมแพ้ครับ เป็นการยอมจากใจจริงๆ ไม่ใช่ประชดแต่อย่างใดนะครับ

ผมไม่ต้องการเล่นเกมเเบบนี้อีกต่อไปแล้ว มันเหนื่อยใจเป็นอย่างมากครับ เสียพลังงานชีวิต และไม่เห็นประโยชน์อะไรเลย มีแต่บั่นทอนทั้งสุขภาพกายและสุขภาพจิต

อยากถามเพื่อนๆ ครับว่า ผมทำอย่างนี้ถูกต้องไหม? แล้วถ้าหากทำบ่อยๆ จะกลายเป็นเรื่องที่จำเจหรือไม่ คือแบบ เอะอะๆอะไรก็กราบ (แต่มาจากใจจริงนะครับ ไม่ได้ทำเพราะประชดใดๆ ทั้งสิ้น) คือผมเห็นว่ามันเป็นหนทางเดียวเท่านั้นที่จะดับไฟที่กำลังไหม้บ้านได้ คือต้องใช้ถังดับเพลิงหรือน้ำเท่านั้น ประมาณนี้น่ะครับ