ช่วยถอดคำประพันธ์หน่อยค่ะ

สององค์ลงจากอาชา เสนาแวดล้อมแน่นนันต์ ครั้นถึงจึงแจ้งกิจจา เราผู้น้องระตูผู้บรรลัย บัดนั้น พาระตูพีน้องทั้งสององค์ วันทาทูลแถลงแจ้งคดี น้องระตูผู้ม้วยชีวัน เมื่อนั้น จ้านอยทั้งสองเป็นไหลไป จงโปรดปรานป

ครั้นมาถึงท้ายค่ายมั่น ท้าวประหมันปาหยังเป็นใหญ่ จึงหยุดปรึกษากันทันใด อันเราจะหนีไปเห็นไม่พ้น ครั้นจะคืนเข้าค่ายรายรับ ไม่ทันทีกองทัพยังสับสน จะซ้ำเสียเสนีรี้พล จำจะผ่อนให้พ้นมรณา มาเราจะเข้าบังค

ครั้นมาถึงท้ายค่ายมั่น จึงหยุดปรึกษากันทันใด ท้าวประหมันปาหยังเป็นใหญ่ ครั้นจะคืนเข้าค่ายรายรับ อันเราจะหนีไปเห็นไม่พัน จะซ้ำเสียเสนีรี้พล ไม่ทันทีกองทัพยังสับตน จำจ

ถอดเองแล้วงงๆค่ะขอเป็นบทๆนะคะ•ครั้นถึงนิเวศน์วังใน ลงจากมโนมัยผายผันยุรยาตรนาดกรจรจรัล เข้าพระโรงสุวรรณทันใด •บัดนั้น ดะหมังกุเรปันกรุงใหญ่จึงรีบไปหาเสนาใน แถลงไขข้อความตามคดี •บัดนั้น

ทุติยโกกาลิกสูตรที่ ๑๐ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๕ สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค ข้อที่ ๕๙๘ เป็นต้นไป ---------------------------------------------------------------------- สาวัตถี

ช่วยถอดคำประพันธ์ จากบทกลอนข้างต้นให้หน่อยยนะค่ะ ขอแบบสละสลวยค่ะ จะต้องมาพรีเซนวันพุธนี้แล้วค่ะ แม้นสิ้นสูญบุญนางในปางนี้ ไม่มีที่พึ่งพาจะอาศัย จะกอดศพซบหน้าโสกาลัย ระกำใจกว่าจะม้วยไปด้วยกัน นึกจะใคร

ก้มเกล้าประณตบทมาลย์ พระผู้ผ่านเวียงชัยไอศวรรย์ ทูลเบิกดะหมังเสนานั้น ว่าพระปิ่นกุเรปันใช้มา บัดนั้น ดะหมังผู้มียศถา นบนิ้วบังคมคัลวันทา ทูลถวายสาลาพระภูมี

ข้อเท็จจริง เหตุผล อ้างอิงสนับสนุนให้น่าเชื่อถือ ถ้าพี่ๆเป็นคุณครู จะให้หนูกี่คะแนน ควรปรับอะไรเปลียนอะไรบ้าง (คุณครูให้เอาเหตุผลจากเรื่องอิเหนา) หัวข้อชื่อว่า ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์. เริ่มเลยน่ะค่ะ

ภูบาลบำเหน็จให้                   โทษถนอม ใจนอ   พันไม่ยอมอยู่ยอม