ช่วยถอดคำประพันธ์หน่อยค่ะ

สององค์ลงจากอาชา เสนาแวดล้อมแน่นนันต์ ครั้นถึงจึงแจ้งกิจจา เราผู้น้องระตูผู้บรรลัย บัดนั้น พาระตูพีน้องทั้งสององค์ วันทาทูลแถลงแจ้งคดี น้องระตูผู้ม้วยชีวัน เมื่อนั้น จ้านอยทั้งสองเป็นไหลไป จงโปรดปรานป

ครั้นมาถึงท้ายค่ายมั่น จึงหยุดปรึกษากันทันใด ท้าวประหมันปาหยังเป็นใหญ่ ครั้นจะคืนเข้าค่ายรายรับ อันเราจะหนีไปเห็นไม่พัน จะซ้ำเสียเสนีรี้พล ไม่ทันทีกองทัพยังสับตน จำจ

บัดนั้น                                &

ครั้นมาถึงท้ายค่ายมั่น ท้าวประหมันปาหยังเป็นใหญ่ จึงหยุดปรึกษากันทันใด อันเราจะหนีไปเห็นไม่พ้น ครั้นจะคืนเข้าค่ายรายรับ ไม่ทันทีกองทัพยังสับสน จะซ้ำเสียเสนีรี้พล จำจะผ่อนให้พ้นมรณา มาเราจะเข้าบังค

บัดนั้น                                &

ตอน ดะหมังกุเรปันเฝ้าถวายสารท้าวหมันหยาและอิเหนา ครับ ในลักษณ์อักษรสารา ว่าระตูหมันหยาเป็นผู้ใหญ่ มีราชธิดายาใจ แกล้งให้แต่งตัวไว้ยั่วชาย จนลูกเราร้างคู่ตุนาหงัน ไปหลงรักผูกพันมั่นหมาย จะให้ชิงผัวเข

 เกลื่อนกรูหมู่จ​ั​ตุรงค์​   เป็นกันองเรียบเรียงไป ทรงช้างระวางใน​         เทพลีลาหลังคาทอง  เกลื่อนกรูหมู่แหาห้อม​ เรียงไสว เสด็จพุดตาลทองไคล​ หว่างเขรื้อ

บัดนั้น      ตำมะหงงดะหมังยาสา ครั้นถึงวันแขกเมืองจะเข้ามา      ก็ตรวจตราตามเคยเหมือนทุกครั้ง ให้ผูกเครื่องม้าช้างนางพระยา   

ถอดเองแล้วงงๆค่ะขอเป็นบทๆนะคะ•ครั้นถึงนิเวศน์วังใน ลงจากมโนมัยผายผันยุรยาตรนาดกรจรจรัล เข้าพระโรงสุวรรณทันใด •บัดนั้น ดะหมังกุเรปันกรุงใหญ่จึงรีบไปหาเสนาใน แถลงไขข้อความตามคดี •บัดนั้น