คือตั้งกระทู้มาเพื่อระบายเพราะไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคมในชีวิตจริงเลย
เริ่มจากปี 66 เราจบม.6 กำลังไปได้สวยเราะกำลังเขามหาลัยติดเรียบร้อยคณะในฝันหาหอพักมัดจำเรียบร้อย พอจะจ่ายค่าเทอมพ่อแม่ดันเกิดอุบัติเหตุต้องใช้เงินตอนนั้นทำให้เอาเงินค่าเทอมไปรักษาตัวเลยคิดว่าดรอปเรียนก่อนเพราะพ่อแม่ยังทำงานไม่ได้ติดเตียงไปหลายเดือนทำให้พ่อแม่ต้องออกจากงานที่ทำเป็นรับจ้างรายวันนะคะไม่ได้มีสวัสดิการอะไร ทำให้เราต้องดูแลท่านทั้งปี
ปี67 แม่ป่วยด้วยโรคประจำกำเริบทำให้น้ำท่วมปอดโรคหัวใจตามมาแล้วอื่นๆอีกบลาๆๆเข้าออกโรงบาลicuทั้งปีต้องเฝ้าตลอดเพราะโรงบาลบอกต้องมีญาติค่อยดูแล พ่อก็เริ่มดีขึ้นไปรับจ้างรายวันค่าแรง300/วันแต่ก็หยุดบ่อยเพราะแม่อาการไม่คงที่สักวัน
เราตัดสินใจไปสมัครงานโรงงานทำ วุฒิม.6เพื่อหวังว่าจะช่วยเรื่องเงินได้บางขับมอไซต์ข้ามจังหวัดไป พอได้งานเราทำได้เดือนนึงแล้วเขาก็ให้ออกเพราะเราทำงานพลาดบ่อย(อันนี้เราผิดเองค่ะเข้าใจเขาเราไม่ค่อยเข้าใจงานแต่เขาก็ไม่ค่อยอยากสอนงานเราทำไหร่เพราะอะไรไม่รู้ถามก็ตอบเหวี่ยงๆเลยไม่ค่อยกล้าคุยกับใครทนไปเอาค่ะเพื่อเงินอย่างเดียว) จากนั้นก็กลับมาดูแลแม่ต่อ
ปี68 พึ่งผ่านมากลางปียังไม่จบบบบบ🥲 ต้นปีแรกเปิดด้วยดีค่ะเราไปสมัครงานโรงงานต่องานนี้ไปได้สวยงานทำได้เพื่อนร่วมงานดี ทำมาได้7เดือนไม่เคยหยุดกำลังจะได้โบนัสกลางปีอีกไม่กี่วัน ดันเข้าโรงบาลแล้วหยุดเกินวันที่ทางโรงงานกำหนดเพราะตรวจเจอว่าเป็นsle ลงไตรุนแรง มีอาการบวมตั้งแต่ตอนทำงานแล้วปวดหัวปวดตัวทุกอย่างแต่ทนทำไปอีกวันทรุดหมอไม่ให้ออกจากโรงบาลเลยค่ะเพราะไม่ไหว พอกลับไปทำงานหลังจากหยุดมาหลายวันทางโรงงานให้ออกเพราะหยุดเกิน ตอนนี้เลยไม่ได้ทำงานแถมมาเป็นเป็นภาระครอบครัวเพราะตอนนี้อาการเรายังแย่ช่วยเหลือตัวเองไม่ค่อยได้พ่อหาเงินคนเดียว ตอนนี้หยุดคิดเรื่องเรียนต่อไปแล้วค่ะ
เหนื่อยมากตอนนี้ แต่ปีนี้ยังไม่จบขอภาวนามห้โรคที่เป็นอยู่สงบไวๆตอนนี้ต้องรอฉีดเคมีบำบัดหวังว่าจะได้ผล อยากกลับไปทำงานได้แล้วไม่อยากเป็นภาระใคร (แล้ววันนี้ที่เขียนหมาที่รักที่สุดดันตายอีกร้องไห้จนไม่มีน้ำตาแน้วว😭😭🙏)
พูดกับตัวเองตลอดทุกปีว่าปีหน้าต้องดีขึ้น แต่มันดันแย่ลงทุกปี
ทำไมชีวิตเจอแต่เรื่องแย่ๆติดต่อกันหลายปี
เริ่มจากปี 66 เราจบม.6 กำลังไปได้สวยเราะกำลังเขามหาลัยติดเรียบร้อยคณะในฝันหาหอพักมัดจำเรียบร้อย พอจะจ่ายค่าเทอมพ่อแม่ดันเกิดอุบัติเหตุต้องใช้เงินตอนนั้นทำให้เอาเงินค่าเทอมไปรักษาตัวเลยคิดว่าดรอปเรียนก่อนเพราะพ่อแม่ยังทำงานไม่ได้ติดเตียงไปหลายเดือนทำให้พ่อแม่ต้องออกจากงานที่ทำเป็นรับจ้างรายวันนะคะไม่ได้มีสวัสดิการอะไร ทำให้เราต้องดูแลท่านทั้งปี
ปี67 แม่ป่วยด้วยโรคประจำกำเริบทำให้น้ำท่วมปอดโรคหัวใจตามมาแล้วอื่นๆอีกบลาๆๆเข้าออกโรงบาลicuทั้งปีต้องเฝ้าตลอดเพราะโรงบาลบอกต้องมีญาติค่อยดูแล พ่อก็เริ่มดีขึ้นไปรับจ้างรายวันค่าแรง300/วันแต่ก็หยุดบ่อยเพราะแม่อาการไม่คงที่สักวัน
เราตัดสินใจไปสมัครงานโรงงานทำ วุฒิม.6เพื่อหวังว่าจะช่วยเรื่องเงินได้บางขับมอไซต์ข้ามจังหวัดไป พอได้งานเราทำได้เดือนนึงแล้วเขาก็ให้ออกเพราะเราทำงานพลาดบ่อย(อันนี้เราผิดเองค่ะเข้าใจเขาเราไม่ค่อยเข้าใจงานแต่เขาก็ไม่ค่อยอยากสอนงานเราทำไหร่เพราะอะไรไม่รู้ถามก็ตอบเหวี่ยงๆเลยไม่ค่อยกล้าคุยกับใครทนไปเอาค่ะเพื่อเงินอย่างเดียว) จากนั้นก็กลับมาดูแลแม่ต่อ
ปี68 พึ่งผ่านมากลางปียังไม่จบบบบบ🥲 ต้นปีแรกเปิดด้วยดีค่ะเราไปสมัครงานโรงงานต่องานนี้ไปได้สวยงานทำได้เพื่อนร่วมงานดี ทำมาได้7เดือนไม่เคยหยุดกำลังจะได้โบนัสกลางปีอีกไม่กี่วัน ดันเข้าโรงบาลแล้วหยุดเกินวันที่ทางโรงงานกำหนดเพราะตรวจเจอว่าเป็นsle ลงไตรุนแรง มีอาการบวมตั้งแต่ตอนทำงานแล้วปวดหัวปวดตัวทุกอย่างแต่ทนทำไปอีกวันทรุดหมอไม่ให้ออกจากโรงบาลเลยค่ะเพราะไม่ไหว พอกลับไปทำงานหลังจากหยุดมาหลายวันทางโรงงานให้ออกเพราะหยุดเกิน ตอนนี้เลยไม่ได้ทำงานแถมมาเป็นเป็นภาระครอบครัวเพราะตอนนี้อาการเรายังแย่ช่วยเหลือตัวเองไม่ค่อยได้พ่อหาเงินคนเดียว ตอนนี้หยุดคิดเรื่องเรียนต่อไปแล้วค่ะ
เหนื่อยมากตอนนี้ แต่ปีนี้ยังไม่จบขอภาวนามห้โรคที่เป็นอยู่สงบไวๆตอนนี้ต้องรอฉีดเคมีบำบัดหวังว่าจะได้ผล อยากกลับไปทำงานได้แล้วไม่อยากเป็นภาระใคร (แล้ววันนี้ที่เขียนหมาที่รักที่สุดดันตายอีกร้องไห้จนไม่มีน้ำตาแน้วว😭😭🙏)
พูดกับตัวเองตลอดทุกปีว่าปีหน้าต้องดีขึ้น แต่มันดันแย่ลงทุกปี