ตั้งแต่เด็กจนโตไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ถนัดอะไร จะเรียกว่า มนุษย์เป็ด ก็ไม่ใช่ เพราะทำอะไรแทบไม่เป็น

มีใครเป็นบ้างครับ ตั้งแต่เด็กจนโตรู้สึกว่าไม่มีความชอบ หรือความถนัดใดๆที่โดดเด่นเลย ช่วงวัยเด็กประถมมักจะได้รับคำชมเสมอ เพียงเพราะเรียนดี สอบได้ที่1ตลอด ตัวแทนถือพานก็ได้ถือ แถมโดนบังคับไปแข่งทักษะทางวิชาการทางภาษา ได้ผลงานระดับประเทศก็ได้มา แต่พอช่วงเวลาผ่านไปกลับมองว่าไม่ได้ถนัดด้านนี้เลย เปลี่ยนผ่านขึ้นมัธยมต้นจากเด็กเรียนดี กลับกลายเป็นเด็กที่ทำงานส่งๆ เพียงเพราะไม่ต้องติด ร.เรียกง่ายๆคือส่งๆพอให้ได้เกรด แต่มีอยู่2ย่างที่พออยากลองทำการเล่นฟุตบอล กับกีต้าร์ แต่พอเอาเข้าจริงๆ กับไม่ได้เล่นเก่งขนาดนั้น เหมือนแค่ตามกระแส ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ จนถึงปัจจุบันก็เลิกเล่นไปเลย เพราะอาจเคยโดนคนล้อว่า"ร้องก็เพี้ยน เล่นก็เบสิค กล้าถ่ายเฟสลงได้ไง" พอมัธยมปลายเริ่มชอบการถ่ายรูป จริงๆการถ่ายรูปนี่เป็นสิ่งที่คิดว่าน่าจะชอบมานาน และน่าจะถนัดที่สุดละ แต่เป็นเพียงการถ่ายกับมือถือนะครับ พอโดนคนพูดให้ว่า "ถ่ายอะไร ถ่ายแค่นี้ ทำไมดูภูมิใจ" ก็เริ่มถอดใจไปอีก จนขึ้นมหาลัย ทางบ้านไม่ได้มีกำลังทรัพย์ขนาดนั้น เลยเลือกเรียนที่แบบว่าอย่างน้อยก็มีวุฒิ สุดท้ายก็เรียนจบมาได้ แต่กับรู้สึกว่าไม่ได้มีความรู้อะไรพอจะไปต่อยอดได้เลย ไม่ใช่เป็นที่ตัวสถาบันนะครับ แต่อาจจะเป็นเพราะผมเองที่ไม่ได้ใฝ่จะเรียนรู้ขนาดนั้น ปัจจุบันหางาน ก็ไม่กล้าจะส่ง resume ไปสมัครกับบริษัทไหนเลย เพียงเพราะไม่แน่ใจในวุฒิ แถมไม่มีประสบการณ์อะไรเลย ต้องทำยังไงให้รู้ว่าตัวเองถนัดอะไร ชอบอะไรดีครับ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยครับ เหมือนขี้แพ้มากเกินไป


ขอบคุณทุกคำแนะนำ แลกเปลี่ยนความคิดได้ครับ อยากเป็นคนที่เก่งขึ้นครับ