วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์การทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟครับ
ร้านนี้เป็นร้านที่เปิดมานานเกือบๆ 20ปี หรือมากกว่า เป็นร้านชื่อดังเเห่งหนึ่งใน กทม ที่ยังคงคอนเซ็ปเเละที่คนในร้านชอบเรียกกันว่า วัฒนธรรมของร้าน
เราไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดีเอาเป็นว่า จะพยายามพิมพ์ให้รู้เรื่องที่สุด
เราทำงานมานานพอสมควร เราสงสัยในหลายๆเรื่องในการทำงาน ไม่ว่าจะหน้าที่ต่างๆหรือระบบร้าน
ร้านนี้เป็นร้านที่ จะใช้การออกบิลด้วยการเขียน
1.การออกบิล
ลูกค้าสั่งของที ต้องเขียนบิลประมาณ 5-6 ใบ เหล้าใบนึง เบียร์ใบนึง มิกเซอร์ใบนึง ทิชชู่ใบนึง
อาหารไทยใบนึง อาหารยุโรปใบนึง หรือถ้าเป็นเบียร์โปร หรือเหล้าโปร เราก็ต้องเขียนบิลเเยกไปอีกที เเล้วเด็กเสิร์ฟต้องเดินไปมุมต่างๆเพื่อไปรับของตามบิล ถ้าลูกค้าอยากเปลี่ยนมิกเซอร์ เราก็ต้องไปเขียนยกเลิกมิกซ์เซอร์ เเล้วนำไปเปลี่ยน
2.การเช็คบิล
ต้องเขียนใบเช็คบิล 3 ใบ
เเล้วยื่นให้เเคชเชียร์ 3 คนเเต่ละคนจะทำหน้าที่ต่างๆ คนนึงหาบิล คนนึงเช็คบิล คนนึงเช็คราคา
สุดท้ายก็มาจบที่เด็กเสิร์ฟมาไล่เช็คบิลทีละใบๆ
เเละพอส่งให้ลูกค้า ลูกค้าก็ต้องมานั่งเปิดทีละใบๆ
ทุกๆขั้นตอนมันช้าไปหมด
3.กัปตัน
คือในความคิดของเรา กับตันจะต้องเป็นคนคอยดูเเลเรา สั่งงานเรา เเละช่วยเราทำงานเหมือนๆกับเรา หรือช่วยเคลียร์ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น
เเต่สิ่งที่เราเจอมา คอยติ คอยมอบบทลงโทษที่ว่าถ้าทำยอดไม่ได้ตัวเองจะโดนผู้จัดการบ่น เลยมาลงที่เด็ก กัปตันก็เดินชงเหล้า กินเหล้าเมาปกติ เเต่ห้ามเด็กไม่ให้กินเพราะมองว่าเด็กไม่ให้เกียรติ เเละในขณะที่เด็กกำลังวุ่นกับการรับบิล ดูเเลลูกค้า กัปตันบางคนได้ยกของเองก็จะงอเเงว่า ตัวเองเหนื่อยตัวเองต้องทำหน้าที่เองทุกอย่างทั้งที่เเทบไม่ได้ทำอะไรนอกจากยืนดู เเล้วพอมีลูกค้าที่รู้จัก ก็เดินไปกินเหล้าหาทิป ในขณะที่เด็กต้องคอยเเอบกินไม่ให้ใครเห็นค่อยได้ตัง ถ้าเห็นก็จะโดนเรียกไปด่า ถึงขั้นโดนไล่ไปล้างจานหรือพักงาน
4.ผู้จัดการร้าน
มีหน้าที่มาบ่นวันประชุม ว่าให้เด็กว่าเด็กขายของได้น้อย เด็กห่วงเเต่หาทิป กินเเต่เหล้ากับลูกค้า บลาๆ
(ค่าเเรงเด็กวันนึง ไม่ถึง200)
ว่าลูกค้าหายไป ร้านเงียบในขณะที่ ร้านยังคงคอนเซ็ปต์เดิมๆตั้งเเต่ร้านเปิด วงดนตรีเดิมๆ เพลงเดิมๆไม่มีเปลี่ยน นานๆจะยัดเพลงใหม่มาบ้าง 2 3 เดือนที เเต่โทษเด็กเสิร์ฟ ว่าขายของได้น้อย ทำยังไงร้านถึงได้เงียบขนาดนี้กลับไม่โทษที่ตัวเองว่าบริหารยังไง
5.เด็กเสิร์ฟ
เข้างาน 17.30 เกิน 17.40 ตัดขาดไม่ได้รับค่าเเรง
เลิกงาน ตี4 เก็บร้านทำไรเสร็จก็ ตี4.30
วันหยุดเดือนละ 2 ครั้ง
ลาสาย 1 ชม. ได้เดือนละ 2 ครั้ง
เด็กห้ามเก็บโทรศัพท์ไว้กับตัวตั้งเเต่เวลา 19.00เป็นต้นไป ในขณะที่เด็กเสิร์ฟหลายๆคนมีลูกค้าประจำ บางวันลูกค้าทักมาโทรมาเราก็ตอบไม่ได้ รับสายไม่ได้ลูกค้างอน ลูกค้าก็ไม่มาหา วันๆนึงเด็กหาลูกค้าเข้าร้านได้ไม่ใช่น้อยๆ
1ทีมจะมีเด็ก 4-5 คน จะวนคิวจัดโต๊ะจัดโซนพื้นที่ตัวเอง ก็ต้องรีบมาไว บ่าย2-3 จัดให้เสร็จก่อน 17.00 หากเกิน วันต่อไปต้องมาจัดใหม่ซ้ำ
ถ้าอยากจัดเสร็จไวๆ เราก็ต้องจ้างเเม่บ้านมาช่วยยกของ เช็ดเเก้ว เช็ดช้อนจาน ต่างๆ รวม 180 บาท
ค่าเเรงหมดไปตรงนี้พอดี เพราะถ้าไม่จ้างก็อาจจะใช้เวลา 2 ชม.ในการจัดการพื้นที่ตัวเอง ที่ร้านมี 6โซน เเม่บ้านได้ตังไปเเล้ววันนึงเป็นพัน ในขณะที่เด็กเสิร์ฟได้วันไม่ถึง200 เเถมหักค่าจัดการพื้นที่
เเล้วก็ยังมีจ่ายค่าส่วนกลางให้ร้านอีก 40 บาทต่อคนทุกวัน เเต่ไม่อยากให้เด็กกินเหล้าหาทิป ให้รอคอยตอนเช็คบิลลุ้นลูกค้าให้ทิปหรือรอลูกค้านึกคิดอยากให้
*******
ทุกๆเดือนจะมีใบรีพอทให้พนักงานเเสดงความคิดเห็นต่างๆ เพื่อที่จะให้ทางร้านรับฟัง เเหะๆ เเละเเน่นอนล่ะเราคือ 1 คนที่เคยถามกัปตันว่าเมื่อไหร่จะเปลี่ยนระบบบิลเป็นระบบคอมพิวเตอร์ตามยุคสมัย เราได้คำตอบกลับมาว่า เป็นใครทำไมร้านเขาต้องเปลี่ยนเพื่อ ออกไปเถอะเขาทำอย่างงี้มานานเเล้ว
อ๊ะอ้าววว เเล้วจะให้พนักงานเเสดงความคิดเห็นทำไม สมัยนี้ร้านต่างๆออกบิลไม่ถึง 5 นาทีลูกค้าได้รอกินเหล้าเเล้ว หรือเช็คบิลทีก็ไม่ถึง 5 นาที
เเละเรื่องเพลง วงดนตรีต่างๆก็เอาตามความชอบของผู้จัดการ ผู้จัดการฟังเเล้วลื่นหู เเต่ผู้จัดการอายุก็ปาไป 50+ เเล้ว วนเพลงเดิมๆซ้ำๆ เด็กที่ทำงานทุกวันยังเบื่อนับประสาอะไรกับลูกค้าประจำ
เเละเรื่องเช็คบิลถ้ากรณีลูกค้าโอนยอด เราก็ต้องหาตัวกัปตันเพื่อมาถ่ายสลิป เราไม่สามารถถ่ายเองได้เพราะห้ามถือโทรศัพท์กว่าจะเช็คบิลเสร็จใช้เวลาเกือบๆ 10 นาที เเละบัญชีร้านเป็นบัญชีนึงที่ชอบมีปัญหาโอนยอดไม่ค่อยจะเข้า ลูกค้ากดโอนไปเเล้วบางที ยอดในระบบยังไม่ขึ้น้ราก็ต้องพาลูกค้าไปโรงพักไปลงบันทึกประจำวันไว้จนกว่าเงินจะเข้า นึกภาพลูกค้ามาผ่อนคลายมาสนุกเเต่ต้องมาเจออะไรเเบบนี้ใครจะอยากมาซ้ำไม่เเก้ไขอะไรทั้งสิ้น เพราะนี้คือธรรมเนียม วัฒนธรรมของร้าน
อยากให้ทุกคนลองนึกตามว่า ในเวลา 10 นาทีนี้ ลูกค้าโต๊ะนี้ต้องการเช็คบิล อีกโต๊ะสั่งออเดอร์ อีกโต๊ะ ขอเช็คบิลอีก กว่าจะทำไรเสร็จทีละอย่างๆใช้เวลาเกือบ ครึ่ง ชม กว่าทุกอย่างจะเสร็จ มันช้า มันช้ามากๆ
ลูกค้าบางคนอยากกินเบียร์ใจจะขาดเเต่ต้องมารอเราเช็คบิลนานๆ มารอเราไปเขียนบิลกว่าจะได้กินเเต่ละอย่าง ลูกค้าหงุดหงิด ก็ลงที่เราเรามีหน้าที่รับจบในขณะที่กัปตันของเราเดินหากินเหล้า
ไม่ได้สนใจว่าเราจะเป็นยังไง เราขายของได้ค่อยมองว่าเราดี ถ้าทำยอดไม่ถึงโดนลงโทษ มาจัดร้านบ่อยขึ้นซึ่งเหนื่อย
มีเเค่นั้นเเหละหน้าที่กัปตัน เวลามีปัญหากับลูกค้าเราก็ต้องไปคุยเองกัปตันไม่อยากจะช่วยอะไรเลยเพราะไม่อยากมีปัญหา ปล่อยเด็กรับจบอย่างเดียว
เป็นประสบการณ์ที่โคตรอิหยังวะเเละโคตรเหนื่อย เด็กก็พากันทยอยออกๆเหลือไว้เพียงพวกหน้ามึนๆ ที่สนิทกับพวกคนโตๆในร้าน เด็กใหม่ๆอยู่กันไม่ได้ก็พากันออกเข้าๆตลอด ทั้งนี้ทั้งนั้นขอให้คนที่อยากทำงานเสิร์ฟไม่เจอร้านเเบบเราก็พอ เราเเค่ออกมาระบายความในใจ 55555555
ประสบการณ์ทำงาน ณ ร้านเหล้าเเห่งหนึ่ง ที่ กทม
ร้านนี้เป็นร้านที่เปิดมานานเกือบๆ 20ปี หรือมากกว่า เป็นร้านชื่อดังเเห่งหนึ่งใน กทม ที่ยังคงคอนเซ็ปเเละที่คนในร้านชอบเรียกกันว่า วัฒนธรรมของร้าน
เราไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดีเอาเป็นว่า จะพยายามพิมพ์ให้รู้เรื่องที่สุด
เราทำงานมานานพอสมควร เราสงสัยในหลายๆเรื่องในการทำงาน ไม่ว่าจะหน้าที่ต่างๆหรือระบบร้าน
ร้านนี้เป็นร้านที่ จะใช้การออกบิลด้วยการเขียน
1.การออกบิล
ลูกค้าสั่งของที ต้องเขียนบิลประมาณ 5-6 ใบ เหล้าใบนึง เบียร์ใบนึง มิกเซอร์ใบนึง ทิชชู่ใบนึง
อาหารไทยใบนึง อาหารยุโรปใบนึง หรือถ้าเป็นเบียร์โปร หรือเหล้าโปร เราก็ต้องเขียนบิลเเยกไปอีกที เเล้วเด็กเสิร์ฟต้องเดินไปมุมต่างๆเพื่อไปรับของตามบิล ถ้าลูกค้าอยากเปลี่ยนมิกเซอร์ เราก็ต้องไปเขียนยกเลิกมิกซ์เซอร์ เเล้วนำไปเปลี่ยน
2.การเช็คบิล
ต้องเขียนใบเช็คบิล 3 ใบ
เเล้วยื่นให้เเคชเชียร์ 3 คนเเต่ละคนจะทำหน้าที่ต่างๆ คนนึงหาบิล คนนึงเช็คบิล คนนึงเช็คราคา
สุดท้ายก็มาจบที่เด็กเสิร์ฟมาไล่เช็คบิลทีละใบๆ
เเละพอส่งให้ลูกค้า ลูกค้าก็ต้องมานั่งเปิดทีละใบๆ
ทุกๆขั้นตอนมันช้าไปหมด
3.กัปตัน
คือในความคิดของเรา กับตันจะต้องเป็นคนคอยดูเเลเรา สั่งงานเรา เเละช่วยเราทำงานเหมือนๆกับเรา หรือช่วยเคลียร์ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น
เเต่สิ่งที่เราเจอมา คอยติ คอยมอบบทลงโทษที่ว่าถ้าทำยอดไม่ได้ตัวเองจะโดนผู้จัดการบ่น เลยมาลงที่เด็ก กัปตันก็เดินชงเหล้า กินเหล้าเมาปกติ เเต่ห้ามเด็กไม่ให้กินเพราะมองว่าเด็กไม่ให้เกียรติ เเละในขณะที่เด็กกำลังวุ่นกับการรับบิล ดูเเลลูกค้า กัปตันบางคนได้ยกของเองก็จะงอเเงว่า ตัวเองเหนื่อยตัวเองต้องทำหน้าที่เองทุกอย่างทั้งที่เเทบไม่ได้ทำอะไรนอกจากยืนดู เเล้วพอมีลูกค้าที่รู้จัก ก็เดินไปกินเหล้าหาทิป ในขณะที่เด็กต้องคอยเเอบกินไม่ให้ใครเห็นค่อยได้ตัง ถ้าเห็นก็จะโดนเรียกไปด่า ถึงขั้นโดนไล่ไปล้างจานหรือพักงาน
4.ผู้จัดการร้าน
มีหน้าที่มาบ่นวันประชุม ว่าให้เด็กว่าเด็กขายของได้น้อย เด็กห่วงเเต่หาทิป กินเเต่เหล้ากับลูกค้า บลาๆ
(ค่าเเรงเด็กวันนึง ไม่ถึง200)
ว่าลูกค้าหายไป ร้านเงียบในขณะที่ ร้านยังคงคอนเซ็ปต์เดิมๆตั้งเเต่ร้านเปิด วงดนตรีเดิมๆ เพลงเดิมๆไม่มีเปลี่ยน นานๆจะยัดเพลงใหม่มาบ้าง 2 3 เดือนที เเต่โทษเด็กเสิร์ฟ ว่าขายของได้น้อย ทำยังไงร้านถึงได้เงียบขนาดนี้กลับไม่โทษที่ตัวเองว่าบริหารยังไง
5.เด็กเสิร์ฟ
เข้างาน 17.30 เกิน 17.40 ตัดขาดไม่ได้รับค่าเเรง
เลิกงาน ตี4 เก็บร้านทำไรเสร็จก็ ตี4.30
วันหยุดเดือนละ 2 ครั้ง
ลาสาย 1 ชม. ได้เดือนละ 2 ครั้ง
เด็กห้ามเก็บโทรศัพท์ไว้กับตัวตั้งเเต่เวลา 19.00เป็นต้นไป ในขณะที่เด็กเสิร์ฟหลายๆคนมีลูกค้าประจำ บางวันลูกค้าทักมาโทรมาเราก็ตอบไม่ได้ รับสายไม่ได้ลูกค้างอน ลูกค้าก็ไม่มาหา วันๆนึงเด็กหาลูกค้าเข้าร้านได้ไม่ใช่น้อยๆ
1ทีมจะมีเด็ก 4-5 คน จะวนคิวจัดโต๊ะจัดโซนพื้นที่ตัวเอง ก็ต้องรีบมาไว บ่าย2-3 จัดให้เสร็จก่อน 17.00 หากเกิน วันต่อไปต้องมาจัดใหม่ซ้ำ
ถ้าอยากจัดเสร็จไวๆ เราก็ต้องจ้างเเม่บ้านมาช่วยยกของ เช็ดเเก้ว เช็ดช้อนจาน ต่างๆ รวม 180 บาท
ค่าเเรงหมดไปตรงนี้พอดี เพราะถ้าไม่จ้างก็อาจจะใช้เวลา 2 ชม.ในการจัดการพื้นที่ตัวเอง ที่ร้านมี 6โซน เเม่บ้านได้ตังไปเเล้ววันนึงเป็นพัน ในขณะที่เด็กเสิร์ฟได้วันไม่ถึง200 เเถมหักค่าจัดการพื้นที่
เเล้วก็ยังมีจ่ายค่าส่วนกลางให้ร้านอีก 40 บาทต่อคนทุกวัน เเต่ไม่อยากให้เด็กกินเหล้าหาทิป ให้รอคอยตอนเช็คบิลลุ้นลูกค้าให้ทิปหรือรอลูกค้านึกคิดอยากให้
*******
ทุกๆเดือนจะมีใบรีพอทให้พนักงานเเสดงความคิดเห็นต่างๆ เพื่อที่จะให้ทางร้านรับฟัง เเหะๆ เเละเเน่นอนล่ะเราคือ 1 คนที่เคยถามกัปตันว่าเมื่อไหร่จะเปลี่ยนระบบบิลเป็นระบบคอมพิวเตอร์ตามยุคสมัย เราได้คำตอบกลับมาว่า เป็นใครทำไมร้านเขาต้องเปลี่ยนเพื่อ ออกไปเถอะเขาทำอย่างงี้มานานเเล้ว
อ๊ะอ้าววว เเล้วจะให้พนักงานเเสดงความคิดเห็นทำไม สมัยนี้ร้านต่างๆออกบิลไม่ถึง 5 นาทีลูกค้าได้รอกินเหล้าเเล้ว หรือเช็คบิลทีก็ไม่ถึง 5 นาที
เเละเรื่องเพลง วงดนตรีต่างๆก็เอาตามความชอบของผู้จัดการ ผู้จัดการฟังเเล้วลื่นหู เเต่ผู้จัดการอายุก็ปาไป 50+ เเล้ว วนเพลงเดิมๆซ้ำๆ เด็กที่ทำงานทุกวันยังเบื่อนับประสาอะไรกับลูกค้าประจำ
เเละเรื่องเช็คบิลถ้ากรณีลูกค้าโอนยอด เราก็ต้องหาตัวกัปตันเพื่อมาถ่ายสลิป เราไม่สามารถถ่ายเองได้เพราะห้ามถือโทรศัพท์กว่าจะเช็คบิลเสร็จใช้เวลาเกือบๆ 10 นาที เเละบัญชีร้านเป็นบัญชีนึงที่ชอบมีปัญหาโอนยอดไม่ค่อยจะเข้า ลูกค้ากดโอนไปเเล้วบางที ยอดในระบบยังไม่ขึ้น้ราก็ต้องพาลูกค้าไปโรงพักไปลงบันทึกประจำวันไว้จนกว่าเงินจะเข้า นึกภาพลูกค้ามาผ่อนคลายมาสนุกเเต่ต้องมาเจออะไรเเบบนี้ใครจะอยากมาซ้ำไม่เเก้ไขอะไรทั้งสิ้น เพราะนี้คือธรรมเนียม วัฒนธรรมของร้าน
อยากให้ทุกคนลองนึกตามว่า ในเวลา 10 นาทีนี้ ลูกค้าโต๊ะนี้ต้องการเช็คบิล อีกโต๊ะสั่งออเดอร์ อีกโต๊ะ ขอเช็คบิลอีก กว่าจะทำไรเสร็จทีละอย่างๆใช้เวลาเกือบ ครึ่ง ชม กว่าทุกอย่างจะเสร็จ มันช้า มันช้ามากๆ
ลูกค้าบางคนอยากกินเบียร์ใจจะขาดเเต่ต้องมารอเราเช็คบิลนานๆ มารอเราไปเขียนบิลกว่าจะได้กินเเต่ละอย่าง ลูกค้าหงุดหงิด ก็ลงที่เราเรามีหน้าที่รับจบในขณะที่กัปตันของเราเดินหากินเหล้า
ไม่ได้สนใจว่าเราจะเป็นยังไง เราขายของได้ค่อยมองว่าเราดี ถ้าทำยอดไม่ถึงโดนลงโทษ มาจัดร้านบ่อยขึ้นซึ่งเหนื่อย
เป็นประสบการณ์ที่โคตรอิหยังวะเเละโคตรเหนื่อย เด็กก็พากันทยอยออกๆเหลือไว้เพียงพวกหน้ามึนๆ ที่สนิทกับพวกคนโตๆในร้าน เด็กใหม่ๆอยู่กันไม่ได้ก็พากันออกเข้าๆตลอด ทั้งนี้ทั้งนั้นขอให้คนที่อยากทำงานเสิร์ฟไม่เจอร้านเเบบเราก็พอ เราเเค่ออกมาระบายความในใจ 55555555