ช่วยถอดคำประพันธ์หน่อยค่ะ

สององค์ลงจากอาชา เสนาแวดล้อมแน่นนันต์ ครั้นถึงจึงแจ้งกิจจา เราผู้น้องระตูผู้บรรลัย บัดนั้น พาระตูพีน้องทั้งสององค์ วันทาทูลแถลงแจ้งคดี น้องระตูผู้ม้วยชีวัน เมื่อนั้น จ้านอยทั้งสองเป็นไหลไป จงโปรดปรานป

ครั้นมาถึงท้ายค่ายมั่น ท้าวประหมันปาหยังเป็นใหญ่ จึงหยุดปรึกษากันทันใด อันเราจะหนีไปเห็นไม่พ้น ครั้นจะคืนเข้าค่ายรายรับ ไม่ทันทีกองทัพยังสับสน จะซ้ำเสียเสนีรี้พล จำจะผ่อนให้พ้นมรณา มาเราจะเข้าบังค

ครั้นมาถึงท้ายค่ายมั่น จึงหยุดปรึกษากันทันใด ท้าวประหมันปาหยังเป็นใหญ่ ครั้นจะคืนเข้าค่ายรายรับ อันเราจะหนีไปเห็นไม่พัน จะซ้ำเสียเสนีรี้พล ไม่ทันทีกองทัพยังสับตน จำจ

ถอดเองแล้วงงๆค่ะขอเป็นบทๆนะคะ•ครั้นถึงนิเวศน์วังใน ลงจากมโนมัยผายผันยุรยาตรนาดกรจรจรัล เข้าพระโรงสุวรรณทันใด •บัดนั้น ดะหมังกุเรปันกรุงใหญ่จึงรีบไปหาเสนาใน แถลงไขข้อความตามคดี •บัดนั้น

ถอดคำประพันธ์เรื่องอิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง วรรณคดีวิจักษ์ ม.4 หน้า 67 ต้องใช้ทำรายงานครับมีหลายบทมาากหาบทนี้ไม่เจอ ลบกวนด้วนครับผม ฯ๖คำฯกลอง เมื่อนั้น ระเด่นมนตรีชาญสนาม พระกรกรายฉายกริชติดตาม

ตอน ดะหมังกุเรปันเฝ้าถวายสารท้าวหมันหยาและอิเหนา ครับ ในลักษณ์อักษรสารา ว่าระตูหมันหยาเป็นผู้ใหญ่ มีราชธิดายาใจ แกล้งให้แต่งตัวไว้ยั่วชาย จนลูกเราร้างคู่ตุนาหงัน ไปหลงรักผูกพันมั่นหมาย จะให้ชิงผัวเข

ภูบาลบำเหน็จให้                   โทษถนอม ใจนอ   พันไม่ยอมอยู่ยอม     

แปลที่ละบทครับ ช่วยที! เมื่อนั้น พระสุริย์วงศ์เทวาอัชฌาสัย สุดที่จะบิดเบือนเลื่อนวันไป ด้วยเกรงในบิตุเรศตัดมา ความกลัวความรักสลักทรวง ให้เป็นห่วงหนหลังกังวลหน้า แต่เรรวนหวนนึกตรึกตรา พระราชาสะท้อนถอ

ครั้นถึงนิเวศน์วังใน ลงจากมโนมัยผายผัน ยุรยาตรนาดกรจรจรัล เข้าพระโรงสุวรรณทันใด ฯ ๑๒ คำ ฯ เสมอ บัดนั้น ดะหมังกุเรปันกรุงใหญ่ จึงรีบไปหาเสนาใน แถลงไขข้อความตามคดี ฯ ๒ คำ ฯ บัดนั้น อำมาตย์หมันหยากรุศร

ข้อเท็จจริง เหตุผล อ้างอิงสนับสนุนให้น่าเชื่อถือ ถ้าพี่ๆเป็นคุณครู จะให้หนูกี่คะแนน ควรปรับอะไรเปลียนอะไรบ้าง (คุณครูให้เอาเหตุผลจากเรื่องอิเหนา) หัวข้อชื่อว่า ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์. เริ่มเลยน่ะค่ะ