หนูเหนื่อยเเล้วค่ะ เบื่อทุกอย่างที่เกินขึ้นในตอนนี้ ยายหนูไม่มีเงินส่งหนูเรียนต่อเเล้วค่ะ เเต่ก่อน2-4ปีหลังยายขายนาได้8เเสนบาท2-3ปีคึ่งก็หมดค่ะ เเบ้วที่นี้ก็มีปัญหาการเงินอยู่ช่วงหนึ่งก้ได้เรียนเเค่เเปปเดียวก้มีปัญหาอีกเพราะไม่มีส่งเรียนเเล้วค่ะ ที่นี้ย่ยเลยขายที่ดินส่วนหน้าบ้านอีกได้อีก50000ก้3เดือนหมด ในครอบครัวไม่มีใครทำงานเลยค่ะ เเตกเเยกกับพ่อตั้งเเต่เกิด เเม่หนูติดยายปัจจุบันอยู่กับเเฟนใหม่ค่ะ ยายหนู ก็เป็นโรคจิต เเปต่เป็นคล้ายๆคนบ้านะค่ะ เเต่หนูก็พยายามสู้มาตลอดเลยนะค่ะ ตอนนั้นหนูอยู่ประมาณป4 พอมีเงินไม่กี่น้อยก้หาของไปขายที่โรงเรียนก็มีเงินเเล้วก็เหมือนส่งตัวเองเรียนอ่ะค่ะเพราะที่โรงเรียนตอนนั้นมีข้าวฟรีให้กินไม่ได้มีค่าใช้จ่ายเยอะ เเต่ก็ขอเงินยายนะค่ะตอนนั้นเเต่ขอน้อยมากๆค่ะ ตอนนั้นยายขายนาได้ค่ะ ประมาณป5 ค่ะ พอม1ก็ยังส่งเรียนได้ยังปกติยู่ค่ะ เเต่มาเทรอมสองก็เริ่มมีปัญหาเเล้วค่ะเรื่องเงินไม่มีบ้างวันบ่งไม่มีเงินจ่ายค่ารถไปโรงเรียน หนูก็พยามบอกให้ไปจ่ายค่ะ ยายก็ไปหายืมเงินพี่ชายไปจ่ายให้ เเต่พอมาม2 ตอนนี้นะค่ะ ยายไม่มีเงินให้ไปโรงเรียนเลยค่ะ หนูต้องได้ยืมน้าค้ะ ไปโรงเรียนค่ะ ก็ใช้หมดไปตั้งเเต่อาทิตย์ก่อนเเต่พอมาอาทิตย์นี้หนูไม่มีเงินไปโรงเรียนเลยค่ะ  น้าคนที่สองเลยเอาเงินให้เก็บไว้ ไปโรงเรียนค่ะ 100 น้าคนที่สามก็เห็นหนูว่าจะไปโรงเรียนพรุ่งนี้ก็เอาเงินให้อีก50บาทค่ะ หนูเหนื่อยที่ชีวิตเป็นเเบบนี้มากค่ะ เกินมาครอบครัวไม่เคยอบอุ่นเลยค่ะ เห็นเเม่ด่ายายตั้งเเต่เด็ก ตั้งเเต่เกิดมา คำว่า เหนื่อยไหมลูก หนูก้ไม่เคยได้ยินจากใครเลย หนูได้ไปกินข้าวอยู่บ้านน้าคนที่4 หนูก็เห็นเค้ารักลูกเค้ามาเเต่กลับมาที่หนูก็พยามไม่คิดอะไรเเต่สุดท้ายกนูไม่ไหวจริงๆค่ะ ก็กับมาร้องไห้กับตัวเองตลอดเลยค่ะ เหนื่อย.