ช่วยถอดคำประพันธ์หน่อยค่ะ (ถอดเป็นคำพูดเรา)

อยากจะสอบถามว่าอิเหนาบทนี้มีโวหารอะไรบ้างคะ ขอบคุณทุกคำตอบล่วงหน้ามากๆนะคะ บัดนั้น จึงมหาเสนาตำมะหงง รับราชบัญชาพระโฉมยง ให้หยุดธงสำคัญสัญญา แล้วรีบรัดจัดพลรณยุทธ์ ตั้งที่นามครุฑปักษา วางกองเยื้องกัน

สององค์ลงจากอาชา เสนาแวดล้อมแน่นนันต์ ครั้นถึงจึงแจ้งกิจจา เราผู้น้องระตูผู้บรรลัย บัดนั้น พาระตูพีน้องทั้งสององค์ วันทาทูลแถลงแจ้งคดี น้องระตูผู้ม้วยชีวัน เมื่อนั้น จ้านอยทั้งสองเป็นไหลไป จงโปรดปรานป

ครั้นมาถึงท้ายค่ายมั่น ท้าวประหมันปาหยังเป็นใหญ่ จึงหยุดปรึกษากันทันใด อันเราจะหนีไปเห็นไม่พ้น ครั้นจะคืนเข้าค่ายรายรับ ไม่ทันทีกองทัพยังสับสน จะซ้ำเสียเสนีรี้พล จำจะผ่อนให้พ้นมรณา มาเราจะเข้าบังค

ครั้นมาถึงท้ายค่ายมั่น จึงหยุดปรึกษากันทันใด ท้าวประหมันปาหยังเป็นใหญ่ ครั้นจะคืนเข้าค่ายรายรับ อันเราจะหนีไปเห็นไม่พัน จะซ้ำเสียเสนีรี้พล ไม่ทันทีกองทัพยังสับตน จำจ

แปลที่ละบทครับ ช่วยที! เมื่อนั้น พระสุริย์วงศ์เทวาอัชฌาสัย สุดที่จะบิดเบือนเลื่อนวันไป ด้วยเกรงในบิตุเรศตัดมา ความกลัวความรักสลักทรวง ให้เป็นห่วงหนหลังกังวลหน้า แต่เรรวนหวนนึกตรึกตรา พระราชาสะท้อนถอ

ใครก็ได้ช่วยหน่อยค่ะ นั้งแปลตั้งนานแปลไม่ได้ ๏ เมื่อนั้น พระผู้พงศ์เทวาในราศี ฟังนางพลางกล่าววาที แก้วพี่อย่าประหวั่นพรั่นใจ อันองค์พระน้องของเจ้า พี่รักเท่าดวงตาก็ว่าได้ ถึงผิดพลั้งจะสั่งสอนไป จะเอา

เมื่อนั้น สองระตูตัวสั่นหวั่นไหว ก้มกราบบาทมูลแล้วทูลไป ภูวไนยได้ทรงพระเมตตา ข้าน้อยทั้งสองเป็นไพรี โทษผิดครั้งนี้หนักหนา จงโปรดปรานประทานชีวา ไว้เป็นข้าใต้เบื้องบทมาลย์ ขอเอาพระเดชปกเกศเกล้า ตราบเท้า

/ใครรู้รบกวนถอดประพันธ์ให้หน่อยนะครับ บัดนั้น วายุบุตรผู้ปรีชาหาญ ฟังพิรากวนนางมาร บอกขานจะแจ้งไม่แคลงใจ จึ่งว่าเพียงนี้ไม่ยากนัก ตัวข้าพอจักคิดได้ จะแปลงเป็นใยบัวติดสไบ เข้าไปมิให้สงกา แม้นว่าชั่งหนั

ไม่ได้จะให้ถอดความให้นะคะเเต่อยากว่าบทนี้ <!--StartFragment--> บัดนั้น                     &nb